Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۰۰۸
ویرایش
تبذیر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←جایگاه: لینک کلمه
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (←جایگاه: لینک کلمه) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
کلمه تبذیر در [[قرآن]] سه بار در آیات ۲۶ و ۲۷ [[سوره اسراء]] آمده است. در این آیات مباحثی درباره ادای حق خویشان، مستمندان و در راه‌ماندگان و [[انفاق]] و دوری از اسراف و تبذیر بیان شده است. نهی از تبذیر در این آیه، بعد از دستور به ادای حق خویشان و مستمدان به این دلیل دانسته شده که شخص تحت تاثیر عواطف خویشی بیش از حد استحقاق به آنها انفاق نکند چراکه تبذیر در همه جا نکوهید و رعایت اعتدال در بخشش نیز مورد تاکید است. تشبیه مبذرین به [[شیاطین]] و برادر خواندن آنها با شیاطین در آیه بعد را نیز تاکید بیشتری بر نهی از تبذیر دانسته‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۲، ص۸۸.</ref> وجه برادری و همنشینی مبذرین با شیاطین را همانندی عمل آنها در تباه کردن اموال دانسته‌اند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۳، ص۱۱۲.</ref> | کلمه تبذیر در [[قرآن]] سه بار در آیات ۲۶ و ۲۷ [[سوره اسراء]] آمده است. در این آیات مباحثی درباره ادای حق خویشان، مستمندان و در راه‌ماندگان و [[انفاق]] و دوری از اسراف و تبذیر بیان شده است. نهی از تبذیر در این آیه، بعد از دستور به ادای حق خویشان و مستمدان به این دلیل دانسته شده که شخص تحت تاثیر عواطف خویشی بیش از حد استحقاق به آنها انفاق نکند چراکه تبذیر در همه جا نکوهید و رعایت اعتدال در بخشش نیز مورد تاکید است. تشبیه مبذرین به [[شیاطین]] و برادر خواندن آنها با شیاطین در آیه بعد را نیز تاکید بیشتری بر نهی از تبذیر دانسته‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۲، ص۸۸.</ref> وجه برادری و همنشینی مبذرین با شیاطین را همانندی عمل آنها در تباه کردن اموال دانسته‌اند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۳، ص۱۱۲.</ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
مفسران منظور از واژه شیطان در آیه ۲۷ سوره اسراء را [[ابلیس]] دانسته که نسبت به پروردگار خود کفر ورزید، کفری که منشا آن ضایع کردن نعمت‌های خداوند و استفاده از قدرت و ابزار در اختیارش در راه گمراهی بندگان خدا بود.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۳، ص۱۱۲.</ref> | مفسران منظور از واژه شیطان در آیه ۲۷ سوره اسراء را [[ابلیس]] دانسته که نسبت به پروردگار خود کفر ورزید، کفری که منشا آن ضایع کردن نعمت‌های [[خداوند]] و استفاده از قدرت و ابزار در اختیارش در راه گمراهی بندگان خدا بود.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۳، ص۱۱۲.</ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
در این آیات تبذیر را کاری شیطانی و نوعی ناسپاسی معرفی کرده و همانطور که مؤمن را با برادری دیگر مؤمنان برتری داده، مبذرین را با برادری شیاطین تحقیر می‌کند.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ح۷، ص۴۶.</ref><br /> | در این آیات تبذیر را کاری شیطانی و نوعی ناسپاسی معرفی کرده و همانطور که [[مؤمن]] را با برادری دیگر مؤمنان برتری داده، مبذرین را با برادری شیاطین تحقیر می‌کند.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ح۷، ص۴۶.</ref><br /> | ||
ترک تبذیر در [[روایات]] نیز از جایگاه مهمی برخوردار است به صورتی که حتی از زیاده‌روی در انفاق و کارهای خیر نیز پرهیز داده شده است. در داستانی از شخص مسلمانی که با وجود داشتن چند فرزند، شش غلام خود را قبل از مرگش خود آزاد کرده بود، وقتی خبر آن به [[پیامبر(ص)]] رسید فرمود اگر به من اطلاع داده بودید از [[دفن]] او در قبرستان [[مسلمانان]] جلوگیری می‌کردم زیرا او کودکان خود را در معرض فقر قرار داده است.<ref>صدوق، علل الشرایع، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۵۶۶.</ref> | ترک تبذیر در [[روایات]] نیز از جایگاه مهمی برخوردار است به صورتی که حتی از زیاده‌روی در انفاق و کارهای خیر نیز پرهیز داده شده است. در داستانی از شخص مسلمانی که با وجود داشتن چند فرزند، شش غلام خود را قبل از مرگش خود آزاد کرده بود، وقتی خبر آن به [[پیامبر(ص)]] رسید فرمود اگر به من اطلاع داده بودید از [[دفن]] او در قبرستان [[مسلمانان]] جلوگیری می‌کردم زیرا او کودکان خود را در معرض فقر قرار داده است.<ref>صدوق، علل الشرایع، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۵۶۶.</ref> | ||