پرش به محتوا

صیحه آسمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

۹٬۴۰۷ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۷ اوت ۲۰۱۹
جز
حذف یادداشت
جز (تمیزکاری)
جز (حذف یادداشت)
خط ۱: خط ۱:
'''صیحه آسمانی''' یا '''ندای آسمانی''' از [[علائم ظهور|نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی(عج)]] است. این ندا توسط [[جبرئیل]] ایجاد و از آسمان شنیده می‌شود. محتوای آن در احادیث به چند صورت بیان شده است: بشارت به ظهور امام زمان، ویژگی‌های حضرت مهدی(عج) و حقانیت [[شیعه]]. در پایان همان روز نیز صدایی از [[ابلیس|شیطان]] شنیده می‌شود که حق را به [[عثمان بن عفان|عثمان]]، [[سفیانی]] و پیروانشان می‌دهد و سبب تردید برخی می گردد. احادیث مربوط به ندای آسمانی را [[متواتر|تواتر]] دانسته‌اند.
'''صیحه آسمانی''' یا '''ندای آسمانی''' از [[علائم ظهور|نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی(عج)]] است. این ندا توسط [[جبرئیل]] ایجاد و از آسمان شنیده می‌شود. محتوای آن در احادیث به چند صورت بیان شده است: بشارت به ظهور امام زمان، ویژگی‌های [[حضرت مهدی(عج)]] و حقانیت [[شیعه]]. در پایان همان روز نیز صدایی از [[ابلیس|شیطان]] شنیده می‌شود که حق را به [[عثمان بن عفان|عثمان]]، [[سفیانی]] و پیروانشان می‌دهد و سبب تردید برخی می گردد. احادیث مربوط به ندای آسمانی را [[متواتر|تواتر]] دانسته‌اند.
{{نقل قول چهار طبقه
{{نقل قول چهار طبقه
|ندای آسمانی
|ندای آسمانی
خط ۱۹: خط ۱۹:
این ندا را جبرئیل صادر می‌کند،<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۵۲، ص۱۱۹، ح ۴۸، ص۲۹۰، ح ۳۲، ص۲۰۶، ح ۳۹.</ref> و در منابع [[شیعه]] و [[اهل سنت]] با واژه‌های مختلفی مانند «نداء»، «صیحه» و «صوت» از آن یاد شده است که در این میان بیشتر احادیث از واژه «نداء» بهره برده‌اند. اگر چه در روایات فراوانی صیحه در معنای «ندا» به کار رفته اما در بعضی، صیحه و ندا دو پدیده دانسته شده‌اند.<ref>شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۲۷، ح۷</ref>
این ندا را جبرئیل صادر می‌کند،<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۵۲، ص۱۱۹، ح ۴۸، ص۲۹۰، ح ۳۲، ص۲۰۶، ح ۳۹.</ref> و در منابع [[شیعه]] و [[اهل سنت]] با واژه‌های مختلفی مانند «نداء»، «صیحه» و «صوت» از آن یاد شده است که در این میان بیشتر احادیث از واژه «نداء» بهره برده‌اند. اگر چه در روایات فراوانی صیحه در معنای «ندا» به کار رفته اما در بعضی، صیحه و ندا دو پدیده دانسته شده‌اند.<ref>شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۲۷، ح۷</ref>
===حتمی بودن ندای آسمانی===
===حتمی بودن ندای آسمانی===
مطابق نقل [[شیخ صدوق]] از [[امام صادق(ع)]]، این نشانه، در کنار چهار علامت دیگر([[خروج سفیانی]]، [[خروج یمانی]]، [[خسف بیداء|خَسفِ بَیداء]] و [[قتل نفس زکیه]]) از نشانه‌های حتمی پیش از قیام امام زمان است،<ref> شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۶۵۰ </ref> در روایت دیگری، اولین این نشانه‌ها، ندای آسمانی در [[ماه رمضان]] معرفی شده است.<ref group="یادداشت">ابو بصیر می‌گوید: به امام صادق علیه‌السلام عرض کردم: فدایت شوم! خروج قائم چه زمانی است؟ آن حضرت فرمود: إِنَّا أَهْلَ الْبَیتِ لَا نُوَقِّتُ وَ قَدْ قَالَ مُحَمَّدٌ صلی الله علیه وآله کذَبَ الْوَقَّاتُونَ یا بَا مُحَمَّدٍ إِنَّ قُدَّامَ هَذَا الْأَمْرِ خَمْسَ عَلَامَاتٍ أَوَّلُهُنَّ النِّدَاءُ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ وَ… ؛ ما خاندان هرگز وقتی را معین نمی‌کنیم؛ زیرا حضرت محمّد صلی الله علیه وآله فرموده است: وقت گذاران دروغ می‌گویند.‌ای ابا محمّد! همانا پیشاپیشِ این امر پنج نشانه است: نخستین آنها آوازی است در ماه رمضان،…. نعمانی، الغیبة، ۱۳۹۷ق، ص۲۸۹، حدیث ۶.</ref> [[امام علی]] علیه‌السلام فرمود: «در سه مورد منتظر فرج باشید»، سؤال شد: «آن سه مورد کدامند؟»، امام فرمود: «اختلاف اهل [[شام]] در میان خود، پرچم‌های سیاه از [[خراسان]] و ندا در ماه رمضان.»<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج ۵۲، ص ۲۸۵، ح ۱۴.</ref>
مطابق نقل [[شیخ صدوق]] از [[امام صادق(ع)]]، این نشانه، در کنار چهار علامت دیگر([[خروج سفیانی]]، [[خروج یمانی]]، [[خسف بیداء|خَسفِ بَیداء]] و [[قتل نفس زکیه]]) از نشانه‌های حتمی پیش از قیام امام زمان است،<ref> شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۶۵۰ </ref> در روایت دیگری، اولین این نشانه‌ها، ندای آسمانی در [[ماه رمضان]] معرفی شده است. <ref> نعمانی، الغیبة، ۱۳۹۷ق، ص۲۸۹، ح۶.</ref>


===گستره ندای آسمانی===
===گستره ندای آسمانی===
این ندا را که توسط [[جبرئیل]] ایجاد می‌‌شود، همه انسان‌ها می‌شنوند،<ref group="یادداشت">در باره گستره آن در روایتی از امام باقر علیه‌السلام نقل شده است: … ینَادِی مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ بِاسْمِ الْقَائِمِ علیه‌السلام فَیسْمَعُ مَنْ بِالْمَشْرِقِ وَ مَنْ بِالْمَغْرِبِ…؛ندا دهنده‌ای از آسمان به نام قائم ندا می‌دهد که هر کس در شرق و غرب است، آن را می‌شنوند. (نعمانی، الغیبة، ۱۳۹۷ق، ص۱۸۱.)</ref> به گونه‌ای که هر کس به زبان و گویش خود آن را خواهد شنید.<ref group="یادداشت">زراره از امام صادق علیه‌السلام روایت می‌کند که: ینَادِی مُنَادٍ بِاسْمِ الْقَائِمِ علیه‌السلام قُلْتُ خَاصٌّ أَوْ عَامٌّ قَالَ عَامٌّ یسْمَعُ کلُّ قَوْمٍ بِلِسَانِهِمْ قُلْتُ فَمَنْ یخَالِفُ الْقَائِمَ علیه‌السلام وَ قَدْ نُودِی بِاسْمِهِ قَالَ لَا یدَعُهُمْ إِبْلِیسُ حَتَّی ینَادِی فِی آخِرِ اللَّیلِ فَیشَکک النَّاسَ؛ نداکننده‌ای قائم علیه‌السلام را به نام می‌خواند. گفتم: ندای خاصّ است یا ندای عامّ؟ فرمود: ندای عامّ است و هر ملّتی به زبان خود آن را می‌شنود. گفتم: پس چه کسی با او مخالفت می‌کند، در حالی که او را به نام می‌خوانند؟ فرمود: ابلیس آنان را رها نمی‌کند و در آخر شب ندا می‌کند و مردم را به شک می‌اندازد! شیخ صدوق، کمال الدین و اتمام النعمه، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۶۵۰</ref> بیشتر روایات، بیان می‌کنند که این ندا از آسمان شنیده می‌شود.<ref group="یادداشت"> محمد بن علی حلبی از امام صادق علیه‌السلام نقل می‌کند:«… وَ النِّدَاءُ مِنَ الْمَحْتُومِ وَ خُرُوجُ الْقَائِمِ مِنَ الْمَحْتُومِ قُلْتُ وَ کیفَ النِّدَاءُ قَالَ ینَادِی مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ…»؛… ندای آسمانی نیز از علامات حتمی است و خروج حضرت قائم نیز حتمی است، عرض کردم: ندای آسمانی چگونه است؟ فرمود: یک منادی در اول روز از آسمان ندا کند…. (کلینی، الکافی، ۱۴۰۱ق، ج۸، ص۳۱۰.)</ref> از ویژگی‌های ندا یا صیحه آسمانی این است که از نزدیک و دور یکسان شنیده می‌شود،<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ج ۵۱، ص ۱۵۲، ح ۲.</ref> انسان‌های خواب را بیدار کرده و همگان را به وحشت می‌اندازد،<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ج ۵۲، ص ۲۳۳، ح ۹۸، ص ۲۸۵، ح ۱۴، و ۱۵، ص ۱۱۹، ح ۴۸، ص ۲۹۰، ح ۳۲، ص ۲۳۰، ح ۹۶، ص ۴۶۴.</ref> برای [[مؤمن|مؤمنان]] رحمت و برای [[کافر|کافران]] عذاب است<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج ۵۱، ص ۱۵۲، ح ۲</ref> و از آن پس نام [[امام مهدی|حضرت مهدی(عج)]] بر سر زبان‌ها می‌افتد.<ref>کورانی، معجم احادیث الامام المهدی علیه‌السلام، ۱۴۱۱ق، ج۳، ص ۳۵، ح ۵۸۹.</ref>
این ندا را که توسط [[جبرئیل]] ایجاد می‌‌شود، همه انسان‌ها آن<ref>نعمانی، الغیبة، ۱۳۹۷ق، ص۱۸۱.</ref> هر کس به زبان و گویش خود آن را خواهد شنید.<ref>شیخ صدوق، کمال الدین و اتمام النعمه، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۶۵۰</ref> روایات، بیان می‌کنند که این ندا از آسمان شنیده می‌شود.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۱ق، ج۸، ص۳۱۰. </ref> از ویژگی‌های ندا یا صیحه آسمانی این است که از نزدیک و دور یکسان شنیده می‌شود،<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ج ۵۱، ص ۱۵۲، ح ۲.</ref> انسان‌های خواب را بیدار کرده و همگان را به وحشت می‌اندازد،<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ج ۵۲، ص ۲۳۳، ح ۹۸، ص ۲۸۵، ح ۱۴، و ۱۵، ص ۱۱۹، ح ۴۸، ص ۲۹۰، ح ۳۲، ص ۲۳۰، ح ۹۶، ص ۴۶۴.</ref> برای [[مؤمن|مؤمنان]] رحمت و برای [[کافر|کافران]] عذاب است<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج ۵۱، ص ۱۵۲، ح ۲</ref> و از آن پس نام [[امام مهدی|حضرت مهدی(عج)]] بر سر زبان‌ها می‌افتد.<ref>کورانی، معجم احادیث الامام المهدی علیه‌السلام، ۱۴۱۱ق، ج۳، ص ۳۵، ح ۵۸۹.</ref>


==هنگام این ندا==
==هنگام این ندا==
خط ۳۱: خط ۳۱:


===همزمان ظهور===
===همزمان ظهور===
از بعضی روایات استفاده می‌شود که ندای آسمانی هم زمان با ظهور امام مهدی(عج) رخ خو اهد داد.<ref group="یادداشت">ابو بصیر از امام باقر علیه‌السلام نقل کرده که فرمود:
از بعضی روایات استفاده می‌شود که ندای آسمانی هم زمان با ظهور امام مهدی(عج) رخ خو اهد داد.<ref>نعمانی، الغیبة، ۱۳۹۷ق، ص۲۶۳، حدیث ۲۲؛ شیخ صدوق، کمال الدین و اتمام النعمه، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۳۰، ح۱۶.</ref>[[شیخ مفید]] این همزمانی را در روایتی از [[پیامبر اکرم(ص)]] این گونه نقل کرده است: هنگامی که نزدیک خروج قائم شد، ندادهنده‌ای از آسمان آواز می‌دهد:‌ای مردم! زمان ستمگران به سر رسیده و مسؤول این امر بهترینِ امت محمد است؛ پس خود را به [[مکه]] برسانید.<ref group="یادداشت"> إِذَا کانَ عِنْدَ خُرُوجِ الْقَائِمِ ینَادِی مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ أَیهَا النَّاسُ قُطِعَ عَنْکمْ مُدَّةُ الْجَبَّارِینَ وَ وَلِی الْأَمْرَ خَیرُ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ فَالْحَقُوا بِمَکةَ…؛ شیخ مفید،الاختصاص  ص۲۰۸.</ref>
«… فَلَا یزَالُونَ بِتِلْک الْحَالِ حَتَّی ینَادِی مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ فَإِذَا نَادَی فَالنَّفیرَ النَّفیرَ فَوَ اللَّهِ لَکأَنِّی أَنْظُرُ إِلَیهِ بَینَ الرُّکنِ وَ الْمَقَامِ یبَایعُ النَّاسَ بِأَمْرٍ جَدِیدٍ وَ کتَابٍ جَدِیدٍ وَ سُلْطَانٍ جَدِیدٍ مِنَ السَّمَاءِ…»؛… پس پیوسته بدان حال خواهند بود تا اینکه نداکننده‌ای از آسمان، آواز برآورد و چون ندا برآمد: «پس کوچ کنید! کوچ کنید»؛ به خدا سوگند! گویی به او می‌نگرم که در میان رکن و مقام از مردم، به امری نوین و فرمانی جدید و نظامی تازه از آسمان ]نظامی الهی[ بیعت گیرد. (نعمانی، الغیبة، ۱۳۹۷ق، ص۲۶۳، حدیث ۲۲.)</ref><ref group="یادداشت">صدوق از محمد بن مسلم از امام باقر علیه‌السلام نقل کرده است: «… وَ جَاءَتْ صَیحَةٌ مِنَ السَّمَاءِ بِأَنَّ الْحَقَّ فِیهِ وَ فِی شِیعَتِهِ فَعِنْدَ ذَلِک خُرُوجُ قَائِمِنَا…»؛صیحه‌ای از آسمان بیاید و بگوید: حقّ با او و شیعیان اوست؛ در این هنگام است که قائم ما خروج می‌کند. شیخ صدوق، کمال الدین و اتمام النعمه، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۳۰، ح۱۶</ref> در این روایات نوعی همزمانی بین ندای آسمانی و خروج حضرت دیده می‌شود. [[شیخ مفید]] این همزمانی را در روایتی از [[پیامبر اکرم(ص)]] این گونه نقل کرده است: هنگامی که نزدیک خروج قائم شد، ندا دهنده‌ای از آسمان آواز می‌دهد:‌ای مردم! زمان ستمگران به سر رسیده و مسؤول این امر بهترینِ امت محمد است؛ پس خود را به [[مکه]] برسانید.<ref group="یادداشت"> إِذَا کانَ عِنْدَ خُرُوجِ الْقَائِمِ ینَادِی مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ أَیهَا النَّاسُ قُطِعَ عَنْکمْ مُدَّةُ الْجَبَّارِینَ وَ وَلِی الْأَمْرَ خَیرُ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ فَالْحَقُوا بِمَکةَ…؛ شیخ مفید،الاختصاص  ص۲۰۸.</ref>


بر اساس حدیثی دیگر، به هنگام ظهور در [[شب جمعه]]، بیست و سوم ماه رمضان،<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص ۲۰۴، ح ۳۳</ref> [[جبرئیل]] (فرشته وحی) از آسمان نام و نام پدر [[حضرت مهدی(ع)]] را بانگ می‌زند: آگاه باشید که حجت خدا در کنار [[خانه خدا]] ظهور کرد. از او پیروی کنید که حق با او و در اوست.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص ۳۲۲، ح ۲۹.</ref> او [[قائم آل محمد]]، بهترینِ امت و امیر و حاکم شماست. این مهدی است که به شیوه [[حضرت داوود|داود]] و [[حضرت سلیمان|سلیمان]] قضاوت می‌کند و درخواست شاهد و [[بینه|بَیّنه]] نمی‌کند. پس جنگ و خونریزی برای چیست؟ به او گوش سپارید و از دستوراتش پیروی کنید. بدانید که حق با [[امام علی|علی]] و [[آل محمد]] و پیروان آنهاست، علی و [[شیعه|شیعیانش]] رستگارند.‌ای مردم جهان! عمر جباران و ستمگران به پایان رسیده است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص ۳۶۹، ح ۱۵۵، ص ۳۰۵، ح ۷۳ و ۷۵، ص ۲۹۴، ح ۴۶، ص ۲۰۶، ح ۴۰، ص ۲۸۹، ح ۲۷، ص ۲۹۶، ح ۵۱ و ۵۲، ص ۲۹۲، ح ۴۰.</ref>
بر اساس حدیثی دیگر، به هنگام ظهور در [[شب جمعه]]، بیست و سوم ماه رمضان،<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص ۲۰۴، ح ۳۳</ref> [[جبرئیل]] (فرشته وحی) از آسمان نام و نام پدر [[حضرت مهدی(ع)]] را بانگ می‌زند: آگاه باشید که حجت خدا در کنار [[خانه خدا]] ظهور کرد. از او پیروی کنید که حق با او و در اوست.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص ۳۲۲، ح ۲۹.</ref> او [[قائم آل محمد]]، بهترینِ امت و امیر و حاکم شماست. این مهدی است که به شیوه [[حضرت داوود|داود]] و [[حضرت سلیمان|سلیمان]] قضاوت می‌کند و درخواست شاهد و [[بینه|بَیّنه]] نمی‌کند. پس جنگ و خونریزی برای چیست؟ به او گوش سپارید و از دستوراتش پیروی کنید. بدانید که حق با [[امام علی|علی]] و [[آل محمد]] و پیروان آنهاست، علی و [[شیعه|شیعیانش]] رستگارند.‌ای مردم جهان! عمر جباران و ستمگران به پایان رسیده است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص ۳۶۹، ح ۱۵۵، ص ۳۰۵، ح ۷۳ و ۷۵، ص ۲۹۴، ح ۴۶، ص ۲۰۶، ح ۴۰، ص ۲۸۹، ح ۲۷، ص ۲۹۶، ح ۵۱ و ۵۲، ص ۲۹۲، ح ۴۰.</ref>


===پس از ظهور و پیش از قیام===
===پس از ظهور و پیش از قیام===
بر اساس روایات دیگری، امام زمان(عج) در بیست و سوم [[ماه رمضان]] ظهور می‌کند و آن‌گاه پس از آن که یارانش به ده هزار نفر رسید، در [[روز عاشورا]] قیام کرده و از [[مکه]] به سوی [[مدینه]] حرکت می‌نماید. مقارن قیام آن حضرت، [[جبرئیل]] مردم جهان را به بیعت و پیروی از وی فرامی‌خواند.<ref group="یادداشت">از امام صادق علیه‌السلام روایت شده است که: در شب بیست و سوم ماه رمضان، نام مبارک حضرت مهدی ندا داده می‌شود و در روز عاشورا (روز شهادت امام حسین علیه‌السلام) قیام می‌کند. گویا آن حضرت را در روز دوشنبه دهم محرم می‌بینم که میان رکن و مقام ایستاده است و جبرئیل در سمت راست او ندا می‌دهد: برای خدا بیعت کنید! در آن روز زمین برای شیعیان در هم پیچیده می‌شود و از سراسر زمین به سوی آن حضرت می‌آیند تا با امام خود بیعت کنند. پس خداوند زمین را به وسیله او از عدالت پر می‌کند، همانگونه که از ظلم و ستم پر شده است. علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص ۲۹۷، ح ۵۶; کورانی، معجم احادیث الامام المهدی علیه‌السلام، ۱۴۱۱ق، ج۳، ج ۳، ص ۴۸۹، ح ۱۰۶۰</ref>
بر اساس روایات دیگری، امام زمان(عج) در بیست و سوم [[ماه رمضان]] ظهور می‌کند و آن‌گاه پس از آن که یارانش به ۱۰ هزار نفر رسید، در [[روز عاشورا]] قیام کرده و از [[مکه]] به سوی [[مدینه]] حرکت می‌نماید. مقارن قیام آن حضرت، [[جبرئیل]] مردم جهان را به بیعت و پیروی از وی فرامی‌خواند.<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص ۲۹۷، ح ۵۶; کورانی، معجم احادیث الامام المهدی علیه‌السلام، ۱۴۱۱ق، ج۳، ج ۳، ص ۴۸۹، ح ۱۰۶۰.</ref>


امام مهدی(عج) مدتی پیش از قیام، به طور آشکار و شناخته شده در [[مدینه]] اقدام به تبلیغ می‌نماید. در این میان در [[ماه رجب]]، مقارن [[خروج سفیانی]]، که فتنه و آشوب و جنگ و خونریزی سراسر جهان را فرا گرفته و مردم جهان در اضطراب و ترس و وحشت به سر می‌برند، ندایی از آسمان ظهور حضرت مهدی(عج) و فرا رسیدن پایان عمر ستمگران را نوید می‌دهد.<ref group="یادداشت"> در حدیثی نبی اکرم اسلام صلی الله علیه وآله به علی علیه‌السلام فرمود: «یا علی! تو از من و من از تو هستم. تو برادر و وزیر من هستی. ولی وقتی من از این جهان چشم فرو بندم، کینه‌ها و دشمنی‌ها علیه تو در سینه‌های گروهی شعله ور می‌گردد. پس از من فتنه بسیار شدیدی واقع می‌شود که مردم در آن فتنه سرگردان و حیران می‌شوند و هیچ راه نجاتی نمی‌یابند. در آن فتنه دوست صمیمی و مورد اعتماد پیدا نمی‌شود و آن در هنگامی است که پنجمین فرزند از هفتمین فرزند تو از چشم شیعیان ناپدید شود. در غیبت او اهل زمین و آسمان غمگین و محزون هستند. چه بسیار مرد و زن مؤمنی که در غیبت او سرگردان، ناراحت و اندوهگین هستند. در اینجا پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله لختی سکوت کرد، آن گاه سر برداشت و فرمود: «پدر و مادرم فدای هم نامم و شبیهم و شبیه موسی بن عمران، بر قامت او لباس‌هایی از نور است که از شعاع قدسی بر افروخته می‌شود. گویا شیعیان را می‌نگرم که از هر زمان ناامیدترند که (ناگهان) ندایی داده می‌شود. آن ندا از دور شنیده می‌شود، همانگونه که از نزدیک شنیده می‌شود. آن ندا برای مؤمنان رحمت و بر منافقان عذاب است.» علی علیه‌السلام پرسید: آن ندا چیست؟» پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله فرمود: «سه ندا در ماه رجب، نخست: «همانا لعنت خدا بر ستمگران»، دوم: «نزدیک شد نزدیک شونده»، سوم، بدن آشکاری در شاخ خورشید دیده می‌شود که ندا می‌دهد: «بدانید خداوند فلان بن فلان (نام حضرت مهدی علیه‌السلام و پدرانش را تا علی علیه‌السلام به ترتیب ذکر می‌کند) را بر انگیخت، که نابودی ستمگران به دست اوست.» در این هنگام فرج فرا می‌رسد و خداوند سینه‌های مؤمنان را شفا می‌دهد و ناراحتی را از دل هایشان می‌زداید.» علی علیه‌السلام پرسید: «ای رسول خدا! پس از من پیشوایان چه تعداد هستند؟» پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله فرمود: «پس از حسین علیه‌السلام نه تا و نهمین آنها قائم علیه‌السلام است.» مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج ۵۱، ص ۱۰۸، ح ۴۲؛ کورانی، معجم احادیث الامام المهدی علیه‌السلام، ۱۴۱۱ق، ج ۱، ص ۴۴۱، ح ۳۰۲.</ref>
امام مهدی(عج) مدتی پیش از قیام، به طور آشکار و شناخته شده در [[مدینه]] اقدام به تبلیغ می‌نماید. در این میان در [[ماه رجب]]، مقارن [[خروج سفیانی]]، که فتنه و آشوب و جنگ و خونریزی سراسر جهان را فرا گرفته و مردم جهان در اضطراب و ترس و وحشت به سر می‌برند، ندایی از آسمان ظهور حضرت مهدی(عج) و فرا رسیدن پایان عمر ستمگران را نوید می‌دهد.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج ۵۱، ص ۱۰۸، ح ۴۲؛ کورانی، معجم احادیث الامام المهدی علیه‌السلام، ۱۴۱۱ق، ج ۱، ص ۴۴۱، ح ۳۰۲.</ref>


===تعدد نداها===
===تعدد نداها===