موسیقی لهوی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{احکام}}

'''موسیقی لهوی''' نوعی از موسیقی است که انسان را از مسیر الهی و معنویت و یاد [[خدا]] دور می‌گرداند و او را در انجام [[گناه]] بی‌پروا می‌کند، به‌طوری‌که هنگام ارتکاب گناه اصلاً به یاد خدا نباشد یا اگر هست آن‌قدر ضعیف باشد که او را از گناه بازندارد. اصطلاح موسیقی از زمان عباسیان جایگزین واژه غناء شده است و امروزه موسیقی را به معنای صدای آلات موسیقی (نوازندگی) و غناء را به معنای آواز همراه با موسیقی می‌دانند. در [[فقه]]، به دلیل [[آیه|آیاتی]] از [[قرآن]]، بویژه [[آیه لهو الحدیث]]، و نیز روایات حرمت [[غناء]] و [[لهو]]، درباره ماهیت و معنای این دو و شمولشان بر انواع موسیقی سازی و آوازی بحث می‌شود. در مجموع، ویژگی لهوی بودن، برای خوانندگی و نوازندگی یا ترکیب این دو مشترک است و همه آن‌ها ممکن است لهوی باشند و [[حکم شرعی]] لهو به آن‌ها تعلق بگیرد.