توسل به مردگان: تفاوت میان نسخه‌ها

'''تَوَسُّل به مردگان''' یا '''توسل به اَموات'''، واسطه قراردادن بزرگان دینی پس از مرگ آنان نزد خداوند برای برآورده شدن حاجت‌. توسل به مردگان از اعتقادات [[اسلام|مسلمانان]] به‌ویژه [[شیعیان]] است که بر مبنای پذیرش [[سماع موتی]] و [[حیات برزخی]] بنا شده است و [[وهابیت|وهابی‌ها]] آن را نمی‌پذیرند. گزارش‌هایی از [[توسل]] برخی [[صحابه]] به [[پیامبر(ص)]] پس از وفات آن حضرت در منابع [[اهل‌سنت]] نیز آمده است.

به آیه ۶۴ [[سوره نساء]] استدلال شده که مؤمنین را تشویق می‌کند که از پیامبر بخواهید برای شما [[استغفار]] کند. این آیه عمومیت دارد و زمان حیات و ممات پیامبر(ص) را در برمی‌گیرد.<ref>نووی، المجموع، ج، ص۲۷۴.</ref> همچنین آیه ۳۵ [[سوره مائده]] را به صورت مطلق جایز می‌شمارد. از اطلاق این آیه استفاده می شود که می‌توان به ارواح مومنین و پیامبران پس از مرگ متوسل شد.

بر اساس برخی روایات امامان شیعه پس از درگذشت پیامبر به او متوسل می‌شده‌اند. [[حضرت علی(ع)]]<ref>برای نمونه نگاه کنید به:‌ نهج البلاغه، خطبه۲۲۸.</ref> و امام حسین(ع) به پیامبر(ص) توسل کرده‌اند.<ref>ابن اعثم کوفی، الفتوح، ج۵، ص۱۹.</ref> همچنین سایر امامان شیعه مانند [[امام سجاد(ع)]] که می‌فرمایند: إنا نتوسل إلیک بمحمد صلواتک علیه وآله رسولک، و بعلی وصیه، و فاطمة ابنته، و بالحسن والحسین، وعلی و محمد و جعفر و موسی و علی و محمد وعلی والحسن والحجة علیهم‌السلام أهل بیت الرحمة.<ref>الصحیفة السجادیة، ۱۴۱۱ق، ص۱۶۸.</ref>

* آلوسی، سید محمود، تحقیق: علی عبدالباری عطیه، روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم، دارالکتب العلمیه، بیروت، ۱۴۱۵ق.

* سمهودی، علی بن احمد، وفاء الوفاء باخبار دارالمصطفی، درالکتب العلمیه، بیروت، ۲۰۰۶م.

* سیوطی، جلال الدین، الدرالمنثور فی تفسیر المأثور، کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی، قم، ۱۴۰۴ق.