آیه ظهار: تفاوت میان نسخه‌ها

به [[آیه]] دوم [[سوره مجادله]]، آیه ظهار گفته می‌شود؛ هرچند چهار آیه و یا شش آیه اولیه سوره مجادله را در ارتباط با ظهار دانسته‌اند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ش، ج۱۹، ص۱۷۸.</ref> این آیه در محکومیت یکی از سنت‌های [[دوران جاهلیت]] در زمینه جدایی زن و مرد نازل<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ش، ج۱۹، ص۱۷۸.</ref> و برای انجام آن جریمه سنگینی تعیین شد.<ref> قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۹، ص۵۰۰.</ref> [[خدا]] در آیه ظهار، در موعظه‌ای<ref>سبزواری، ارشاد الاذهان، ۱۴۱۹ق، ص۵۴۷؛ طبرسی، تفسیر جوامع الجامع، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۲۵۵.</ref> علاوه بر دروغ و مخالف واقع دانستن ظهار،<ref>مغنیه، التفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۷، ص۲۶۵؛ طبرسی، تفسیر جوامع الجامع، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۲۵۵.</ref> به توبیخ این عمل پرداخته و [[ظهار]] را از نظر عقل و شرع،<ref>آلوسی، روح المعانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۴، ص۲۰۰.</ref> عملی زشت و ناپسند معرفی کرده است.<ref>دینوری، الواضح، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۳۸۵؛ طبرانی، التفسیر الکبیر، ۲۰۰۸م، ج۶، ص۲۲۰؛ طوسی، التبیان، بیروت، ج۹، ص۵۴۲.</ref>  خداوند با نزول این آیه، حکم ظهار را باطل<ref>زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۴۸۵؛ طبرسی، تفسیر جوامع الجامع، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۲۵۵. </ref> و اثر سوء آن یعنی <ref>قطب، فی ظلال القرآن، ۱۴۲۵ق، ج۶، ص۳۵۰۶.</ref> حرمت ابدی زن و شوهر بر یکدیگر را برداشت.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ش، ج۱۹، ص۱۷۸.</ref> همانطورکه اثر دیگر آن را که مادر شدن همسر برای شوهر است، انکار کرد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ش، ج۱۹، ص۱۷۸.</ref>