کاربر ناشناس
خسف بیداء: تفاوت میان نسخه‌ها
منبع یابی، اصلاح پاورقی و منابع
imported>M.r.seifi (منبع یابی، اصلاح پاورقی و منابع) |
imported>M.r.seifi (منبع یابی، اصلاح پاورقی و منابع) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
واژه «خَسْف» به معنای فرو رفتن و پنهان شدن<ref>ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه «خسف»، ج۲، ص۲۵۴.</ref> و بَیداء، نام سرزمینی بیابانی و خالی از آب و گیاه، میان مکّه و مدینه است.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۱، ص۵۲۳.</ref> برخی منابع، این مکان را در یک میلی<ref>حدود دو کیلومتر</ref> [[مسجد شجره]] به سمت مکه دانسته‌اند.<ref>فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ۱۳۹۲ش، ج۲، ص۱۶۰-۱۶۱.</ref> | واژه «خَسْف» به معنای فرو رفتن و پنهان شدن<ref>ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه «خسف»، ج۲، ص۲۵۴.</ref> و بَیداء، نام سرزمینی بیابانی و خالی از آب و گیاه، میان مکّه و مدینه است.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۱، ص۵۲۳.</ref> برخی منابع، این مکان را در یک میلی<ref>حدود دو کیلومتر</ref> [[مسجد شجره]] به سمت مکه دانسته‌اند.<ref>فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ۱۳۹۲ش، ج۲، ص۱۶۰-۱۶۱.</ref> | ||
یکی از نشانه‌های حتمی قیام [[امام زمان(عج)]]، «خسف بیداء» یا «خسف به بیداء» معرفی شده است<ref>شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۶۷۸، باب ۲۵، حدیث ۷.</ref> و منظور از این اصطلاح این است که [[سفیانی]]، لشکر بزرگی به قصد جنگ با [[امام مهدی]] عازم مکه می‌کند؛ اما بین [[مکه]] و [[مدینه]] در محلی که به سرزمین «[[بیداء]]» معروف است به گونه‌ای [[معجزه]]آسا به امر [[خداوند]] در زمین فرو می‌روند. این حادثه در روایات [[اهل سنت]]<ref> المصنف، | یکی از نشانه‌های حتمی قیام [[امام زمان(عج)]]، «خسف بیداء» یا «خسف به بیداء» معرفی شده است<ref>شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۶۷۸، باب ۲۵، حدیث ۷.</ref> و منظور از این اصطلاح این است که [[سفیانی]]، لشکر بزرگی به قصد جنگ با [[امام مهدی]] عازم مکه می‌کند؛ اما بین [[مکه]] و [[مدینه]] در محلی که به سرزمین «[[بیداء]]» معروف است به گونه‌ای [[معجزه]]آسا به امر [[خداوند]] در زمین فرو می‌روند. این حادثه در روایات [[اهل سنت]]<ref>صنعانی، المصنف، ۱۴۰۳ق، ج۱۱، ص۳۷۱، حدیث ۲۰۷۶۹.</ref> و [[شیعه]]، یکی از نشانه‌های [[ظهور]] و قیام امام زمان(عج) معرفی شده و در شماری از آنها بر حتمی بودن آن تأکید شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۱ق، ج۸، ص۳۱۰؛ شیخ صدوق، کتاب الخصال، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۳۰۳؛ نعمانی، الغیبة، مکتبة الصدوق، ص۲۵۷، باب ۱۴، حدیث ۱۵.</ref> | ||
==چگونگی خسف در بیداء== | ==چگونگی خسف در بیداء== | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
==زمان خسف== | ==زمان خسف== | ||
پدیده خسف پس از [[ظهور]] و قبل از قیام [[امام زمان]] اتفاق می‌افتد. بعضی از [[روایات]] زمان این اتفاق را پس از ظهور معرفی کرده و برخی دیگر آن را پس از بیعت یاران خاص امام مهدی(عج) دانسته‌اند. مصنّف عبد الرزاق،<ref> | پدیده خسف پس از [[ظهور]] و قبل از قیام [[امام زمان]] اتفاق می‌افتد. بعضی از [[روایات]] زمان این اتفاق را پس از ظهور معرفی کرده و برخی دیگر آن را پس از بیعت یاران خاص امام مهدی(عج) دانسته‌اند. مصنّف عبد الرزاق،<ref>صنعانی، المصنف، ۱۴۰۳ق، ج۱۱، ص۳۷۱.</ref> مصنف ابن ابی شیبه،<ref>ابن ابی شیبه، المصنف، ۱۴۰۹ق، ج۱۵، ص۴۵.</ref> مسند احمد<ref> احمد بن حنبل، مسند، مؤسسه قرطبه، ج۶، ص۳۱۶.</ref> و برخی منابع دیگر، به طور روشن به این رخداد اشاره کرده‌اند. | ||
برخی زمان این حادثه را حدود یکماه پس از ظهور تخمین زده‌اند.<ref group="یادداشت"> برخی روایات بیان می‌کنند وقتی سفیانی بر پنج شهر (فلسطین، اردن، دمشق، حلب و حمص) مسلط می‌شود نُه ماه حکومت می‌کند(نعمانی، الغیبه، مکتبة الصدوق، ص۳۰۰؛ مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۱۴۰).</ref> | برخی زمان این حادثه را حدود یکماه پس از ظهور تخمین زده‌اند.<ref group="یادداشت"> برخی روایات بیان می‌کنند وقتی سفیانی بر پنج شهر (فلسطین، اردن، دمشق، حلب و حمص) مسلط می‌شود نُه ماه حکومت می‌کند(نعمانی، الغیبه، مکتبة الصدوق، ص۳۰۰؛ مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۱۴۰).</ref> | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{ | {{پانویس۲}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* ابن ابی شیبه کوفی، المصنف، تحقیق سعید اللحام، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۹ق. | |||
* ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۸ق. | * ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۸ق. | ||
* | * احمدبن حنبل، مسند، مصر، مؤسسه قرطبه، [بی تا]. | ||
* سلیمان، کامل، روزگار رهایی (ترجمه یوم الخلاص)، ترجمه لطیف راشدی، تهران، ارمغان طوبی، چاپ اول، ۱۳۸۶ش. | |||
* سید بن طاووس، علی بن موسی، الملاحم و الفتن، قم، ناشر الرضی، چاپ پنجم، ۱۹۷۸م. | |||
* شیخ صدوق، محمد بن علی، کتاب الخصال، به کوشش علی اکبر غفاری، قم، نشر اسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۶ق. | |||
* شیخ صدوق، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمه، بیروت، اعلمی، چاپ اول، ۱۴۱۲ق. | * شیخ صدوق، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمه، بیروت، اعلمی، چاپ اول، ۱۴۱۲ق. | ||
* المصنف، | * صنعانی، عبدالرزاق، المصنف، بیروت، المجلس العلمی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق. | ||
* | * فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، قم، مؤسسه دایرة المعارف فقه اسلامی، ۱۳۹۲ش. | ||
* کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، به کوشش علی اکبر غفاری، بیروت، دار التعارف، چاپ سوم، ۱۴۰۱ق. | * کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، به کوشش علی اکبر غفاری، بیروت، دار التعارف، چاپ سوم، ۱۴۰۱ق. | ||
* | * مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ سوم، ۱۴۰۳ق. | ||
* نعمانی، محمد بن ابراهیم، کتاب الغیبه، به کوشش علی اکبر غفاری، تهران، مکتبة الصدوق، [بی تا]. | * نعمانی، محمد بن ابراهیم، کتاب الغیبه، به کوشش علی اکبر غفاری، تهران، مکتبة الصدوق، [بی تا]. | ||
* نهاوندی، علی اکبر، العَبْقَری الحِسان فی أحوال مولانا صاحب الزمان، تهران، انتشارات دبستانی، [بی تا]. | * نهاوندی، علی اکبر، العَبْقَری الحِسان فی أحوال مولانا صاحب الزمان، تهران، انتشارات دبستانی، [بی تا]. | ||
* | * یاقوت حموی، ابوعبدالله، معجم البلدان، بیروت، دار صادر، ۱۹۹۵م. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
| خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
| عکس = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->نمی‌خواهد | | عکس = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->نمی‌خواهد | ||
| ناوبری = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->دارد | | ناوبری = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->دارد | ||
| رعایت شیوه‌نامه ارجاع = <!--ندارد، دارد--> | | رعایت شیوه‌نامه ارجاع = <!--ندارد، دارد-->دارد | ||
| کپی‌کاری = <!--از منبع مردود، از منبع خوب، ندارد-->ندارد | | کپی‌کاری = <!--از منبع مردود، از منبع خوب، ندارد-->ندارد | ||
| استناد به منابع مناسب = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل | | استناد به منابع مناسب = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل | ||