اصول مذهب شیعه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''اصول مذهب شیعه'''، باورهای بنیادین [[مذهب تشیع]] شامل [[توحید]]، [[نبوت]]، [[معاد]]، [[عدل الهی|عدل]] و [[امامت]] است. به باور [[شیعیان]]، باور نداشتن به هر کدام از سه اصل نخست (توحید، نبوت و معاد) که [[اصول دین]] هستند موجب [[کفر]] می‌شود اما انکار هر کدام از عدل و معاد، موجب خروج از مذهب تشیع می‌گردد نه [[دین اسلام]].

==مفهوم و جایگاه==

اصول مذهب شیعه، به اصل‌های پنجگانه‌ای (توحید، نبوت، معاد، امامت و عدل) گفته می‌شود که اعتقاد داشتن به آنها با هم باعث می‌شود فرد شیعه محسوب شود و اعتقاد نداشتن به هر کدام از آنها، او را از دایره تشیع خارج می‌کند. البته سه اصل توحید، نبوت و معاد از [[اصول دین]] هستند که باور نداشتن به هر کدام از آنها موجب خروج از دین و [[کفر]] نیز می‌گردد.<ref>میرزای‌ قمی‌، اصول‌ دین‌، ص۵.</ref>

==مفهوم  ==

معرفی مختصر این پنج اصل‌ به‌ این‌ شرح‌ است‌:

۱. توحید':

باور به یگانگی خدا و تصدیق‌ به‌ اینکه‌ او همیشه بوده و هست؛ تصدیق‌ به‌ صفات‌ ثبوتی‌ خدا مثل‌ قدرت‌، علم‌ و حیات‌؛ [[تنزیه]] او از صفات‌ سلبی‌ مثل‌ جهل‌ و ناتوانی‌؛ و اعتقاد به‌ اینکه‌ صفات‌ خدا عین‌ ذات‌ اوست‌ و هیچ‌ صفتی‌ زائد بر ذاتش نیست‌.

۲. '''نبوت''':

{{اصلی|نبوت}}

باور به پیامبری‌ [[حضرت محمد(ص)]] و آنچه‌ به‌ عنوان‌ وحی‌ آورده‌ است‌. البته‌ در اینکه‌ آیا تصدیق‌ اجمالی‌ نسبت‌ به‌ مطالبی‌ که‌ پیامبر(ص) به‌ عنوان‌ وحی‌ آورده‌، کافی‌ است‌، یا تصدیق‌ باید تفصیلی‌ باشد، اختلاف‌ نظر وجود دارد.

۳. '''معاد''':

{{اصلی|معاد}}

باور به اینکه انسان‌ها پس از مرگ، زنده می‌شوند و به اعمال نیک و بد آنان رسیدگی خواهد شد. عموم مسلمانان به [[معاد جسمانی|جسمانی بودن معاد]] معتقدند؛ یعنی [[ابدان اخروی|بدن اخروی]] انسان در زندگی پس از مرگ، بدن جسمانی خواهد بود.<ref>شهید ثانی‌، حقائق الایمان</ref>

۴. '''عدل''':

۵. '''امامت''':

تأکید شیعیان بر دو آموزه اعتقادی [[عدل]] و [[امامت]]، به جهت اهمیت این دو اصل است: عدل اگر چه از صفات خداوند است و توحید شامل آن می‌شود ولی از آنجا که از مسائل است که سبب جدایی [[اشاعره]] و [[عدلیه]] (شیعه امامیه و معتزله که قائل به عدل الهی هستند) شده است،<ref>مطهری، مجموعه آثار، ج۳، ص ۶۹-۷۰.</ref> و آثار زیادی دارد، آن را جزو اصول عقاید آورده‌اند. مذاهب اصلی کلامی اسلام به اشاعره، معتزله و شیعه تقسیم می‌شوند. معتزله و شیعه را چون قایل به عدل الهی هستند «عدلیه» می‌خوانند.<ref>رجوع کنید به: مصباح یزدی، آموزش عقاید، ص۱۶۱.</ref>

همچنین امامت منصوب از جانب خداوند که از سوی [[اهل‌سنت]] انکار شده است، شاخصه اصلی شیعه به شمار می‌رود.  

{{پانویس۲}}