نماز شفع: تفاوت میان نسخه‌ها

'''نماز شفع''' نماز دو رکعتی مستحبی است که در آخر [[نماز شب]] و پیش از [[نماز وتر]] اقامه می‎شود.<ref>محقق الحلی، شرائع الاسلام، استقلال، ج۱، ص۴۶.</ref>

نماز شب یازده رکعت است که شامل چهار دو رکعتی و دو رکعت نماز شفع و یک رکعت نماز وتر می‎شود.<ref>طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۲۶.</ref>  

نماز شفع به همراه نماز وتر بهترین بخش از نماز شب است.<ref>امام خمينی، تحرير الوسيلة، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۱۳۶.</ref>

کلمه شفع به معنای ضمیمه کردن چیزی به چیز دیگر و معادل زوج است.<ref>راغب الأصفهانی، تفسير الراغب الاصفهانی، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص ۱۳۵۸؛ قرشی بنایی، قاموس قرآن، ۱۴۱۲ق، ج۷، ص۱۷۸.</ref> در مقابل وتر که به معنای مفرد است.<ref>قرشی بنایی، قاموس قرآن، ۱۴۱۲ق، ج۷، ص۱۷۸</ref>

نماز شفع دو رکعت است. وقت اقامه [[نماز شب]] طبق نظر برخی پس از [[نیمه شب شرعی]] و هنگام طلوع [[فجر صادق]] است.<ref>امام خمينی، تحرير الوسيلة، ج۱، ۱۳۹۰ق، ص۱۳۶.</ref> برخی نیز وقت آن را پس از [[نماز عشاء]] دانسته‌اند.<ref>شهيد الثانی، مسالك الأفهام إلى تنقيح شرائع الإسلام، مؤسسة المعارف الاسلامية، ج۱، ص۱۴۴.</ref>

در نماز شفع و نماز وتر مستحب است که پس از [[سوره حمد]]، [[سوره توحید]] قرائت شود.<ref>عباس قمی، مفاتيح الجنان، مجمع إحياء الثقافة الإسلاميّة، ص۷۵۸؛ صدوق، من لا يحضره الفقيه، جماعة المدرّسين في الحوزة العلمية، ج۱، ص۴۸۵.</ref>  

در نماز شفع می‎توان پس از حمد در رکعت اول [[سوره فلق]] و در رکعت دوم [[سوره ناس]] را بخواند.<ref>عباس قمی، مفاتيح الجنان، مجمع إحياء الثقافة الإسلاميّة، ص۷۵۸؛ صدوق، من لا يحضره الفقيه، جماعة المدرّسين في الحوزة العلمية، ج۱، ص۴۸۵.</ref> مستحب است پس از نماز شفع دعای «إلهي تَعَرَّضَ لَكَ» که از جمله ادعیه شب نیمه شعبان است قرائت شود.<ref>عباس قمی، مفاتيح الجنان، مجمع إحياء الثقافة الإسلاميّة، ص۷۵۸.</ref>