نماز شفع: تفاوت میان نسخه‌ها
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز افزایش جستارهای وابسته |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز تمیزکاری |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
نماز شب یازده رکعت است که شامل چهار نماز دو رکعتی و دو رکعت نماز شفع و یک رکعت نماز وتر میشود.<ref>طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۲۶.</ref> | نماز شب یازده رکعت است که شامل چهار نماز دو رکعتی و دو رکعت نماز شفع و یک رکعت نماز وتر میشود.<ref>طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۲۶.</ref> | ||
نماز شفع به همراه نماز وتر بهترین بخش از نماز شب است.<ref>امام خمينی، تحرير الوسيلة، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۱۳۶. | نماز شفع به همراه نماز وتر بهترین بخش از نماز شب است.<ref>امام خمينی، تحرير الوسيلة، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۱۳۶.</ref> | ||
==احکام نماز شفع== | ==احکام نماز شفع== | ||
نماز شفع دو رکعت است. وقت اقامه نماز شب طبق نظر برخی پس از [[نیمه‌شب شرعی]] و هنگام طلوع [[فجر صادق]] است.<ref>امام خمينی، تحرير الوسيلة، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۱۳۶.</ref> برخی نیز وقت آن را پس از [[نماز عشاء]] دانسته‌اند.<ref>شهيد الثانی، مسالك الأفهام، مؤسسة المعارف الاسلامية، ج۱، ص۱۴۴.</ref> | نماز شفع دو رکعت است. وقت اقامه نماز شب طبق نظر برخی پس از [[نیمه‌شب شرعی]] و هنگام طلوع [[فجر صادق]] است.<ref>امام خمينی، تحرير الوسيلة، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۱۳۶.</ref> برخی نیز وقت آن را پس از [[نماز عشاء]] دانسته‌اند.<ref>شهيد الثانی، مسالك الأفهام، مؤسسة المعارف الاسلامية، ج۱، ص۱۴۴.</ref> | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
کسی که فرصت اقامه همه یازده رکعت نماز شب را ندارد می‌تواند به خواندن دو رکعت نماز شفع و یک رکعت نماز وتر اکتفا کند.<ref>امام خمينی، تحرير الوسيلة، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۱۳۶.</ref> | کسی که فرصت اقامه همه یازده رکعت نماز شب را ندارد می‌تواند به خواندن دو رکعت نماز شفع و یک رکعت نماز وتر اکتفا کند.<ref>امام خمينی، تحرير الوسيلة، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۱۳۶.</ref> | ||
کلمه شفع به معنای ضمیمه کردن چیزی به چیز دیگر و معادل زوج است.<ref>راغب الأصفهانی، تفسير الراغب الاصفهانی، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص ۱۳۵۸؛ قرشی بنایی، قاموس قرآن، ۱۴۱۲ق، ج۷، ص۱۷۸.</ref> در مقابل وتر که به معنای مفرد است.<ref>قرشی بنایی، قاموس قرآن، ۱۴۱۲ق، ج۷، ص۱۷۸</ref> | |||
== جستارهای وابسته== | == جستارهای وابسته== | ||
{{ستون|۴}} | {{ستون|۴}} | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۹: | ||
* راغب الأصفهانی، حسين بن محمد، تفسير الراغب الاصفهانی، ریاض، دارالوطن، ۱۴۲۴ق. | * راغب الأصفهانی، حسين بن محمد، تفسير الراغب الاصفهانی، ریاض، دارالوطن، ۱۴۲۴ق. | ||
* طوسی، محمدبن حسن، مصباح المتهجد، بیروت، موسسه فقه شیعه، ۱۴۱۱ق. | * طوسی، محمدبن حسن، مصباح المتهجد، بیروت، موسسه فقه شیعه، ۱۴۱۱ق. | ||
* قمی،عباس، مفاتيح الجنان، به تحقیق شیخ علی کوثر، قم، مجمع إحياء الثقافة الإسلاميّة، بیتا. | * محدث قمی،عباس، مفاتيح الجنان، به تحقیق شیخ علی کوثر، قم، مجمع إحياء الثقافة الإسلاميّة، بیتا. | ||
* قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۴۱۲ق. | * قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۴۱۲ق. | ||
* محقق الحلی، جعفر بن الحسن، شرائع الاسلام، تهران، استقلال، ۱۴۰۹ق. | * محقق الحلی، جعفر بن الحسن، شرائع الاسلام، تهران، استقلال، ۱۴۰۹ق. | ||
نسخهٔ ۳ مارس ۲۰۱۸، ساعت ۱۷:۳۰
نماز شفع نماز مستحبی است که در آخر نماز شب و پیش از نماز وتر اقامه میشود.[۱] نماز شب یازده رکعت است که شامل چهار نماز دو رکعتی و دو رکعت نماز شفع و یک رکعت نماز وتر میشود.[۲]
نماز شفع به همراه نماز وتر بهترین بخش از نماز شب است.[۳]
احکام نماز شفع
نماز شفع دو رکعت است. وقت اقامه نماز شب طبق نظر برخی پس از نیمه‌شب شرعی و هنگام طلوع فجر صادق است.[۴] برخی نیز وقت آن را پس از نماز عشاء دانسته‌اند.[۵]
در نماز شفع و نماز وتر مستحب است که پس از سوره حمد، سوره توحید قرائت شود.[۶] در نماز شفع میتوان پس از حمد در رکعت اول سوره فلق و در رکعت دوم سوره ناس را بخواند.[۷] مستحب است پس از نماز شفع دعای «إلهي تَعَرَّضَ لَكَ» که از جمله ادعیه شب نیمه شعبان است قرائت شود.[۸]
کسی که فرصت اقامه همه یازده رکعت نماز شب را ندارد می‌تواند به خواندن دو رکعت نماز شفع و یک رکعت نماز وتر اکتفا کند.[۹]
کلمه شفع به معنای ضمیمه کردن چیزی به چیز دیگر و معادل زوج است.[۱۰] در مقابل وتر که به معنای مفرد است.[۱۱]
جستارهای وابسته
پانویس
الگوی پانویس غیرفعال شده است. لطفا از الگوی پانوشت استفاده شود
منابع
- امام خمينی، سیدروح الله، تحرير الوسيلة، نجف، آداب، ۱۳۹۰ق.
- شهيد ثانی، زین الدین بن علی، مسالك الأفهام إلى تنقيح شرائع الإسلام، قم، مؤسسة المعارف الاسلامية، ۱۴۱۳ق.
- صدوق، محمّد بن علی بابویه القمّی، من لا يحضره الفقيه، قم، جماعة المدرّسين في الحوزة العلمية، بیتا.
- راغب الأصفهانی، حسين بن محمد، تفسير الراغب الاصفهانی، ریاض، دارالوطن، ۱۴۲۴ق.
- طوسی، محمدبن حسن، مصباح المتهجد، بیروت، موسسه فقه شیعه، ۱۴۱۱ق.
- محدث قمی،عباس، مفاتيح الجنان، به تحقیق شیخ علی کوثر، قم، مجمع إحياء الثقافة الإسلاميّة، بیتا.
- قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۴۱۲ق.
- محقق الحلی، جعفر بن الحسن، شرائع الاسلام، تهران، استقلال، ۱۴۰۹ق.
- ↑ محقق الحلی، شرائع الاسلام، استقلال، ج۱، ص۴۶.
- ↑ طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۲۶.
- ↑ امام خمينی، تحرير الوسيلة، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۱۳۶.
- ↑ امام خمينی، تحرير الوسيلة، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۱۳۶.
- ↑ شهيد الثانی، مسالك الأفهام، مؤسسة المعارف الاسلامية، ج۱، ص۱۴۴.
- ↑ محدث قمی، مفاتيح الجنان، مجمع إحياء الثقافة الإسلاميّة، ص۷۵۸؛ صدوق، من لا يحضره الفقيه، جماعة المدرّسين في الحوزة العلمية، ج۱، ص۴۸۵.
- ↑ محدث قمی، مفاتيح الجنان، مجمع إحياء الثقافة الإسلاميّة، ص۷۵۸؛ صدوق، من لا يحضره الفقيه، جماعة المدرّسين في الحوزة العلمية، ج۱، ص۴۸۵.
- ↑ محدث قمی، مفاتيح الجنان، مجمع إحياء الثقافة الإسلاميّة، ص۷۵۸.
- ↑ امام خمينی، تحرير الوسيلة، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۱۳۶.
- ↑ راغب الأصفهانی، تفسير الراغب الاصفهانی، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص ۱۳۵۸؛ قرشی بنایی، قاموس قرآن، ۱۴۱۲ق، ج۷، ص۱۷۸.
- ↑ قرشی بنایی، قاموس قرآن، ۱۴۱۲ق، ج۷، ص۱۷۸