صیحه آسمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''صیحه آسمانی''' یا '''ندای آسمانی''' از [[علائم ظهور|نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی(عج)]] که از آسمان شنیده می‌شود. محتوای آن در احادیث به چند صورت بیان شده است: بشارت به ظهور امام مهدی(ع)، ویژگی‌های [[حضرت مهدی(عج)]] و حقانیت [[شیعه]]. در پایان همان روز صدایی از [[شیطان]] نیز شنیده می‌شود که حق را به [[عثمان بن عفان]]، [[سفیانی]] و پیروانشان می‌دهد و سبب تردید برخی می‌گردد.

صحیه آسمانی ندایی است که قبل از قیام امام مهدی شنیده می‌شود. این ندا توسط جبرئیل ایجاد می‌شود<ref> مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۱۱۹، ح۴۸، ص۲۹۰، ح۳۲، ص۲۰۶، ح۳۹.</ref> و در روایات این ندا از [[علائم ظهور|نشانه‌های حتمی ظهور]] دانسته شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۲۸۵.</ref> برخی معتقدند روایات در این زمینه [[تواتر معنوی]] دارند.<ref>مهوری، «صیحه آسمانی نشانه ظهور»، ص.</ref>  برخی این نشانه را متناسب با فن‌آوری‌های نوین و پیشرفت دانش‌های روز به ماهواره تفسیر می‌کنند.<ref>اسماعیلی، «بررسی نشانه‌های ظهور»، ص۲۸۷.</ref>

در منابع روایی با واژه‌های صوت و به‌ویژه ندا نیز از آن یاد شده است.{{مدرک}} اگر چه در روایات فراوانی صیحه در معنای «ندا» به‌کار رفته اما در بعضی، صیحه و ندا دو پدیده دانسته شده‌اند.<ref> برای نمونه نگاه کنید به شیخ صدوق، کمال‌الدین، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۲۷، ح۷.</ref> همچنین در برخی از روایات در تفسیر آیه<ref>طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۱۷۷.</ref> «ْإِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّماءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْناقُهُمْ لَها خاضِعِينَ»<ref>سوره شعراء، آیه۴.</ref> و آیه<ref> استرآبادی، تأویل الآیات الظاهره، ۱۴۰۹ق، ص۷۰۸.</ref> «َّ فَإِذا نُقِرَ فِي النَّاقُور» <ref>سوره مدثر، آیه۸.</ref> به صیحه آسمانی اشاره شده است.

===حتمی بودن ندای آسمانی===