کاربر ناشناس
اصحاب اخدود: تفاوت میان نسخهها
←ماجرا: .
(اضافه کردن الگو) |
imported>M.r.seifi (←ماجرا: .) |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
گروهی از کافران، گودالی را حفر کردند و آن را پر از آتش نمودند، آنگاه مؤمنان را مخیر کردند یا از دین خود دست بردارند و یا خود را در آتش بیندازند، مؤمنان وارد آتش میشدند تا اینکه نوبت به زنی رسید که کودک یک ماههای در بغل داشت، او خواست به سوی آتش حرکت کرد، اما دلسوزی و ترس از جان کودک مانع ورود او به آتش شد، کودک به زبان آمد و از مادرش خواست تا به همراه او داخل آتش شود، زن در حالیکه کودک خود را در بغل داشت، خود را در آتش انداخت.<ref>نیشابوری، صحیح مسلم، ۱۳۹۷ق، ج۲، ص۵۹۹.</ref> | گروهی از کافران، گودالی را حفر کردند و آن را پر از آتش نمودند، آنگاه مؤمنان را مخیر کردند یا از دین خود دست بردارند و یا خود را در آتش بیندازند، مؤمنان وارد آتش میشدند تا اینکه نوبت به زنی رسید که کودک یک ماههای در بغل داشت، او خواست به سوی آتش حرکت کرد، اما دلسوزی و ترس از جان کودک مانع ورود او به آتش شد، کودک به زبان آمد و از مادرش خواست تا به همراه او داخل آتش شود، زن در حالیکه کودک خود را در بغل داشت، خود را در آتش انداخت.<ref>نیشابوری، صحیح مسلم، ۱۳۹۷ق، ج۲، ص۵۹۹.</ref> | ||
در منابع اسلامی تعداد کشتهشدگان اخدود به اختلاف ذکر شده است؛ برخی منابع سخن از ۷، ۱۰<ref>ابوالعرب، المحن، ۱۴۰۳ق، ص۱۱۹</ref>، ۷۷و ۸۰<ref> ثعلبی، قصص الانبیاء، ۱۴۰۱ق، ص۴۳۹</ref> تن به میان آوردهاند در حالیکه بیشتر روایات شمار آنان را ۲۰،۰۰۰ تن ذکر کردهاند<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ۱۳۵۵ق، ج۱، ص۳۷؛ قمی، تفسیر، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۴۱۳.</ref> در برخی روایات دیگر نیز به تعداد بیشتری اشاره شده است.<ref> | در منابع اسلامی تعداد کشتهشدگان اخدود به اختلاف ذکر شده است؛ برخی منابع سخن از ۷، ۱۰<ref>ابوالعرب، المحن، ۱۴۰۳ق، ص۱۱۹</ref>، ۷۷و ۸۰<ref> ثعلبی، قصص الانبیاء، ۱۴۰۱ق، ص۴۳۹</ref> تن به میان آوردهاند در حالیکه بیشتر روایات شمار آنان را ۲۰،۰۰۰ تن ذکر کردهاند<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ۱۳۵۵ق، ج۱، ص۳۷؛ قمی، تفسیر، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۴۱۳.</ref> در برخی روایات دیگر نیز به تعداد بیشتری اشاره شده است.<ref>قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۹۶۷م، ج۱۹، ص۲۹۲.</ref> | ||
در اینکه این ماجرا مربوط به چه زمان و چه قومى است و آیا یک ماجراى معین بوده، یا اشاره به ماجراهاى متعددى دارد، در میان مفسران و مورخان اختلاف است. معروفترین نظر آن است که مربوط به ذونواس یهودی آخرین پادشاه حمیر در سرزمین [[یمن]] است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۶، ص۳۳۸.</ref> | در اینکه این ماجرا مربوط به چه زمان و چه قومى است و آیا یک ماجراى معین بوده، یا اشاره به ماجراهاى متعددى دارد، در میان مفسران و مورخان اختلاف است. معروفترین نظر آن است که مربوط به ذونواس یهودی آخرین پادشاه حمیر در سرزمین [[یمن]] است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۶، ص۳۳۸.</ref> |