اصول مذهب شیعه: تفاوت میان نسخه‌ها

اصول مذهب شیعه، به اصل‌های پنجگانه‌ای (توحید، نبوت، معاد، امامت و عدل) گفته می‌شود<ref> نگاه کنید به محمدی ری‌شهری، دانشنامه عقاید اسلامی، ج۸، ص۹۹.</ref>  که پایه و اساس مذهب شیعه را تشکیل می‌دهند<ref>نگاه کنید به محمدی ری‌شهری، دانشنامه عقاید اسلامی، ۱۳۸۵ش، ج۸، ص۹۷.</ref> و اعتقاد داشتن به همه آنها با هم، باعث می‌شود فرد شیعه محسوب شود و اعتقاد نداشتن به هر کدام از آنها، او را از دایره [[تشیع]] خارج می‌کند.{{مدرک}} البته سه اصل توحید، نبوت و معاد از [[اصول دین]] هستند که باور نداشتن به هر کدام از آنها موجب خروج از دین اسلام و [[کفر]] نیز می‌گردد.<ref>نگاه کنید به امام خمینی، کتاب الطهاره، ۱۴۲۷ق، ج۳، ص۴۳۷-۴۳۸.</ref>

امامت و عدل دو اصل اختصاصی مذهب تشیع هستند:

باور به اینکه تمام کارهای خدا، در دنیا و آخرت از روى حكمت و مصلحت است و خدا به کسی ظلم نمی‌کند.{{مدرک}} به گفته [[مصباح یزدی]]، عدل به خاطر اهمیتی که در [[علم کلام]] دارد از اصول عقاید و مشخصات مذهب کلامی شیعه و معتزله محسوب می‌شود.<ref>مصباح یزدی، آموزش عقائد، ص۱۶۱.</ref> عدلیه (شیعه و معتزله) معتقدند افعال، صرف‌نظر از انتسابشان به خدا، متّصف به حسن و قبح مى‌شوند و عقل انسان هم می‌تواند تا حدودى حسن و قبح آنها را درک كند. در مقابل، اشاعره معتقدند هرآنچه از خداوند صادر شود، نیکو است حتی اگر ظلم باشد. آنان بر اساس حسن و قبح شرعی عمل خداوند را ملاک عدل می‌دانند.{{مدرک}}

*محمدی ری‌شهری، دانشنامه عقاید اسلامی، قم، دارالحدیث، ۱۳۸۵ق.