سدرة المنتهی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Ahmadnazem (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
در روایات نیز به سدرة المنتهی اشاره شده، از جمله از پیامبر(ص) روایت شده است: | در روایات نیز به سدرة المنتهی اشاره شده، از جمله از پیامبر(ص) روایت شده است: | ||
:::سپس پروردگارم با من سخن گفت و من نیز با او سخن گفتم و [[بهشت]] و [[جهنم]] و عرش و سدرة المنتهی را دیدم و سپس به [[مکه]] بازگشتم.<ref>[http://lib.eshia.ir/86854/6/610/%D8%B1%D8%A7%DB%8C%D8%AA_%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%B1%D8%B4 طبرسی، مجمع البیان، ج۶، ص۶۱۰]</ref> | :::سپس پروردگارم با من سخن گفت و من نیز با او سخن گفتم و [[بهشت]] و [[جهنم]] و عرش و سدرة المنتهی را دیدم و سپس به [[مکه]] بازگشتم.<ref>[http://lib.eshia.ir/86854/6/610/%D8%B1%D8%A7%DB%8C%D8%AA_%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%B1%D8%B4 طبرسی، مجمع البیان، دار المعرفة، ج۶، ص۶۱۰]</ref> | ||
==جایگاه بحث== | ==جایگاه بحث== | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
* در [[تفسیر المیزان]] آمده است: کلمه سدرة به معنای یک درخت سدر است و کلمه منتهی نام مکانی است و شاید مراد از آن مُنتهای آسمان‌ها باشد.<ref>علامه طباطبایی، تفسیر المیزان، ج۱۹، ذیل آیه ۱۴ سوره نجم</ref> | * در [[تفسیر المیزان]] آمده است: کلمه سدرة به معنای یک درخت سدر است و کلمه منتهی نام مکانی است و شاید مراد از آن مُنتهای آسمان‌ها باشد.<ref>علامه طباطبایی، تفسیر المیزان، ج۱۹، ذیل آیه ۱۴ سوره نجم</ref> | ||
*در [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن]] آمده است: سدره درختی است بالای آسمان هفتم در طرف راست عرش که دانش هر فرشته ای به آن منتهی می شود.<ref>[http://lib.eshia.ir/86854/9/265/%DB%8C%D9%85%DB%8C%D9%86_%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%B1%D8%B4 مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۹، ص۲۶۵]</ref> | *در [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن]] آمده است: سدره درختی است بالای آسمان هفتم در طرف راست عرش که دانش هر فرشته ای به آن منتهی می شود.<ref>[http://lib.eshia.ir/86854/9/265/%DB%8C%D9%85%DB%8C%D9%86_%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%B1%D8%B4 مجمع البیان فی تفسیر القرآن، دار المعرفة، ج۹، ص۲۶۵]</ref> | ||
*در برخی روایات، سدرة المنتهی همان [[درخت طوبی]] دانسته شده است.<ref>[http://lib.eshia.ir/10514/18/173 ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ج۱۸، ص۱۷۳]</ref><ref>[http://lib.eshia.ir/86854/9/265/%DB%8C%D9%85%DB%8C%D9%86_%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%B1%D8%B4 مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۹، ص۲۶۵]</ref> | *در برخی روایات، سدرة المنتهی همان [[درخت طوبی]] دانسته شده است.<ref>[http://lib.eshia.ir/10514/18/173 ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۳۷۶ش، ج۱۸، ص۱۷۳]</ref><ref>[http://lib.eshia.ir/86854/9/265/%DB%8C%D9%85%DB%8C%D9%86_%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%B1%D8%B4 مجمع البیان فی تفسیر القرآن، دار المعرفة، ج۹، ص۲۶۵]</ref> | ||
===جایگاهی در آسمان=== | ===جایگاهی در آسمان=== | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
*[[تفسیر نمونه]] منظور از سدرة المنتهی را «سایبانی عظیم در جوار رحمت خدا» دانسته و گفته است: درباره «سدرة المنتهی» هر چند در قرآن توضیحی نیامده، ولی در روایات اسلامی توصیف‌های گوناگونی پیرامون آن آمده است. این تعبیرات نشان میدهد که منظور از آن، درختی شبیه آنچه در زمین میبینیم نیست، بلکه اشاره به سایبان عظیمی است در جوار قرب رحمت حق که فرشتگان بر برگ‌های آن تسبیح میکنند و امت‌هایی از نیکان و پاکان در سایه آن قرار دارند.<ref>[http://lib.eshia.ir/27575/22/506 مکارم، تفسیر نمونه، ج۲۲، ص۵۰۶-۵۰۷]</ref> | *[[تفسیر نمونه]] منظور از سدرة المنتهی را «سایبانی عظیم در جوار رحمت خدا» دانسته و گفته است: درباره «سدرة المنتهی» هر چند در قرآن توضیحی نیامده، ولی در روایات اسلامی توصیف‌های گوناگونی پیرامون آن آمده است. این تعبیرات نشان میدهد که منظور از آن، درختی شبیه آنچه در زمین میبینیم نیست، بلکه اشاره به سایبان عظیمی است در جوار قرب رحمت حق که فرشتگان بر برگ‌های آن تسبیح میکنند و امت‌هایی از نیکان و پاکان در سایه آن قرار دارند.<ref>[http://lib.eshia.ir/27575/22/506 مکارم، تفسیر نمونه، ج۲۲، ص۵۰۶-۵۰۷]</ref> | ||
*احمد پاکتچی معتقد است با توجه به اینکه، [[سوره نجم]] و آیات مورد بحث، مکّی هستند<ref>طبری، التفسیر، ج۲۷، ص۴۰</ref>، باید سدره المنتهی برای مشرکان مکه که مخاطب پیامبر(ص) بودند، آشنا بوده باشد. وی با استناد به قرائنی، منظور از سدره المنتهی را دورترین و کم‌سوترین صورت فلکی در آسمان دانسته است.<ref>پاکتچی، احمد، بازخوانی مفهوم سدره المنتهی با رویکرد گفتمانی، فصلنامه صحیفه مبین، ش۵۸، ص۷-۴۶</ref> | *احمد پاکتچی معتقد است با توجه به اینکه، [[سوره نجم]] و آیات مورد بحث، مکّی هستند<ref>طبری، التفسیر، ۱۴۰۵ق.، ج۲۷، ص۴۰</ref>، باید سدره المنتهی برای مشرکان مکه که مخاطب پیامبر(ص) بودند، آشنا بوده باشد. وی با استناد به قرائنی، منظور از سدره المنتهی را دورترین و کم‌سوترین صورت فلکی در آسمان دانسته است.<ref>پاکتچی، احمد، بازخوانی مفهوم سدره المنتهی با رویکرد گفتمانی، فصلنامه صحیفه مبین، ش۵۸، ص۷-۴۶</ref> | ||
==در عرفان اسلامی== | ==در عرفان اسلامی== | ||
در آثار اهل [[عرفان]]، مفهوم سدرة المنتهی به عنوان نماد والاترین درجه قرب به پروردگار به کار رفته است. از جمله [[عین القضات همدانی]] (قرن ششم)گفته است: | در آثار اهل [[عرفان]]، مفهوم سدرة المنتهی به عنوان نماد والاترین درجه قرب به پروردگار به کار رفته است. از جمله [[عین القضات همدانی]] (قرن ششم)گفته است: | ||
:::اگر رهرو طریق حق خود را از دام شـیطان نـفس برهاند و از هر اندیشه‌ای که به پاکی خلوص وی آسیب می‌رساند، بپرهیزد، در چنین شـرایطی اسـت کـه از همه بلاها و رنجها نجات یافته، به «سدرة المنتهی» می‌رسد.<ref>عین القضاة همدانی، تمهیدات، ص۴۹</ref> | :::اگر رهرو طریق حق خود را از دام شـیطان نـفس برهاند و از هر اندیشه‌ای که به پاکی خلوص وی آسیب می‌رساند، بپرهیزد، در چنین شـرایطی اسـت کـه از همه بلاها و رنجها نجات یافته، به «سدرة المنتهی» می‌رسد.<ref>عین القضاة همدانی، تمهیدات، کـتابخانه مـنوچهری، ص۴۹</ref> | ||
==در شعر== | ==در شعر== | ||
| خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
*طبری، محمد بن جریر، التفسیر، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۵ق. | *طبری، محمد بن جریر، التفسیر، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۵ق. | ||
*عین القضاة همدانی، تمهیدات، با مقدّمه عفیف عسیران، کـتابخانه مـنوچهری، بی‌تا. | *عین القضاة همدانی، تمهیدات، با مقدّمه عفیف عسیران، کـتابخانه مـنوچهری، بی‌تا. | ||
*شيخ طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، دار المعرفة | |||
*ابوالفتوح رازی، حسین بن علی، روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن، مصحح: یاحقی، محمد جعفر، مشهد، بنیاد پژوهش های اسلامی آستان قدس رضوی، ۱۳۷۶ش | |||
[[رده:اصطلاحات قرآنی]] | [[رده:اصطلاحات قرآنی]] | ||