توسل به مردگان: تفاوت میان نسخه‌ها

[[وهابیان]] با استناد به [[آیه|آیات]] {{متن قرآن|و ما أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِی الْقُبُور|.|سوره=[[سوره فاطر|فاطر]]|آیه=۲۲}} و {{متن قرآن|إِنَّک لاَ تُسْمِعُ الْمَوْتَی|.|سوره=[[سوره نمل|نمل]]|آیه=۸۰}} مشروعیت توسل به مردگان را نمی‌پذیرند.<ref>آلوسی، روح المعانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۱، ص۵۵.</ref> آنان حیات برزخی و [[سماع موتی]] را انکار می‌کنند و بر این باورند که با مرگ ارتباط مرده با زندگان قطع می‌شود.

از نظر موافقان توسل به اموات، فرقی بین توسل در حیات و ممات اولیاء الهی نیست و همان‌گونه که در زمان حیات پیامبر(ص) و دیگر اولیای خدا می‌توان از آنان خواست تا برای انسان [[دعا]] و [[استغفار]] کنند، پس از حیات آنان نیز می‌توان همین درخواست را داشت.<ref>رک، سمهودی، وفاء الوفاء، ۲۰۰۶م، ج۴، ص۱۹۷-۱۹۶.</ref> همچنین در این زمینه به آیه {{متن قرآن|وَلَوْ أنَّهُمْ إذْ ظَلَمُوا أنْفُسَهُمْ جَاءُوک فَاسْتَغْفَرُوا اللهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللهَ تَوَّاباً رَحیماً|.|سوره=[[سوره نساء|نساء]]|آیه=۶۴}} استناد شده که هم زمان حیات پیامبر(ص) و هم پس از مرگ آن حضرت را در برمی‌گیرد.<ref>ر. ک. ابن تیمیه، مجموعةالفتاوی، الطبعة: شیخ عبدالرحمن بن قاسم، ج۱، ص۱۵۹.</ref>{{منبع بهتر}}