هود (پیامبر): تفاوت میان نسخه‌ها

'''هود''' پیامبر [[قوم عاد]] که نامش در قرآن آمده است. قوم عاد با وجود نعمت‌های فراوان ایمان نیاوردند. بنابر [[آیات]] قرآن، خداوند آنان را وزیدن باد سرد عذاب کرد. از قوم عاد تنها حضرت هود و چند نفر از مؤمنان زنده ماندند.

حضرت هود از پیامبرانی است که نامشان در [[قرآن کریم]] آمده است.<ref>النجار، قصص‌الانبیاء، ۱۴۰۶ق، ص۴۹.</ref> [[خداوند]] هفت مرتبه از هود(ع) در قرآن کریم یاد کرده<ref> سوره اعراف، آیه ۶۵؛ سوره هود، آیات ۵۰، ۵۳، ۵۸، ۶۰، ۸۹؛ سوره شعراء، آیه ۱۲۴؛ النجار، قصص‌الانبیاء، ۱۴۰۶ق، ص۴۹.</ref> و یازدهمین سوره قرآن به نام وی ([[سوره هود]]) نامگذاری شده است.

هود(ع)، از نوادگان [[حضرت نوح]] که با نسبش با هفت واسطه به وی می‌رسد. نسب او را تا حضرت نوح چنین شرح داده‌اند: هود پسر عبدالله، پسر رِیاح(یا رباح)، پسر حَلوت(خلود)، پسر عاد، پسر عوص، پسر آدم(أرم)، پسر سام، پسر نوح.<ref>جزایری، النور المبین، ۱۳۸۱ق، ص۱۳۵؛ النجار، قصص‌الانبیاء، ۱۴۰۶ق، ص۴۹.</ref> به گفته النجار در کتاب قصص الانبیاء با توجه به مقایسه نسبت حضرت هود و [[ابراهیم]] این نَسَب قابل قبول‌تر از نسب‌هایی است که دیگران ذکر کرده‌اند.<ref>النجار، قصص‌الانبیاء، ۱۴۰۶ق، ص۵۰.</ref> ابن کثیر نیز او را فرزند شالخ فرزند ارفخشد فرزند سام فرزند نوح دانسته است.<ref>ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص۹۳.</ref>  

برخی گفته‌اند نوح اولین [[پیامبر]] عرب بود و به زبان عربی سخن می‌گفت.<ref>النجار، قصص الانبیاء، ۱۴۰۶ق، ص۴۹.</ref> همچنین برخی [[توکل]] حضرت هود را برجسته‌ترین نقاط زندگی او دانسته‌اند.<ref>جوادی آملی، تفسیر موضوعی، ۱۳۹۱ش، ج۶، ص۳۰۳.</ref>.

برخی با استناد به [[روایات]] معتقدند که حضرت هود در ۴۰ سالگی به [[پیامبر|پیامبری]] برگزیده شد.<ref>قطب راوندی، قصص‌الانبیاء(ع)، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۲۷۳.</ref> او دومین پیامبری است که برای مبارزه با ثنویت و شرک قومش مبعوث شد.<ref>طباطبایی، تاریخ الانبیاء، ۱۴۲۳ق،ص۸۷-۸۸؛ جوادی آملی، تفسیر موضوعی، ۱۳۹۱ش، ج۶، ص۲۹۰-۲۹۱.</ref>