صیحه آسمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

==صیحه، نشانه حتمی ظهور==

{{جعبه نقل قول| عنوان = [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]]|: «قَبْلَ قِيَامِ الْقَائِمِ خَمْسُ عَلَامَاتٍ مَحْتُومَاتٍ الْيَمَانِيُّ وَ السُّفْيَانِيُّ وَ الصَّيْحَةُ وَ قَتْلُ النَّفْسِ الزَّكِيَّةِ وَ الْخَسْفُ بِالْبَيْدَاءِ؛ {{سخ}} پیش از قیام قائم پنج نشانه خواهد بود که همگی از علامات محتوم است: یمانی و سفیانی و صیحه و کشتن نفس زکیه و فرو رفتن زمین در بیداء.»|تاریخ بایگانی|| منبع =صدوق، کمال‌الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۶۵۰، ح۷.| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}

از صیحه آسمانی در منابع روایی با واژه‌ ندای آسمانی (النِّداء) نیز یاد شده است.<ref> برای نمونه نگاه کنید به نعمانی، الغیبه، ۱۳۹۷ق، ص۲۷۴، ح۶.</ref> همچنین در برخی از روایات، آیه «إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّماءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْناقُهُمْ لَها خاضِعِينَ»<ref>سوره شعراء، آیه۴.</ref><ref>طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۱۷۷.</ref> و آیه «َّ فَإِذا نُقِرَ فِي النَّاقُور» <ref>سوره مدثر، آیه۸.</ref><ref> استرآبادی، تأویل الآیات الظاهره، ۱۴۰۹ق، ص۷۰۸.</ref> به صیحه آسمانی تأویل شده است.