کن فیکون: تفاوت میان نسخه‌ها

'''«کُنْ فَیَکونُ»''' به معنای «باش! پس موجود می‌شود»، عبارتی است که در [[قرآن]] و [[روایات]] و اشعار فارسی مطرح شده است. مفسران [[امامیه]] این عبارت را بیانی تمثیلی از این حقیقت می دانند که اراده [[خداوند]] بر خلقت چیزی مساوی با ایجاد آن چیز است؛ بی آن که حقیقتاً نیازی به امر لفظی «کُن» باشد. اما اکثر [[اهل سنت]]، با این تفسیر مخالفند.