Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۷۴
ویرایش
imported>Shadpoor جز (←کتابشناسی) |
جز (←دلایل نقلی: تمیزکاری) |
||
خط ۱۰۰: | خط ۱۰۰: | ||
====دلایل نقلی==== | ====دلایل نقلی==== | ||
<big>۱. قرآن کریم</big> | <big>۱. قرآن کریم</big> | ||
*آیه ابتلای ابراهیم(ع) | *'''آیه ابتلای ابراهیم(ع)''' | ||
{{اصلی|آیه ابتلاء}} | {{اصلی|آیه ابتلاء}} | ||
<blockquote>{{متن قرآن|وَإِذِ ابْتَلَی إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّی جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِن ذُرِّیتِی قَالَ لاَ ینَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ|ترجمه=و چون ابراهیم را پروردگارش با کلماتی بیازمود و وی آن همه را به انجام رسانید. [خدا به او] فرمود من تو را پیشوای مردم قرار دادم. [ابراهیم] پرسید از دودمانم [چطور]؟ فرمود: پیمان من به بیدادگران نمیرسد.|سوره=[[سوره بقره|بقره]]|آیه=۱۲۴}}</blockquote> | <blockquote>{{متن قرآن|وَإِذِ ابْتَلَی إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّی جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِن ذُرِّیتِی قَالَ لاَ ینَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ|ترجمه=و چون ابراهیم را پروردگارش با کلماتی بیازمود و وی آن همه را به انجام رسانید. [خدا به او] فرمود من تو را پیشوای مردم قرار دادم. [ابراهیم] پرسید از دودمانم [چطور]؟ فرمود: پیمان من به بیدادگران نمیرسد.|سوره=[[سوره بقره|بقره]]|آیه=۱۲۴}}</blockquote> | ||
خط ۱۱۵: | خط ۱۱۵: | ||
بنابراین، کسی که معصوم نباشد، ظلم کرده و ظالم به مقام امامت نمیرسد.<ref>الشریف المرتضی، الشافی فی الامامة، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۱۴۱</ref> | بنابراین، کسی که معصوم نباشد، ظلم کرده و ظالم به مقام امامت نمیرسد.<ref>الشریف المرتضی، الشافی فی الامامة، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۱۴۱</ref> | ||
* آیه اولو الامر | * '''آیه اولو الامر''' | ||
{{اصلی|آیه اولی الامر}} | {{اصلی|آیه اولی الامر}} | ||
استدلال به این آیه برای اثبات عصمت به دو گونه است: | استدلال به این آیه برای اثبات عصمت به دو گونه است: | ||
خط ۱۲۲: | خط ۱۲۲: | ||
صورت دوم: در این آیه، "اولی الأمر" بر رسول عطف شده است؛ اطاعت از هر دو، با یک فعل "أطیعوا" خواسته شده است؛ اطاعت از رسول، هیچ شرطی ندارد؛ بنابراین، اطاعت از "اولی الأمر" نیز بدون هیچ قید و شرطی واجب است. این امر در صورتی اشکال ندارد که [[اولو الامر]]، معصوم باشند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ج۲، ص۶۴</ref> | صورت دوم: در این آیه، "اولی الأمر" بر رسول عطف شده است؛ اطاعت از هر دو، با یک فعل "أطیعوا" خواسته شده است؛ اطاعت از رسول، هیچ شرطی ندارد؛ بنابراین، اطاعت از "اولی الأمر" نیز بدون هیچ قید و شرطی واجب است. این امر در صورتی اشکال ندارد که [[اولو الامر]]، معصوم باشند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ج۲، ص۶۴</ref> | ||
*آیه تطهیر | *'''آیه تطهیر''' | ||
{{اصلی|آیه تطهیر}} | {{اصلی|آیه تطهیر}} | ||
<blockquote>{{متن قرآن|انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا|ترجمه= خدا فقط میخواهد آلودگی را از شما خاندان [پیامبر] بزداید و شما را پاك و پاكیزه گرداند.|سوره=[[سوره احزاب|احزاب]]|آیه=۳۳}}</blockquote> | <blockquote>{{متن قرآن|انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا|ترجمه= خدا فقط میخواهد آلودگی را از شما خاندان [پیامبر] بزداید و شما را پاك و پاكیزه گرداند.|سوره=[[سوره احزاب|احزاب]]|آیه=۳۳}}</blockquote> | ||
خط ۱۲۸: | خط ۱۲۸: | ||
استدلال به این آیه شریفه متوقف بر چند مقدمه است: | استدلال به این آیه شریفه متوقف بر چند مقدمه است: | ||
مقدمه اول: خداوند | مقدمه اول: خداوند [[اراده الهی|اراده]] کرده است که اهل بیت را تطهیر کند. | ||
مقدمه دوم: [[اراده تشریعی]] خداوند درباره تطهیر و پاک کردن بندگان، اختصاص به کسی ندارد. | مقدمه دوم: [[اراده تشریعی]] خداوند درباره تطهیر و پاک کردن بندگان، اختصاص به کسی ندارد. | ||
مقدمه سوم: وقتی اراده تشریعی، اختصاصی به کسی ندارد، پس خداوند با [[اراده تکوینی]] خود خواسته است که این بندگانش پاک باشند. | مقدمه سوم: وقتی اراده تشریعی، اختصاصی به کسی ندارد، پس خداوند با [[اراده تکوینی]] خود خواسته است که این بندگانش پاک باشند. | ||
مقدمه چهارم: اراده تکوینی خداوند نیز حتما محقق میشود و | مقدمه چهارم: اراده تکوینی خداوند نیز حتما محقق میشود و تخلفپذیر نیست. | ||
مقدمه پنجم: تطهیری که در این آیه بیان شده، هیچ قیدی ندارد و به صورت مطلق است و هر گونه پلیدی و ناپاکی را نفی میکند. | مقدمه پنجم: تطهیری که در این آیه بیان شده، هیچ قیدی ندارد و به صورت مطلق است و هر گونه پلیدی و ناپاکی را نفی میکند. | ||
مقدمه ششم: هیچ طایفهای از [[اسلام|مسلمانان]] | مقدمه ششم: هیچ طایفهای از [[اسلام|مسلمانان]] به جز شیعه، ادعای عصمت هیچیک از منسوبان پیامبر اکرم(ص) را ندارد. شیعیان معتقد به عصمت [[حضرت زهرا(س)]] و [[ائمه اثناعشر|ائمه دوازدهگانه(ع)]] هستند. | ||
بنابراین، این آیه عصمت و مصونیت امامان شیعه از گناه و خطا را اثبات میکند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۳۱۰-۳۱۲.</ref> | بنابراین، این آیه عصمت و مصونیت [[امامان شیعه]] از [[گناه]] و خطا را اثبات میکند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۳۱۰-۳۱۲.</ref> | ||
<big>۲. روایات</big> | <big>۲. روایات</big> | ||
* | * '''حدیث ثقلین''' | ||
::قال رسول اللَّهِ (ص): انی قد تَرَکتُ فِیکمْ ما ان أَخَذْتُمْ بِهِ لَنْ تَضِلُّوا بعدی الثَّقَلَینِ أَحَدُهُمَا أَکبَرُ مِنَ الآخَرِ کتَابُ اللَّهِ حَبْلٌ مَمْدُودٌ مِنَ السَّمَاءِ إلی الأَرْضِ وعترتی أَهْلُ بیتی الا وانهما لَنْ یفْتَرِقَا حتی یرِدَا عَلَی | {{اصلی|حدیث ثقلین}} | ||
::قال رسول اللَّهِ (ص): انی قد تَرَکتُ فِیکمْ ما ان أَخَذْتُمْ بِهِ لَنْ تَضِلُّوا بعدی الثَّقَلَینِ أَحَدُهُمَا أَکبَرُ مِنَ الآخَرِ کتَابُ اللَّهِ حَبْلٌ مَمْدُودٌ مِنَ السَّمَاءِ إلی الأَرْضِ وعترتی أَهْلُ بیتی الا وانهما لَنْ یفْتَرِقَا حتی یرِدَا عَلَی الْحَوْضَ؛ رسول خدا (ص) فرمود: من بعد از خودم در میان شما دو چیز گرانبها میگذارم که اگر به آنها تمسک کنید، هرگز گمراه نخواهید شد، یکی از آنها که بزرگتر از دیگری است،کتاب خدا است که ریسمان ممتدی از آسمان تا زمین. و دیگری عترت و اهل بیت من هستند. آگاه باشید که این دو از یکدیگر جدا نمیشوند تا در کنار حوض (کوثر) بر من وارد شوند.<ref>ابن حنبل، مسند الامام احمد بن حنبل، ۱۴۲۱ق، ج۱۷، ص۳۰۹.</ref> | |||
رسول خدا (ص) فرمود: من بعد از خودم در میان شما دو چیز گرانبها میگذارم که اگر به آنها تمسک کنید، هرگز گمراه نخواهید شد، یکی از آنها که بزرگتر از دیگری است،کتاب خدا است که ریسمان ممتدی از آسمان تا زمین. و دیگری عترت و اهل بیت من هستند. آگاه باشید که این دو از یکدیگر جدا نمیشوند تا در کنار حوض (کوثر) بر من وارد شوند.<ref>ابن حنبل، مسند الامام احمد بن حنبل، ۱۴۲۱ق، ج۱۷، ص۳۰۹.</ref> | |||
این روایت از چند جهت عصمت [[اهل بیت]] را ثابت میکند: | این روایت از چند جهت عصمت [[اهل بیت]] را ثابت میکند: | ||
# در این روایت رسول خدا(ص) اطاعت مطلق و بدون قید و شرط از قرآن و اهل بیت را برای همه مسلمانان واجب میکند. دستور به اطاعت مطلق، نشانه عصمت فرد مورد اطاعت است؛ زیرا محال است که خداوند دستور به اطاعت مطلق از کسی را بدهد که میداند احتمال خطا و اشتباه در گفتههای آن شخص وجود دارد و ممکن است با کتاب خدا و سنت رسولش مخالفت نماید. | # در این روایت رسول خدا(ص) اطاعت مطلق و بدون قید و شرط از قرآن و اهل بیت را برای همه مسلمانان واجب میکند. دستور به اطاعت مطلق، نشانه عصمت فرد مورد اطاعت است؛ زیرا محال است که خداوند دستور به اطاعت مطلق از کسی را بدهد که میداند احتمال خطا و اشتباه در گفتههای آن شخص وجود دارد و ممکن است با کتاب خدا و سنت رسولش مخالفت نماید. | ||
# در این روایت به جدایی ناپذیری و عدم مخالفت قرآن و اهل بیت صحبت شده است. در صورتی که اگر اهل بیت مرتکب گناه و اشتباه شوند، در همان لحظه از قرآن جدا شدهاند و اعتقاد به جدا شدن آنها از قرآن، منجر به تکذیب سخن رسول خدا(ص) خواهد شد. بنابراین، این جمله نیز نشاندهنده عصمت امامان است. | # در این روایت به جدایی ناپذیری و عدم مخالفت قرآن و اهل بیت صحبت شده است. در صورتی که اگر اهل بیت مرتکب گناه و اشتباه شوند، در همان لحظه از قرآن جدا شدهاند و اعتقاد به جدا شدن آنها از قرآن، منجر به تکذیب سخن رسول خدا(ص) خواهد شد. بنابراین، این جمله نیز نشاندهنده عصمت امامان است. | ||
# در این روایت، تمسک به کتاب خدا و اهل بیت، سبب نجات از گمراهی معرفی کرده است؛ پس همانطور که اطاعت از قرآن سبب هدایت و نجات از گمراهی میشود، اطاعت از اهل بیت نیز همین خاصیت را خواهد داشت و این امر در صورتی محقق میشود که امامان، از خطا و گناه مصون باشند.{{مدرک}} | # در این روایت، تمسک به کتاب خدا و اهل بیت، سبب نجات از گمراهی معرفی کرده است؛ پس همانطور که اطاعت از قرآن سبب هدایت و نجات از گمراهی میشود، اطاعت از اهل بیت نیز همین خاصیت را خواهد داشت و این امر در صورتی محقق میشود که امامان، از خطا و گناه مصون باشند.{{مدرک}} | ||
* | * '''حدیث علی مع الحق و الحق مع علی''' | ||
{{اصلی|حدیث علی مع الحق}} | |||
عبد الرحمن بن أبی سعد از پدرش نقل کرده است که ما با عدهای از مهاجرین و انصار در کنار خانه رسول خدا نشسته بودیم که علی(ع) بر وارد مجلس ما شد، رسول خدا(ص) فرمود: آیا میخواهید که شما را از بهترینتان آگاه کنم؟ گفتند: بلی. فرمود: بهترین شما کسانی هستند که به عهد خود وفادارند و از بوی خوش استفاده میکنند. خداوند بندگان پرهیزگار را دوست دارد. راوی گوید: در این زمان [[علی بن ابی طالب(ع)|علی بن أبی طالب]] از کنار ما گذشت؛ پس رسول خدا (ص) فرمود: این با حق است و حق با او است.<ref>أبو یعلی، مسند أبی یعلی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۳۱۸؛ عسقلانی، المطالب العالیة، ۱۴۲۰ق، ج۱۶، ص۱۴۷.</ref> | عبد الرحمن بن أبی سعد از پدرش نقل کرده است که ما با عدهای از مهاجرین و انصار در کنار خانه رسول خدا نشسته بودیم که علی(ع) بر وارد مجلس ما شد، رسول خدا(ص) فرمود: آیا میخواهید که شما را از بهترینتان آگاه کنم؟ گفتند: بلی. فرمود: بهترین شما کسانی هستند که به عهد خود وفادارند و از بوی خوش استفاده میکنند. خداوند بندگان پرهیزگار را دوست دارد. راوی گوید: در این زمان [[علی بن ابی طالب(ع)|علی بن أبی طالب]] از کنار ما گذشت؛ پس رسول خدا (ص) فرمود: این با حق است و حق با او است.<ref>أبو یعلی، مسند أبی یعلی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۳۱۸؛ عسقلانی، المطالب العالیة، ۱۴۲۰ق، ج۱۶، ص۱۴۷.</ref> | ||
خط ۱۵۳: | خط ۱۵۲: | ||
[[حضرت علی(ع)]] همواره همراه با حق است و هیچگاه از حق جدا نمیشود؛ بنابراین اعتقاد به عصمت آن حضرت ضروری است و گرنه گفتار رسول خدا تکذیب خواهد شد. | [[حضرت علی(ع)]] همواره همراه با حق است و هیچگاه از حق جدا نمیشود؛ بنابراین اعتقاد به عصمت آن حضرت ضروری است و گرنه گفتار رسول خدا تکذیب خواهد شد. | ||
*روایت امیرالمومنین(ع) | *'''روایت امیرالمومنین(ع)''' | ||
::پیامبر اسلام(ص): مَنْ سَرَّهُ أَنْ ینْظُرَ إِلَی الْقَضِیبِ الْیاقُوتِ الْأَحْمَرِ الَّذِی غَرَسَهُ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ بِیدِهِ وَیکونَ مُتَمَسِّکاً بِهِ فَلْیتَوَلَّ عَلِیاً وَالْأَئِمَّةَ مِنْ وُلْدِهِ فَإِنَّهُمْ خِیرَةُ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ وَصَفْوَتُهُ وَهُمُ الْمَعْصُومُونَ مِنْ کلِّ ذَنْبٍ | ::پیامبر اسلام(ص): مَنْ سَرَّهُ أَنْ ینْظُرَ إِلَی الْقَضِیبِ الْیاقُوتِ الْأَحْمَرِ الَّذِی غَرَسَهُ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ بِیدِهِ وَیکونَ مُتَمَسِّکاً بِهِ فَلْیتَوَلَّ عَلِیاً وَالْأَئِمَّةَ مِنْ وُلْدِهِ فَإِنَّهُمْ خِیرَةُ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ وَصَفْوَتُهُ وَهُمُ الْمَعْصُومُونَ مِنْ کلِّ ذَنْبٍ وَخَطِیئَةٍ؛ هر کس خوشحال میشود که به شاخه یاقوت سرخ بنگرد که خداوند با دست خود کاشته و به او چنگ اندازد، باید علی و امامانی که فرزندان او هستند را دوست بدارد؛ چرا که آنها بهترین خلق خداوند و برگزیده او و از هرگونه گناه و اشتباهی معصوم هستند.<ref>صدوق، عیون اخبار الرضا، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۵۷</ref> | ||
هر کس خوشحال میشود که به شاخه یاقوت سرخ بنگرد که خداوند با دست خود کاشته و به او چنگ اندازد، باید علی و امامانی که فرزندان او هستند را دوست بدارد؛ چرا که آنها بهترین خلق خداوند و برگزیده او و از هرگونه گناه و اشتباهی معصوم هستند.<ref>صدوق، عیون اخبار الرضا، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۵۷</ref> | |||
این روایت نیز به صراحت، بر عصمت امامان شیعه دلالت دارد. | این روایت نیز به صراحت، بر عصمت امامان شیعه دلالت دارد.{{مدرک}} | ||
==عصمت فرشتگان== | ==عصمت فرشتگان== |