خسف بیداء: تفاوت میان نسخه‌ها

'''خَسفِ بَیداء'''، یا '''خسف در بیداء'''، از [[نشانه‌های ظهور]] که به فرورفتن سرزمین بیداء اشاره دارد. [[بیداء]] مکانی در میان [[مکه]] و [[مدینه]] است که قبل از قیام امام مهدی(عج) لشکر [[سفیانی]] در آنجا نابود می‌شود.

{{نقل قول چهار طبقه

|نشانه‌های حتمی ظهور

|شکل بندی خط آخر=

}}

==چگونگی رخداد==

بر پایه روایتی که از امام محمد باقر(ع) نقل شده است سفیانی گروهی را به مدینه روانه می‌کند و [[مهدی]] از آنجا به مکه می‌رود. خبر به فرمانده سپاه سفیانی می‌رسد که مهدی(عج) به سوی مکه رفته است. او لشکری به تعقیب امام می‌فرستد هنگامی که سپاه [[سفیانی]] وارد سرزمین [[بیداء]] می‌شوند منادی از آسمان ندا می‌کند: «ای دشت! آن قوم را نابود ساز»؛ سپس زمین، لشکر سفیانی را فرو برده و همگی به جز سه نفر از بین می‌روند.»<ref>نعمانی، الغیبة، مکتبة الصدوق، ص۲۷۹، باب۱۴، حدیث ۶۷.</ref>

تعداد افرادی که در این لشکر حضور داشته و نابود می‌شوند را دوازده هزار،<ref>سلیمان، روزگار رهایی، ۱۳۸۶ش، ص۳۱۷.</ref> صد و هفتاد هزار<ref>ابن طاووس، الملاحم و الفتن، ۱۹۷۸م، ص۱۳۶.</ref> و سیصد هزار نفر<ref>نهاوندی، العبقری الحسان، انتشارات دبستانی، ص۱۲۸.</ref> ذکر کرده‌اند.

==زمان واقعه==

برخی زمان این حادثه را حدود یکماه پس از ظهور تخمین زده‌اند.<ref group="یادداشت"> برخی روایات بیان می‌کنند وقتی سفیانی بر پنج شهر (فلسطین، اردن، دمشق، حلب و حمص) مسلط می‌شود نُه ماه حکومت می‌کند(نعمانی، الغیبه،  مکتبة الصدوق، ص۳۰۰؛ مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۱۴۰).</ref>

== جستارهای وابسته==

* [[خروج سفیانی]]

* [[قیام یمانی]]

{{پایان}}

{{منابع}}

* ابن ابی‌شیبه کوفی، المصنف، تحقیق سعید اللحام، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۹ق.

* سلیمان، کامل، روزگار رهایی (ترجمه یوم الخلاص)، ترجمه لطیف راشدی، تهران، ارمغان طوبی، چاپ اول، ۱۳۸۶ش.

* سید بن طاووس، علی بن موسی، الملاحم و الفتن، قم، ناشر الرضی، چاپ پنجم، ۱۹۷۸م.

* نهاوندی، علی‌اکبر، العَبْقَری الحِسان فی أحوال مولانا صاحب الزمان، تهران، انتشارات دبستانی، [بی تا].

* یاقوت حموی، ابوعبدالله، معجم البلدان، بیروت،‌ دار صادر، ۱۹۹۵م.

{{پایان}}