پرش به محتوا

سلیمان (پیامبر): تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۹۹۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۵ فوریهٔ ۲۰۱۸
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۰: خط ۳۰:


==نسب==
==نسب==
سلیمان بن داوود بن ایشا از نسل یهودا فرزند [[یعقوب‏]] بود.<ref>البدايةوالنهاية،ج‏2،ص:18</ref> حضرت سلیمان را فردی سفیدرو،‌درشت اندام و پرمو دانسته‌اند<ref>الكامل،ج‏1،ص:229</ref> که [[ختنه|ختنه شده]] به دنیا آمد.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۷۷</ref>  
سلیمان بن داوود بن ایشا از نسل یهودا فرزند [[یعقوب‏]] بود.<ref>ابن‌کثیر،‌ البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۸.</ref> حضرت سلیمان را فردی سفیدرو،‌درشت اندام و پرمو دانسته‌اند<ref>ابن‌اثیر، الکامل، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۲۲۹.</ref> که [[ختنه|ختنه شده]] به دنیا آمد.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۷۷</ref>  


حضرت سلیمان پس از درگذشت پدرش [[داوود]]، جانشین او شد<ref>بروجردی، تفسیر جامع، ۱۳۶۶ش، ج۵، ص۱۰۶</ref> و در آن زمان، بیست و دو <ref>تاريخ‏ابن‏خلدون،ج‏2،ص:112</ref> یا سیزده سال داشته است.<ref> الكامل، ج‏1، ص229</ref>
حضرت سلیمان پس از درگذشت پدرش [[داوود]]، جانشین او شد<ref>بروجردی، تفسیر جامع، ۱۳۶۶ش، ج۵، ص۱۰۶</ref> و در آن زمان، بیست و دو <ref>ابن‌خلدون، تاریخ‏ ابن‏‌خلدون، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۱۱۲.</ref> یا سیزده سال داشته است.<ref> ابن‌اثیر، الکامل، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۲۲۹.</ref>


==نبوت و پادشاهی==
==نبوت و پادشاهی==
سلیمان یكى از پیامبران بزرگ [[بنی‌اسرائیل]] بود.<ref>تفسير نمونه، ج‏15، ص: 414</ref> که پادشاه آنان نیز شد.<ref>التحقيق في كلمات القرآن الكريم، ج‏5، ص: 195</ref>
سلیمان یكى از پیامبران بزرگ [[بنی‌اسرائیل]] بود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۵، ص۴۱۴.</ref> که پادشاه آنان نیز شد.<ref>مصطفوی، التحقیق فی كلمات القرآن الكریم، ۱۳۶۰ش، ج۵، ص۱۹۵.</ref>


در مورد [[انگشتر سلیمان]]، گفتارهای بسیاری وجود دارد. بنابر روایات این انگشتر به دست [[امام زمان(عج)]] خواهد رسید.<ref>الغيبة( للنعماني)، النص، ص: 238</ref> داستان‌ها و گفتارهای خرافی نیز در مورد این انگشتر نقل شده است.<ref>تفسير نمونه، ج‏19، ص: 28۱</ref>
در مورد [[انگشتر سلیمان]]، گفتارهای بسیاری وجود دارد. بنابر روایات این انگشتر به دست [[امام زمان(عج)]] خواهد رسید.<ref>نعمانی، الغیبة، ۱۳۹۷ق، ص۲۳۸.</ref> داستان‌ها و گفتارهای خرافی نیز در مورد این انگشتر نقل شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۹، ص۲۸۱.</ref>


در زمان حضرت سليمان گروهى به [[سحر]] و جادوگرى پرداختند، او دستور داد تمام نوشته‏‌های آنان را جمع‏‌آورى کرده و در محل مخصوصى نگه‏دارى كنند. پس از وفات سليمان، گروهى آنها را بيرون آورده و شروع به اشاعه و تعليم سحر كردند.<ref>تفسير نمونه، ج‏1، ص: 37۰</ref>
در زمان حضرت سلیمان گروهى به [[سحر]] و جادوگرى پرداختند، او دستور داد تمام نوشته‏‌های آنان را جمع‏‌آورى کرده و در محل مخصوصى نگه‏دارى كنند. پس از وفات سلیمان، گروهى آنها را بیرون آورده و شروع به اشاعه و تعلیم سحر كردند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۳۷۰.</ref>


حضرت سلیمان چهل سال حکومت کرد.<ref>مروج‏ الذهب،ج‏1،ص:71.</ref>
حضرت سلیمان چهل سال حکومت کرد.<ref>مسعودی، مروج‏ الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۷۱.</ref>


===قدرت و حکومت===
===قدرت و حکومت===
خط ۵۰: خط ۵۰:
===معبد سلیمان===
===معبد سلیمان===
{{اصلی|معبد سلیمان}}
{{اصلی|معبد سلیمان}}
بنابر متن [[تورات]]، خداوند وعده ساختن بزرگ‌ترین و مهم‌ترین معبد برای یهودیان را به حضرت داوود(ع) داد: «وقتی تو بمیری و به اجدادت ملحق شوی، من یکی از پسرانت را وارث تاج و تخت تو می‌سازم و حکومت او را تثبیت می‌کنم. او همان کسی است که خانه‌ای برای من خواهد ساخت»<ref>دوم سموئیل، 7: 8 - 15</ref>
بنابر متن [[تورات]]، خداوند وعده ساختن بزرگ‌ترین و مهم‌ترین معبد برای یهودیان را به حضرت داوود(ع) داد: «وقتی تو بمیری و به اجدادت ملحق شوی، من یکی از پسرانت را وارث تاج و تخت تو می‌سازم و حکومت او را تثبیت می‌کنم. او همان کسی است که خانه‌ای برای من خواهد ساخت»<ref>دوم سموئیل، ۷: ۸-۱۵.</ref>
در زمان حضرت سلیمان،‌ این معبد بزرگ ساخته شد.<ref>اول پادشاهان، 6: 1 - 2؛ مروج‏الذهب،ج‏1،ص:70</ref>
در زمان حضرت سلیمان،‌ این معبد بزرگ ساخته شد.<ref>مسعودی، مروج‏ الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۷۰.</ref>
این مکان بعدها توسط مسلمانان، [[مسجد الاقصی]] خوانده شد.<ref>تفسير الكاشف، ج‏5، ص: 7</ref>
این مکان بعدها توسط مسلمانان، [[مسجد الاقصی]] خوانده شد.<ref>مغنیه، تفسیر الكاشف، ۱۴۲۴ق، ج۵، ص۷.</ref>


==امتیازات==
==امتیازات==
خداوند به حضرت سلیمان علاوه بر قدرت و حکومت بزرگ، امتیازات دیگری را نیز عطا کرد:
خداوند به حضرت سلیمان علاوه بر قدرت و حکومت بزرگ، امتیازات دیگری را نیز عطا کرد:


براساس برخی منابع، داستان [[رد الشمس]] برای حضرت سلیمان نیز اتفاق افتاده است. <ref>طباطبایى، المیزان فى تفسیر القرآن، 1417 ق، ج ‏17، ص 203 و 204.</ref>
براساس برخی منابع، داستان [[رد الشمس]] برای حضرت سلیمان اتفاق افتاده است. <ref>علامه طباطبایى، المیزان فى تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۷، ص۲۰۳-۲۰۴.</ref>
[[آیات]] و [[روایات]] صفات بسیاری را برای حضرت سلیمان نقل کرده‌اند. قرآن او را بنده‌ای خوب که همیشه به یاد خداوند بود، معرفی کرده <ref>سوره ص، آیه۳۰.</ref> که خداوند به او علم را عطا کرد.<ref>سوره نمل، آیه۱۵.</ref>
[[آیات]] و [[روایات]] صفات بسیاری را برای حضرت سلیمان نقل کرده‌اند. قرآن او را بنده‌ای خوب که همیشه به یاد خداوند بود، معرفی کرده <ref>سوره ص، آیه۳۰.</ref> که خداوند به او علم را عطا کرد.<ref>سوره نمل، آیه۱۵.</ref>


براساس قرآن حضرت سلیمان زبان حیوانات را می‌فهمید.<ref>سوره نمل، آیه۱۶.</ref>
براساس قرآن حضرت سلیمان زبان حیوانات را می‌فهمید.<ref>سوره نمل، آیه۱۶.</ref>


کتاب‌های [[امثال سلیمان]] و [[غزل غزل‌های سلیمان]] منسوب به حضرت سلیمان می‌باشد <ref>تاريخ‏ مختصرالدول، ص:33</ref> که هر دو، از کتاب‌های مقدس یهودیان است.<ref>کتاب مقدس،‌عهد قدیم.</ref>
کتاب‌های [[امثال سلیمان]] و [[غزل غزل‌های سلیمان]] منسوب به حضرت سلیمان می‌باشد <ref>ابن العبرى، تاریخ‏ مختصر الدول، ۱۹۹۲م،‌ ص۳۳.</ref> که هر دو، از کتاب‌های مقدس یهودیان است.<ref>کتاب مقدس،‌عهد قدیم.</ref>


حضرت سلیمان به [[قضاوت]] نیز می‌پرداخت.<ref>تفسير نمونه، ج‏13، ص: 46۶</ref> در قرآن به قضاوت‌های او اشاره شده است.<ref>سوره انبیاء،‌ آیه۷۸.</ref>
حضرت سلیمان به [[قضاوت]] نیز می‌پرداخت.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۴۶۶.</ref> در قرآن به قضاوت‌های او اشاره شده است.<ref>سوره انبیاء،‌ آیه۷۸.</ref>
قرآن به صورت اجمال، خطایی را به سلیمان نسبت می‌دهد که سلیمان پس از آن [[توبه]] کرد.<ref>سوره ص، آیه۳۴.</ref>
قرآن به صورت اجمال، خطایی را به سلیمان نسبت می‌دهد که سلیمان پس از آن [[توبه]] کرد.<ref>سوره ص، آیه۳۴.</ref>
مفسران در اینکه این امتحان الهی چه بوده، گفتارهای مختلفی را مطرح کرده‌اند. <ref>مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‏8، ص: 74۱-۷۴۲</ref>
مفسران در اینکه این امتحان الهی چه بوده، گفتارهای مختلفی را مطرح کرده‌اند. <ref>طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص۷۴۱-۷۴۲.</ref>


==داستان‌های قرآنی==
==داستان‌های قرآنی==
نام حضرت سلیمان هفده بار در [[قرآن]] ذكر شده است.<ref>قاموس قرآن، ج‏3، ص: 30۶</ref>
نام حضرت سلیمان هفده بار در [[قرآن]] ذكر شده است.<ref>قرشی، قاموس قرآن، ۱۳۷۱ش، ج۳، ص۳۰۶.</ref>
قرآن داستان‌های مختلفی را از حضرت سلیمان نقل کرده است:
قرآن داستان‌های مختلفی را از حضرت سلیمان نقل کرده است:
* داستان [[ملکه سبا]]: این داستان در آیات ۲۰ تا ۴۴ [[سوره نمل]] نقل شده است. حضرت سلیمان توسط هدهد از سرزمینی اطلاع یافت که یک زن بر آن حکومت کرده و خورشید را می‌پرستیدند. سلیمان بوسیله نامه‌ای، ملکه سبا را به توحید دعوت کرد.<ref>سوره نمل، آیه۲۴.</ref> در نهایت ملکه برای گفتگو با سلیمان به سمت او راه افتاد و پس از دیدن وقایعی موحد گردید.<ref>سوره نمل، آیات ۴۱-۴۴.</ref>
* داستان [[ملکه سبا]]: این داستان در آیات ۲۰ تا ۴۴ [[سوره نمل]] نقل شده است. حضرت سلیمان توسط هدهد از سرزمینی اطلاع یافت که یک زن بر آن حکومت کرده و خورشید را می‌پرستیدند. سلیمان بوسیله نامه‌ای، ملکه سبا را به توحید دعوت کرد.<ref>سوره نمل، آیه۲۴.</ref> در نهایت ملکه برای گفتگو با سلیمان به سمت او راه افتاد و پس از دیدن وقایعی موحد گردید.<ref>سوره نمل، آیات ۴۱-۴۴.</ref>
خط ۷۵: خط ۷۵:
* داستان مورچه.<ref>سوره نمل، آیه ۱۸-۱۹.</ref>
* داستان مورچه.<ref>سوره نمل، آیه ۱۸-۱۹.</ref>


[[روایات]] نیز داستان‌های مختلفی را نقل کرده‌اند  که محققان بسیاری از آن‌ها را مبالغه و غیر واقعی دانسته‌اند.<ref>الميزان في تفسير القرآن، ج‏15، ص: 369</ref>
[[روایات]] نیز داستان‌های مختلفی را نقل کرده‌اند  که محققان بسیاری از آن‌ها را مبالغه و غیر واقعی دانسته‌اند.<ref>علامه طباطبایى، المیزان فى تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۵، ص۳۶۹.</ref>


==سلیمان نزد یهود==
==سلیمان نزد یهود==
تورات داستان‌های مختلفی از سلیمان(ع) نقل کرده است. <ref>برای اطلاعات بیشتر رجوع به اول پادشاهان،‌ باب۱۱.</ref>
تورات داستان‌های مختلفی از سلیمان(ع) نقل کرده است. <ref>برای اطلاعات بیشتر رجوع کنید به اول پادشاهان،‌ باب۱۱.</ref>
براساس تورات حضرت سلیمان حدود هزار همسر داشت که بسیاری از آنان بت‌پرست بودند و ازدواج با آن‌ها برخلاف دستور خداوند بود. <ref>اول پادشاهان۱۱: ۲-۳.</ref>
براساس تورات حضرت سلیمان حدود هزار همسر داشت که بسیاری از آنان بت‌پرست بودند و ازدواج با آن‌ها برخلاف دستور خداوند بود. <ref>اول پادشاهان۱۱: ۲-۳.</ref>


خط ۸۵: خط ۸۵:


==وفات و تجزیه کشور==
==وفات و تجزیه کشور==
حضرت سلیمان در حالی که بر عصای خود تکیه داده بود، مرد.<ref>تفسير نمونه، ج‏18، ص ۴۲.</ref> هیچ شخصی از مرگ او اطلاع نیافت، تا اینکه موریانه عصای او را خورد و سلیمان به زمین افتاد.<ref>سوره سبأ، آیه۱۴.</ref>
حضرت سلیمان در حالی که بر عصای خود تکیه داده بود، مرد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۸، ص۴۲.</ref> هیچ شخصی از مرگ او اطلاع نیافت، تا اینکه موریانه عصای او را خورد و سلیمان به زمین افتاد.<ref>سوره سبأ، آیه۱۴.</ref>


پس از رحلت سلیمان، مناطق تحت حکمرانی او دچار تجزیه شد. دو سبط یهودا و بنیامین در سرزمینی به نام یهودا باقی ماندند که شامل شهر [[بیت المقدس|اورشلیم]] نیز می‌شد. ده سبط دیگر حکومت مستقلی به نام اسرائیل تشکیل دادند.<ref>توفیقی،‌ آشنایی با ادیان بزرگ،‌ ۱۳۸۶ش، ص۸۹.</ref>
پس از رحلت سلیمان، مناطق تحت حکمرانی او دچار تجزیه شد. دو سبط یهودا و بنیامین در سرزمینی به نام یهودا باقی ماندند که شامل شهر [[بیت المقدس|اورشلیم]] نیز می‌شد. ده سبط دیگر حکومت مستقلی به نام اسرائیل تشکیل دادند.<ref>توفیقی،‌ آشنایی با ادیان بزرگ،‌ ۱۳۸۶ش، ص۸۹.</ref>
خط ۹۱: خط ۹۱:
==سلیمان در ادبیات فارسی==
==سلیمان در ادبیات فارسی==
اشعار مختلفی در مورد حضرت سلیمان وجود دارد:
اشعار مختلفی در مورد حضرت سلیمان وجود دارد:
{{شعر۲|نظر کردن به درویشان منافی بزرگی نیست|سلیمان با چنان حشمت نظرها بود با مورش <ref>حافظ، غزل شمارهٔ ۲۷۸</ref>}}
{{شعر۲|نظر کردن به درویشان منافی بزرگی نیست|سلیمان با چنان حشمت نظرها بود با مورش <ref>حافظ، غزل شماره ۲۷۸</ref>}}
{{شعر۲|در حکمت سلیمان هر کس که شک نماید| بر عقل و دانش او خندند مرغ و ماهی <ref>حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸۹.</ref>}}
{{شعر۲|در حکمت سلیمان هر کس که شک نماید| بر عقل و دانش او خندند مرغ و ماهی <ref>حافظ، غزل شماره ۴۸۹.</ref>}}


==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس۲}}
{{پانویس۲}}
==منابع==
==منابع==
* ابن أبی زینب (نعمانی)، محمد بن ابراهیم، الغیبة، محقق و مصحح: علی اکبر غفاری، تهران، نشر صدوق، چاپ اول، ۱۳۹۷ق.
* ابن اثیر جزری، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، بیروت، دارصادر، ۱۳۸۵ق.
* ابن العبرى،  تاریخ مختصر الدول، تحقیق: الیسوعى، بیروت، دارالشرق، چاپ سوم، ۱۹۹۲م.
* ابن خلدون، عبد الرحمن بن محمد، دیوان المبتدأ و الخبر فی تاریخ العرب و البربر و من عاصرهم من ذوی الشأن الأکبر(تاریخ ابن خلدون‏)، تحقیق خلیل شحادة،  بیروت، دارالفکر، چاپ دوم، ۱۴۰۸ق.
* ابن کثیر دمشقی‏، البدایة و النهایة، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۷ق.
* بروجردی، سید محمد ابراهیم، تفسیر جامع، تهران، انتشارات صدر، چاپ ششم، ۱۳۶۶ش.
* توفیقی، حسین، آشنایی با ادیان بزرگ، تهران، سمت،‌ ۱۳۸۶ش.
* طباطبائی، سید محمد حسین‏، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی‏، چاپ پنجم‏، ۱۴۱۷ق.
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه: بلاغی‏، محمد جواد، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش.
* قرشی، سید علی اکبر، قاموس قرآن، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ ششم، ۱۳۷۱ش.
* مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، بیروت، دارإحیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
* مسعودی، علی بن الحسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، تحقیق: اسعد داغر، قم، دار الهجرة، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق.
* مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، تهران، ۱۳۶۰ش.
* مغنیه، محمد جواد، تفسیر الکاشف، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ اول، ۱۴۲۴ق.
* مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.


{{پیامبران در قرآن}}
{{پیامبران در قرآن}}
{{بنی‌اسرائيل}}
{{بنی‌اسرائیل}}


[[رده:مقاله‌های با درجه اهمیت ج]]
[[رده:مقاله‌های با درجه اهمیت ج]]
Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۱۵۸

ویرایش