صیحه آسمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

در روایات، برای ندای آسمانی ویژگی‌هایی ذکر شده است؛ از جمله اینکه همه مردم آن را به زبان خود می‌شنوند و پس از آن، نام حضرت مهدی(ع) بر سرِ زبان‌ها می‌افتد. درباره چگونگی این رخداد دو دیدگاه وجود دارد: گروهی بر این باورند که این نشانه به صورت معجزه‌آسا رخ می‌دهد؛ اما برخی می‌گویند ممکن است به کمک ابزارهای مادی و به صورت طبیعی رخ دهد.

{{جعبه نقل قول| عنوان = [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]]|: «قَبْلَ قِيَامِ الْقَائِمِ خَمْسُ عَلَامَاتٍ مَحْتُومَاتٍ الْيَمَانِيُّ وَ السُّفْيَانِيُّ وَ الصَّيْحَةُ وَ قَتْلُ النَّفْسِ الزَّكِيَّةِ وَ الْخَسْفُ بِالْبَيْدَاءِ؛ {{سخ}} پیش از قیام قائم پنج نشانه خواهد بود که همگی از علامات محتوم است: یمانی و سفیانی و صیحه و کشتن نفس زکیه و فرو رفتن زمین در بیداء.»|تاریخ بایگانی|| منبع =صدوق، کمال‌الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۶۵۰، ح۷.| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}

صیحه آسمانی (به عربی الصَّيْحَةُ) به صدایی اشاه دارد که در نزدیکی ظهور امام مهدی(ع) از  آسمان شنیده می‌شود.<ref>سلیمیان، فرهنگنامه مهدویت، ۱۳۸۸ش، ص۴۴۱.</ref> بنا بر روایات، این ندا را جبرئیل ایجاد می‌کند<ref> نگاه کنید به، نعمانی، الغیبه، ۱۳۹۷ق، ص۲۹۰، ح۶.</ref> و از [[علائم ظهور|علائم ظهور حضرت مهدی(ع)]] است.<ref> نگاه کنید به، نعمانی، الغیبه، ۱۳۹۷ق، ص۲۹۰، ح۶.</ref> برخی معتقدند روایات در این زمینه [[تواتر معنوی]] دارند.<ref>مهوری، «صیحه آسمانی نشانه ظهور»، ص۶۷.</ref>