Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۳۵۲
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (ویرایش شناسه) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) (←اختلافنظرها: افزودن بخش تدوین کتب لغت براساس مخارج حروف) |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
==اختلافنظرها== | ==اختلافنظرها== | ||
علمای ادبیات عرب، در زمینه مخارج حروف دیدگاههای مختلفی دارند.<ref>عباس، خصائص الحروف، ۱۹۹۸م، ص۴۷.</ref> برای مثال ابن طَحّان، بر این باور است که مخارج حروف «ط» و «د» و «ت» روی زبان و بلافاصله بعد از مخرج «ل» است؛ اما سیبویه و ابنجِنّی، معتقدند که بعد از محل تلفظ «ل»، مخرج «ن» و «ر» قرار دارد.<ref>ابن طحان، مخارج الحروف و صفاتها، ۱۴۰۴ق، ص۸۲.</ref> علاوه بر این دستهبندیهای مختلفی هم از مخارج حروف ارائه شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به ابن طحان، مخارج الحروف و صفاتها، ۱۴۰۴ق، ص۷۹تا۸۳؛عباس، خصائص الحروف، ۱۹۹۸م، ص۴۸؛ شققی، حلیة التلاوه، ۱۴۲۹ق، ص۸۶تا۱۱۳.</ref> برای مثال در برخی منابع جدید مخارج به دو دسته اصلی (پنج مخرج) و فرعی (۱۷ مخرج) تقسیم شدهاند؛<ref>شققی، حلیة التلاوه، ۱۴۲۹ق، ص۸۶تا۱۱۳.</ref> اما در برخی منابع قدیمی از وجود سه محل اصلی و پانزده مخرج سخن به میان آمده است.<ref>ابن طحان، مخارج الحروف و صفاتها، ۱۴۰۴ق، ص۷۹.</ref> | علمای ادبیات عرب، در زمینه مخارج حروف دیدگاههای مختلفی دارند.<ref>عباس، خصائص الحروف، ۱۹۹۸م، ص۴۷.</ref> برای مثال ابن طَحّان، بر این باور است که مخارج حروف «ط» و «د» و «ت» روی زبان و بلافاصله بعد از مخرج «ل» است؛ اما سیبویه و ابنجِنّی، معتقدند که بعد از محل تلفظ «ل»، مخرج «ن» و «ر» قرار دارد.<ref>ابن طحان، مخارج الحروف و صفاتها، ۱۴۰۴ق، ص۸۲.</ref> علاوه بر این دستهبندیهای مختلفی هم از مخارج حروف ارائه شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به ابن طحان، مخارج الحروف و صفاتها، ۱۴۰۴ق، ص۷۹تا۸۳؛عباس، خصائص الحروف، ۱۹۹۸م، ص۴۸؛ شققی، حلیة التلاوه، ۱۴۲۹ق، ص۸۶تا۱۱۳.</ref> برای مثال در برخی منابع جدید مخارج به دو دسته اصلی (پنج مخرج) و فرعی (۱۷ مخرج) تقسیم شدهاند؛<ref>شققی، حلیة التلاوه، ۱۴۲۹ق، ص۸۶تا۱۱۳.</ref> اما در برخی منابع قدیمی از وجود سه محل اصلی و پانزده مخرج سخن به میان آمده است.<ref>ابن طحان، مخارج الحروف و صفاتها، ۱۴۰۴ق، ص۷۹.</ref> | ||
==تدوین کتب لغت براساس مخارج حروف== | |||
در برخی از لغتنامههای عربی، چینش واژهها برپایه حروف الفبا صورت نگرفته است؛ بلکه طبق مخارج حروف انجام شده است.<ref>ملکی اصفهانی، درآمدی بر لغتشناسی، ص۵۳.</ref> نمونه این مسئله، کتاب «[[العین]]» نوشته [[خلیل بن احمد فراهیدی]] است که با واژههایی آغاز میشود که در ابتدای آنها حروف حلقی قرار دارد.<ref>ملکی اصفهانی، درآمدی بر لغتشناسی، ص۵۳.</ref> نخستین واژههای این لغتنامه، واژههایی هستند که حرف نخست آنها «عین» است.<ref>ملکی اصفهانی، درآمدی بر لغتشناسی، ص۵۳.</ref> | |||
==پانویسها== | ==پانویسها== |