مخارج حروف: تفاوت میان نسخه‌ها

علماء ادبیات عرب، در زمینه مخارج حروف دیدگاه‌های مختلفی دارند.<ref>عباس، خصائص الحروف، ۱۹۹۸م، ص۴۷.</ref> برای مثال ابن طَحّان، بر این باور است که مخارج حروف «ط» و «د» و «ت» روی زبان و بلافاصله بعد از مخرج «ل» است؛ اما سیبویه و ابن‌جِنّی، معتقدند که بعد از مخرج «ل»، مخرج «ن» و «ر» قرار دارد.<ref>ابن طحان، مخارج الحروف و صفاتها، ۱۴۰۴ق، ص۸۲.</ref> علاوه بر این دسته‌بندی‌های مختلفی هم از مخارج حروف ارائه شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به ابن طحان، مخارج الحروف و صفاتها، ۱۴۰۴ق، ص۷۹تا۸۳؛عباس، خصائص الحروف، ۱۹۹۸م، ص۴۸؛ شققی، حلیة التلاوه، ۱۴۲۹ق، ص۸۶تا۱۱۳.</ref> برای مثال در برخی منابع جدید مخارج به دو دسته اصلی (پنج مخرج) و فرعی (۱۷ مخرج) تقسیم شده‌اند؛<ref>شققی، حلیة التلاوه، ۱۴۲۹ق، ص۸۶تا۱۱۳.</ref> اما در برخی منابع قدیمی از وجود سه محل اصلی و پانزده مخرج سخن به میان آمده است.<ref>ابن طحان، مخارج الحروف و صفاتها، ۱۴۰۴ق، ص۷۹.</ref>