پرش به محتوا

صفا و مروه: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۱۹
جز
جابه‌جایی دو بخش و تغییر عنوانِ معرفی به موقعیت جغرافیایی
جز (←‏صفا و مروه در روایات: تفکیک مطالب در دو بخش و ایجاد بخش وعنوان جدید و ویرایش)
جز (جابه‌جایی دو بخش و تغییر عنوانِ معرفی به موقعیت جغرافیایی)
خط ۸: خط ۸:
نام این دو کوه در [[قرآن]] ذکر شده است. در [[روایات]] اسلامی هم از بزرگداشت آنها به عنوان یکی از شعائر اسلامی و ثواب سعی بین این دو کوه سخن آمده است.
نام این دو کوه در [[قرآن]] ذکر شده است. در [[روایات]] اسلامی هم از بزرگداشت آنها به عنوان یکی از شعائر اسلامی و ثواب سعی بین این دو کوه سخن آمده است.


==معرفی==
==موقعیت و ویژگی‌های جغرافیایی==
صفا و مروه، دو کوه‌اند که در ضلع شرقی مسجدالحرام، در محلی به نام مسعیٰ و با فاصله‌ای حدود ۳۹۵ متر رودرروی یکدیگر قرار گرفته‌اند. کوه صفا در جنوب شرقی [[مسجدالحرام]] و کوه مروه در ناحیه شمال شرقی آن قرار دارد.{{مدرک}}
صفا و مروه، دو کوه‌اند که در ضلع شرقی مسجدالحرام، در محلی به نام مسعیٰ و با فاصله‌ای حدود ۳۹۵ متر رودرروی یکدیگر قرار گرفته‌اند. کوه صفا در جنوب شرقی [[مسجدالحرام]] و کوه مروه در ناحیه شمال شرقی آن قرار دارد.{{مدرک}}


خط ۱۴: خط ۱۴:


مروه نیز بسیار کم‌ارتفاع (حدود ۸ متر) است و در دامنه کوه «قُعَیقَعان» قرار دارد. مروه در لغت به‌معنای سنگ سخت، سفید و براقی است که با آن آتش روشن می‌کنند.<ref>طریحی، مجمع البحرین، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۳۸۹.</ref>
مروه نیز بسیار کم‌ارتفاع (حدود ۸ متر) است و در دامنه کوه «قُعَیقَعان» قرار دارد. مروه در لغت به‌معنای سنگ سخت، سفید و براقی است که با آن آتش روشن می‌کنند.<ref>طریحی، مجمع البحرین، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۳۸۹.</ref>
==علت نام‌گذاری==
در حدیثی از [[امام صادق(ع)]] علت نام‌گذاری دو کوه صفا و مروه بیان شده است. طبق این روایت، صفا از لقب [[آدم(ع)]] صفوةالله (برگزیده خدا) گرفته شده است و این کوه را از آن رو صفا نامیدند که آدم هنگام هبوط بر آن فرود آمد. همچنین نام کوه مروه از واژه «مرأه» (زن) گرفته شده است و به جهت آنکه حوا بر آن فرود آمد، این کوه را مروه نامیدند.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۶، ص۴۳.</ref>


==پیشینه==
==پیشینه==
خط ۲۷: خط ۳۰:
==صفا و مروه در قرآن==
==صفا و مروه در قرآن==
در [[قرآن]] به نام‌های صفا و مروه و سعی بین آنها تصریح شده و این دو کوه از شعائر الهی شمرده شده‌اند: «إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْ‌وَةَ مِن شَعَائِرِ اللَّهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَیتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلَا جُنَاحَ عَلَیهِ أَن یطَّوَّفَ بِهِمَا وَمَن تَطَوَّعَ خَیرً‌ا فَإِنَّ اللَّهَ شَاکرٌ عَلِیمٌ»؛‌ «در حقیقت، «صفا» و «مروه» از شعائر خداست. پس هرکه خانه [خدا] را حج کند، یا عمره گزارد، بر او گناهی نیست که میان آن دو سعی به‌جا آورد. و هرکه افزون بر فریضه، کار نیکی کند، خدا حق شناس و داناست.»<ref>بقره، ۱۵۸.</ref>
در [[قرآن]] به نام‌های صفا و مروه و سعی بین آنها تصریح شده و این دو کوه از شعائر الهی شمرده شده‌اند: «إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْ‌وَةَ مِن شَعَائِرِ اللَّهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَیتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلَا جُنَاحَ عَلَیهِ أَن یطَّوَّفَ بِهِمَا وَمَن تَطَوَّعَ خَیرً‌ا فَإِنَّ اللَّهَ شَاکرٌ عَلِیمٌ»؛‌ «در حقیقت، «صفا» و «مروه» از شعائر خداست. پس هرکه خانه [خدا] را حج کند، یا عمره گزارد، بر او گناهی نیست که میان آن دو سعی به‌جا آورد. و هرکه افزون بر فریضه، کار نیکی کند، خدا حق شناس و داناست.»<ref>بقره، ۱۵۸.</ref>
==علت نام‌گذاری==
در حدیثی از [[امام صادق(ع)]] علت نام‌گذاری دو کوه صفا و مروه بیان شده است. طبق این روایت، صفا از لقب [[آدم(ع)]] صفوةالله (برگزیده خدا) گرفته شده است و این کوه را از آن رو صفا نامیدند که آدم هنگام هبوط بر آن فرود آمد. همچنین نام کوه مروه از واژه «مرأه» (زن) گرفته شده است و به جهت آنکه حوا بر آن فرود آمد، این کوه را مروه نامیدند.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۶، ص۴۳.</ref>


==فضیلت‌های صفا و مروه==
==فضیلت‌های صفا و مروه==
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۳۲۷

ویرایش