توسل به مردگان: تفاوت میان نسخه‌ها

از نظر موافقان توسل به اموات، فرقی بین توسل در حیات و ممات اولیاء الهی نیست  و اگر توسل به اولیاء الهی در حال ممات شرک باشد در حال حیات آنان نیز شرک خواهد بود.{{مدرک}}اما همان‌گونه که در زمان حیات پیامبر(ص) و دیگر اولیای خدا می‌توان از آنان خواست تا برای انسان [[دعا]] و [[استغفار]] کنند، پس از حیات آنان نیز می‌توان همین درخواست را داشت.<ref>رک، سمهودی، وفاء الوفاء، ۲۰۰۶م، ج۴، ص۱۹۷-۱۹۶.</ref> همچنین در این زمینه به آیه {{متن قرآن|وَلَوْ أنَّهُمْ إذْ ظَلَمُوا أنْفُسَهُمْ جَاءُوک فَاسْتَغْفَرُوا اللهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللهَ تَوَّاباً رَحیماً|.|سوره=[[سوره نساء|نساء]]|آیه=۶۴}} استناد شده که هم زمان حیات پیامبر(ص) و هم پس از مرگ آن حضرت را در برمی‌گیرد.<ref>ر. ک. ابن تیمیه، مجموعةالفتاوی، الطبعة: شیخ عبدالرحمن بن قاسم، ج۱، ص۱۵۹.</ref>{{منبع بهتر}}

انکار حیات برزخی نیز با [[آیه|آیات]] [[قرآن|قرآنی]] که از زندگی پس از مرگ خبر می‌دهند، سازگار نیست و زندگی [[نبی|انبیا]] و اولیاء پس از انتقال آنان به [[عالم برزخ]] نیز ادامه دارد. همان‌گونه که به تصریح قرآن، زندگی [[شهیدان]] پس از مرگ آنان ادامه دارد.<ref>سوره آل عمران: آیه۱۶۹–۱۷۱.</ref>