۱۶٬۶۶۳
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (افزایش مطلب) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (اصلاح نویسههای عربی) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[تیر]]|روز=[[۱۶]]|سال=[[۱۴۰۰]]|کاربر=Shamsoddin }} | {{در دست ویرایش ۲|ماه=[[تیر]]|روز=[[۱۶]]|سال=[[۱۴۰۰]]|کاربر=Shamsoddin }} | ||
'''خَسفِ بَیداء'''، یا '''خسف در بیداء'''، از [[نشانههای ظهور]] است که به نابودی لشکر سفیانی در بیداء (مکانی بین مکه و مدینه) اشاره دارد. | '''خَسفِ بَیداء'''، یا '''خسف در بیداء'''، از [[نشانههای ظهور]] است که به نابودی لشکر سفیانی در بیداء (مکانی بین مکه و مدینه) اشاره دارد. بنا بر روایات این لشکر به جنگ با امام مهدی(عج) عازم مکه شده است. در برخی روایات این رویداد در کنار [[قیام یمانی]]، [[قتل نفس زکیه|قتل نفس زَکّیه]]، [[صیحه آسمانی]] و [[خروج سفیانی]] از علائم حتمی ظهور دانسته شده است. | ||
==نشانه ظهور یا قیامت== | ==نشانه ظهور یا قیامت== | ||
خط ۸: | خط ۸: | ||
روایات اهل سنت درباره خسف بیداء متفاوت است در برخی نشانه ظهور<ref>صنعانی، المصنف، ۱۴۰۳ق، ج۱۱، ص۳۷۱، ح۲۰۷۶۹.</ref> و در برخی دیگر نشانه قیامت ([[اشراط الساعة|اَشراط الساعة]])<ref> ابن حنبل، مسند، ۱۴۲۱ق، ج۴۵، ص۹۹، ح۲۷۱۲۹.</ref> دانسته شده است. برخی دیگر از فرورفتن لشکری در بیداء خبر میدهند که در پی گروهی بودند که به [[کعبه]] پناهنده شده بودند. در این روایات به اینکه خسف بیداء نشانه ظهور یا قیامت است اشاره نشده است.<ref> مسلم، صحیح مسلم، ج۴، ص۲۲۱۰، ح۲۸۸۳؛ نسائی، السنن الکبری، ۱۴۲۱ق، ج۴، ص۱۰۲.</ref> در برخی روایات دیگر فقط به ارتباط آن با [[سفیانی]] اشاره شده است.<ref>طبری، جامع البیان، ۱۴۲۲ق، ج۱۹، ص۳۱۰.</ref> | روایات اهل سنت درباره خسف بیداء متفاوت است در برخی نشانه ظهور<ref>صنعانی، المصنف، ۱۴۰۳ق، ج۱۱، ص۳۷۱، ح۲۰۷۶۹.</ref> و در برخی دیگر نشانه قیامت ([[اشراط الساعة|اَشراط الساعة]])<ref> ابن حنبل، مسند، ۱۴۲۱ق، ج۴۵، ص۹۹، ح۲۷۱۲۹.</ref> دانسته شده است. برخی دیگر از فرورفتن لشکری در بیداء خبر میدهند که در پی گروهی بودند که به [[کعبه]] پناهنده شده بودند. در این روایات به اینکه خسف بیداء نشانه ظهور یا قیامت است اشاره نشده است.<ref> مسلم، صحیح مسلم، ج۴، ص۲۲۱۰، ح۲۸۸۳؛ نسائی، السنن الکبری، ۱۴۲۱ق، ج۴، ص۱۰۲.</ref> در برخی روایات دیگر فقط به ارتباط آن با [[سفیانی]] اشاره شده است.<ref>طبری، جامع البیان، ۱۴۲۲ق، ج۱۹، ص۳۱۰.</ref> | ||
بر اساس روایاتی که از امامان شیعه نقل شده است آیات «وَ لَوْ تَری إِذْ فَزِعُوا فَلا فَوْتَ وَ أُخِذُوا مِنْ مَکانٍ قَرِیبٍ وَ قالُوا آمَنَّا | بر اساس روایاتی که از [[امامان شیعه]] نقل شده است آیات «وَ لَوْ تَری إِذْ فَزِعُوا فَلا فَوْتَ وَ أُخِذُوا مِنْ مَکانٍ قَرِیبٍ وَ قالُوا آمَنَّا بِهِ؛ اگر ببینی هنگامی که فریادشان بلند میشود امّا نمیتوانند (از عذاب الهی) بگریزند، و آنها را از جای نزدیکی (که حتّی انتظارش را ندارند) میگیرند (از درماندگی آنها تعجّب خواهی کرد) ولی چگونه میتوانند از فاصله دور به آن دسترسی پیدا کنند!» <ref>سوره سبأ، آیات۵۱-۵۲.</ref> به فرورفتن لشکر سیفانی در بیداء اشاره دارد.<ref>نگاه کنید به نعمانی، الغیبه، ۱۳۷۹ق، ص۳۰۵، ح۱۴؛ عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ق، ج۲، ص۵۷.</ref> | ||
==چگونگی رخداد== | ==چگونگی رخداد== | ||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
بنا بر برخی روایات دو نفر از لشکر سفیانی پس از این حادثه زنده میمانند. یکی به سوی امام زمان(ع) رفته و در مکه خبر هلاکت لشکریان سفیانی را به او میدهد و دیگری به سوی سفیانی میرود تا خبر ظهور امام مهدی و هلاکت لشکرش را به او برساند.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۳، ص۱۰.</ref> | بنا بر برخی روایات دو نفر از لشکر سفیانی پس از این حادثه زنده میمانند. یکی به سوی امام زمان(ع) رفته و در مکه خبر هلاکت لشکریان سفیانی را به او میدهد و دیگری به سوی سفیانی میرود تا خبر ظهور امام مهدی و هلاکت لشکرش را به او برساند.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۳، ص۱۰.</ref> | ||
تعداد | تعداد لشکریان سفیانی در این واقعه دوازده هزار<ref>سلیمان، یوم الخلاص، ص۲۴۴.</ref> و ۱۷۰ هزار<ref>ابن طاووس، الملاحم و الفتن، منشورات الرضی، ص۱۵۰.</ref> ذکر کردهاند. | ||
== جستارهای وابسته== | == جستارهای وابسته== | ||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
* صنعانی، عبدالرزاق، المصنف، بیروت، المجلس العلمی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق. | * صنعانی، عبدالرزاق، المصنف، بیروت، المجلس العلمی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق. | ||
* طبری، محمد بن جریر، جامع البیان عن تأویل القرآن، تحقیق عبدالله بن عبدالمحسن ترکی، دار هجر للطباعة و النشر و التوزیع، ۱۴۲۲ق/۲۰۰م. | * طبری، محمد بن جریر، جامع البیان عن تأویل القرآن، تحقیق عبدالله بن عبدالمحسن ترکی، دار هجر للطباعة و النشر و التوزیع، ۱۴۲۲ق/۲۰۰م. | ||
* عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر العیاشی، تصحیح سید هاشم رسولی محلاتی، تهران، المطبعة العلمیة، ۱۳۸۰ق. | |||
* کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تصحیح علیاکبر غفاری، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق. | * کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تصحیح علیاکبر غفاری، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق. | ||
* مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق. | * مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق. | ||
خط ۴۲: | خط ۴۳: | ||
* نسائی، احمد بن شعیب، السنن الکبری، تحقیق حسن عبدالمنعم شبلی، السنن الكبرى، بیروت، مؤسسه الرسالة، ۱۴۲۱ق/۲۰۰۱م. | * نسائی، احمد بن شعیب، السنن الکبری، تحقیق حسن عبدالمنعم شبلی، السنن الكبرى، بیروت، مؤسسه الرسالة، ۱۴۲۱ق/۲۰۰۱م. | ||
* نعمانی، محمد بن ابراهیم، کتاب الغیبه، تصحیح علیاکبر غفاری، تهران، نشر صدوق، ۱۳۹۷ق. | * نعمانی، محمد بن ابراهیم، کتاب الغیبه، تصحیح علیاکبر غفاری، تهران، نشر صدوق، ۱۳۹۷ق. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
{{مهدویت}} | {{مهدویت}} |
ویرایش