Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۸۴۱
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
(اصلاح متن کپی شده قرآن) |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
== انگیزه قرآن و گزارشگران مسیحی از نقل داستان== | == انگیزه قرآن و گزارشگران مسیحی از نقل داستان== | ||
[[قرآن]] به داستان اصحاب اخدود در آیات ۴ تا ۸ [[سوره بروج]] اشاره کرده است. {{متن قرآن|قُتِلَ | [[قرآن]] به داستان اصحاب اخدود در آیات ۴ تا ۸ [[سوره بروج]] اشاره کرده است. {{متن قرآن| | ||
قُتِلَ أَصْحابُ الْأُخْدُود* النَّارِ ذاتِ الْوَقُود* إِذْ هُمْ عَلَيْها قُعُودٌ* وَ هُمْ عَلى ما يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنينَ شُهُود* وَ ما نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلاَّ أَنْ يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزيزِ الْحَميد|سوره=[[سوره بروج|بروج]] | آیه= ۴-۸}} بر پایه این آیات، جماعتی از کافران آتشی برافروختند تا گروهی از مؤمنان را در آن بسوزانند. خشم آنان بر مؤمنان به دلیل [[ایمان]] مؤمنان به خدا بوده است. | |||
مفسران مسلمان بر این باورند چون در زمان [[پیامبر(ص)]] مسلمانان [[مکه]] از سوی [[قریش]] مورد آزار و اذیت قرار میگرفتند، این آیات بر پیامبر(ص) نازل شد تا هم کافران را نکوهش کند و هم حس مقاومت مسلمانان را برانگیزد و از صبر و پایداری آنان قدردانی کند. بر همین اساس برخی از جنبههای این ماجرا همچون شکیبایی اصحاب اخدود مورد توجه مفسران قرار گرفته است. <ref>زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۷۲۹-۷۳۰؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، قاهره، ج۳۱، ص۱۱۷-۱۱۹؛ قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۹۶۷م، ج۱۹، ص۲۹۳؛ ابوحیان، تفسیر البحر المحیط، ۱۴۰۳ق، ج۸، ص۴۴۹.</ref> در منابع اسلامی نیز در مواردی اصحاب اخدود را به عنوان اسوهای در [[صبر]]، مَثَل آوردهاند.<ref>ابوالعرب، المحن، ۱۴۰۳ق، ص۴۰۷؛ زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۷۲۹-۷۳۰.</ref> | مفسران مسلمان بر این باورند چون در زمان [[پیامبر(ص)]] مسلمانان [[مکه]] از سوی [[قریش]] مورد آزار و اذیت قرار میگرفتند، این آیات بر پیامبر(ص) نازل شد تا هم کافران را نکوهش کند و هم حس مقاومت مسلمانان را برانگیزد و از صبر و پایداری آنان قدردانی کند. بر همین اساس برخی از جنبههای این ماجرا همچون شکیبایی اصحاب اخدود مورد توجه مفسران قرار گرفته است. <ref>زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۷۲۹-۷۳۰؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، قاهره، ج۳۱، ص۱۱۷-۱۱۹؛ قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۹۶۷م، ج۱۹، ص۲۹۳؛ ابوحیان، تفسیر البحر المحیط، ۱۴۰۳ق، ج۸، ص۴۴۹.</ref> در منابع اسلامی نیز در مواردی اصحاب اخدود را به عنوان اسوهای در [[صبر]]، مَثَل آوردهاند.<ref>ابوالعرب، المحن، ۱۴۰۳ق، ص۴۰۷؛ زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۷۲۹-۷۳۰.</ref> |