Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۳۲۷
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (جابهجایی دو بخش و تغییر عنوانِ معرفی به موقعیت جغرافیایی) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
==علت نامگذاری== | ==علت نامگذاری== | ||
[[پرونده:کوه مروه.jpg|بندانگشتی|۴۵۰px|کوه مروه]] | |||
در حدیثی از [[امام صادق(ع)]] علت نامگذاری دو کوه صفا و مروه بیان شده است. طبق این روایت، صفا از لقب [[آدم(ع)]] صفوةالله (برگزیده خدا) گرفته شده است و این کوه را از آن رو صفا نامیدند که آدم هنگام هبوط بر آن فرود آمد. همچنین نام کوه مروه از واژه «مرأه» (زن) گرفته شده است و به جهت آنکه حوا بر آن فرود آمد، این کوه را مروه نامیدند.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۶، ص۴۳.</ref> | در حدیثی از [[امام صادق(ع)]] علت نامگذاری دو کوه صفا و مروه بیان شده است. طبق این روایت، صفا از لقب [[آدم(ع)]] صفوةالله (برگزیده خدا) گرفته شده است و این کوه را از آن رو صفا نامیدند که آدم هنگام هبوط بر آن فرود آمد. همچنین نام کوه مروه از واژه «مرأه» (زن) گرفته شده است و به جهت آنکه حوا بر آن فرود آمد، این کوه را مروه نامیدند.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۶، ص۴۳.</ref> | ||
خط ۲۱: | خط ۲۲: | ||
طبق روایات اسلامی پیشینه تاریخی کوههای صفا و مروه به زمان هبوط [[آدم(ع)]] به زمین، بازمیگردد. در حدیثی از [[امام صادق(ع)]] آمده است که در هبوط، آدم بر کوه صفا و حوا بر کوه مروه فرود آمدند.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۶، ص۴۴.</ref> | طبق روایات اسلامی پیشینه تاریخی کوههای صفا و مروه به زمان هبوط [[آدم(ع)]] به زمین، بازمیگردد. در حدیثی از [[امام صادق(ع)]] آمده است که در هبوط، آدم بر کوه صفا و حوا بر کوه مروه فرود آمدند.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۶، ص۴۴.</ref> | ||
همچنین برپایه روایات، [[هاجر]] همسر ابراهیم در جستوجوی آب برای [[حضرت اسماعیل|اسماعیل]]، هفت بار میان کوه صفا و مروه رفت و برگشت. این رویداد به یکی از مناسک حج تبدیل شد و حتی در [[جاهلیت]] نیز بین این دو کوه سعی انجام میشد.<ref>ازرقی، اخبار مکة، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۱۱۹؛ جعفریان، آثار اسلامی مکه و مدینه، ۱۳۸۴ش، ص۱۰۵.</ref> | همچنین برپایه روایات، [[هاجر]] همسر ابراهیم در جستوجوی آب برای [[حضرت اسماعیل|اسماعیل]]، هفت بار میان کوه صفا و مروه رفت و برگشت. این رویداد به یکی از مناسک حج تبدیل شد و حتی در [[جاهلیت]] نیز بین این دو کوه سعی انجام میشد.<ref>ازرقی، اخبار مکة، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۱۱۹؛ جعفریان، آثار اسلامی مکه و مدینه، ۱۳۸۴ش، ص۱۰۵.</ref> | ||