پرش به محتوا

عمرة القضاء: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۴۳۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۰ ژانویهٔ ۲۰۱۸
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:


==معرفی==
==معرفی==
مسلمانان در [[ذی القعدة الحرام|ماه ذی‌القعده]] [[سال ششم هجری|سال ششم هجرت]]، به منظور انجام [[عمره مفرده|عمره]] به سمت [[مکه]] حرکت کردند.<ref>البدایة و النهایة، ج‏4، ص164</ref> اما به جهت مخالفت مشرکان مکه، موفق به انجام حج نشدند. در نهایت [[صلح حدیبیه]] میان‌ مسلمانان و مشرکان مکه نوشته شد. براساس این صلح، مسلمانان در سال ششم اجازه انجام حج نداشتند اما در سال بعد (سال هفتم) می‌توانستند به مدت سه روز وارد مکه شده و عمره به جای بیاورند.<ref>دلائل‏ النبوة، ج‏4، ص:145</ref>
مسلمانان در [[ذی القعدة الحرام|ماه ذی‌القعده]] [[سال ششم هجری|سال ششم هجرت]]، به منظور انجام [[عمره مفرده|عمره]] به سمت [[مکه]] حرکت کردند.<ref>ابن‌کثیر،‌ البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۱۶۴.</ref> اما به جهت مخالفت مشرکان مکه، موفق به انجام حج نشدند. در نهایت [[صلح حدیبیه]] میان‌ مسلمانان و مشرکان مکه نوشته شد. براساس این صلح، مسلمانان در سال ششم اجازه انجام حج نداشتند اما در سال بعد (سال هفتم) می‌توانستند به مدت سه روز وارد مکه شده و عمره به جای بیاورند.<ref>بیهقی، دلائل‏ النبوة، ۱۴۰۵ق، ج۴، ص۱۴۵.</ref>


در نهایت [[پیامبر اسلام]] به همراه بسیاری مسلمانان در ماه ذی‌القعده<ref>إمتاع‏ الأسماع، ج‏9،ص:17</ref> سال هفتم هجری<ref>أنساب‏ الأشراف،ج‏1،ص:353</ref> برای انجام حج عمره به سمت مکه حرکت کردند.<ref>تاریخ‏ ابن‏ خلدون،ج‏2،ص:455</ref> این حج، به جهت این‌كه در حقیقت قضاى حج سال قبل محسوب می‌شد؛ «عمرة القضاء» نامیده شد.<ref>تفسیر نمونه، ج‏22، ص: 10۷</ref> همچنین با نام‌های مختلفی همچون «عمرة القضیة»، «غزوة القضاء»، «عمرة الصّلح»، و «عمرة القصاص‏» نیز شناخته می‌شود.<ref>إمتاع‏ الأسماع،ج‏1،ص:330</ref>
در نهایت [[پیامبر اسلام]] به همراه بسیاری مسلمانان در ماه ذی‌القعده<ref>مقریزی، إمتاع‏ الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۹، ص۱۷.</ref> سال هفتم هجری<ref>بلاذری، أنساب‏ الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۵۳.</ref> برای انجام حج عمره به سمت مکه حرکت کردند.<ref>ابن خلدون، تاریخ‏ ابن‏ خلدون، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۴۵۵.</ref> این حج، به جهت این‌كه در حقیقت قضاى حج سال قبل محسوب می‌شد؛ «عمرة القضاء» نامیده شد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۱۰۷.</ref> همچنین با نام‌های مختلفی همچون «عمرة القضیة»، «غزوة القضاء»، «عمرة الصّلح»، و «عمرة القصاص‏» نیز شناخته می‌شود.<ref>مقریزی، إمتاع‏ الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۳۳۰.</ref>


برخی مفسران معتقدند آیه ۱۹۴ سوره بقره: «این ماه حرام در برابر آن ماه حرام است، و [هتک‏] حرمت‌ها قصاص دارد. پس هر كس بر شما تعدّى كرد، همان گونه كه بر شما تعدّى كرده، بر او تعدّى كنید ...» در مورد این واقعه نازل شده است.<ref>أسباب نزول القرآن (الواحدی)، ص: 58</ref>
برخی مفسران معتقدند آیه ۱۹۴ سوره بقره: «این ماه حرام در برابر آن ماه حرام است، و [هتک‏] حرمت‌ها قصاص دارد. پس هر كس بر شما تعدّى كرد، همان گونه كه بر شما تعدّى كرده، بر او تعدّى كنید ...» در مورد این واقعه نازل شده است.<ref>واحدی نیشابوری، أسباب نزول القرآن، ۱۴۱۱ق، ص۵۸.</ref>


==حرکت به سمت مکه==
==حرکت به سمت مکه==
براساس دستور پیامبر(ص) تمام افرادی که در صلح حدیبیه شرکت کرده بودند، برای سفر مجدد به مکه حرکت کردند. افراد دیگری نیز به آن‌ها پیوستند و در مجموع تعداد مسلمانان دو هزار نفر گردید.<ref>المغازى،ج‏2،ص:731</ref> مسلمانان شصت شتر را برای [[قربانی]] به همراه خود بردند.<ref>تاریخ‏الطبری،ج‏3،ص:25</ref> پیامبر(ص) [[ابوذر غفاری]] را جانشین خود در [[مدینه]] قرار داد.<ref>أنساب‏الأشراف،ج‏1،ص:353</ref>
براساس دستور پیامبر(ص) تمام افرادی که در صلح حدیبیه شرکت کرده بودند، برای سفر مجدد به مکه حرکت کردند. افراد دیگری نیز به آن‌ها پیوستند و در مجموع تعداد مسلمانان دو هزار نفر گردید.<ref>واقدی، المغازى، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۷۳۱.</ref> مسلمانان شصت شتر را برای [[قربانی]] به همراه خود بردند.<ref>تاریخ‏الطبری،ج‏3،ص:25</ref> پیامبر(ص) [[ابوذر غفاری]] را جانشین خود در [[مدینه]] قرار داد.<ref>بلاذری، أنساب‏ الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۵۳.</ref>


بنابر صلح حدیبیه مسلمانان تنها با سلاح مسافر اجازه ورود به مکه را داشتند.<ref>دلائل‏النبوة،ج‏4،ص:145</ref> با این حال پیامبر دویست نفر از مسلمانان را به همراه اسب و سلاح جنگ، در بیرون مکه قرار داد که اگر اهل مکه قصد جنگ داشتند، مسلمانان بتوانند از خود دفاع کنند.<ref>إمتاع‏ الأسماع،ج‏1،ص:331</ref>
بنابر صلح حدیبیه مسلمانان تنها با سلاح مسافر اجازه ورود به مکه را داشتند.<ref>بیهقی، دلائل‏ النبوة، ۱۴۰۵ق، ج۴، ص۱۴۵.</ref> با این حال پیامبر دویست نفر از مسلمانان را به همراه اسب و سلاح جنگ، در بیرون مکه قرار داد که اگر اهل مکه قصد جنگ داشتند، مسلمانان بتوانند از خود دفاع کنند.<ref>مقریزی، إمتاع‏ الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۳۳۱.</ref>


==سه روز در مکه==
==سه روز در مکه==
با ورود مسلمانان به مکه، برخی بزرگان آنجا از شهر خارج شدند.<ref>تاریخ‏ ابن‏ خلدون، ج‏2، ص:455</ref>
با ورود مسلمانان به مکه، برخی بزرگان آنجا از شهر خارج شدند.<ref>ابن خلدون، تاریخ‏ ابن‏ خلدون، ۱۴۰۸ق،  ج۲، ص۴۵۵.</ref>


برخی از اهالی مکه در شهر باقی ماندند تا پیامبر و مسلمانان را ببینند. پیامبر دست راست خود را از [[احرام|لباس احرام]] بیرون آورد و مسلمانان نیز چنین کردند تا قدرت خود را به اهالی مکه نشان دهند.<ref>إمتاع‏الأسماع،ج‏9،ص:19</ref> پیامبر در حالی که سوار بر شتر بود، کعبه را [[طواف]] کرد و بین [[صفا و مروه]] را پیمود.<ref>المغازى،ج‏2،ص:736</ref> همچنین [[حجر الاسود]] را نیز با عصای خود [[استلام حجر|استلام]] کرد.<ref>المغازى،ج‏2،ص:735</ref>
برخی از اهالی مکه در شهر باقی ماندند تا پیامبر و مسلمانان را ببینند. پیامبر دست راست خود را از [[احرام|لباس احرام]] بیرون آورد و مسلمانان نیز چنین کردند تا قدرت خود را به اهالی مکه نشان دهند.<ref>مقریزی، إمتاع‏ الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۹، ص۱۹.</ref> پیامبر در حالی که سوار بر شتر بود، کعبه را [[طواف]] کرد و بین [[صفا و مروه]] را پیمود.<ref>واقدی، المغازى، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۷۳۶.</ref> همچنین [[حجر الاسود]] را نیز با عصای خود [[استلام حجر|استلام]] کرد.<ref>واقدی، المغازى، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۷۳۵.</ref>


پیامبر پس از اعمال حج وارد کعبه شد و زمانی که [[بلال حبشی|بلال]] بر بالای کعبه [[اذان|اذان ظهر]] را گفت، بیرون آمد.<ref>المغازى، ج‏2،ص:737</ref>
پیامبر پس از اعمال حج وارد کعبه شد و زمانی که [[بلال حبشی|بلال]] بر بالای کعبه [[اذان|اذان ظهر]] را گفت، بیرون آمد.<ref>واقدی، المغازى، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۷۳۷.</ref>


پیامبر در سه روزی که در مکه بود با [[میمونة دختر حارث]] ازدواج کرد.<ref>تاریخ‏ الطبری،ج‏3،ص:25</ref>  
پیامبر در سه روزی که در مکه بود با [[میمونة دختر حارث]] ازدواج کرد.<ref>طبری، تاریخ‏ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۲۵.</ref>  
==جستارهای وابسته==
==جستارهای وابسته==
[[صلح حدیبیه]]
[[صلح حدیبیه]]
خط ۳۴: خط ۳۴:


==منابع==
==منابع==
* ابن‌خلدون، عبد الرحمن بن محمد، دیوان المبتدأ و الخبر فی تاریخ العرب و البربر و من عاصرهم من ذوی الشأن الأکبر(تاریخ ابن خلدون‏)، تحقیق خلیل شحادة، بیروت، دارالفکر، چاپ دوم، ۱۴۰۸ق.
* ابن‌کثیر دمشقی‏، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۷ق.
* بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، تحقیق: سهیل زکار، ریاض زرکلی، بیروت، دارالفکر، چاپ اول، ۱۴۱۷ق.
* بیهقی، ابو بکر احمد بن حسین، دلائل النبوة و معرفة أحوال صاحب الشریعة، تحقیق: عبدالمعطی قلعجی، دارالکتب العلمیة، بیروت، چاپ اول، ۱۴۰۵ق.
* طبری، أبو‌جعفر محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، تحقیق: ابراهیم، محمد أبوالفضل، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۳۸۷ق.
* مقریزی، تقی الدین‏، امتاع الأسماع بما للنبی من الأحوال و الأموال و الحفدة و المتاع‏، تحقیق: محمد عبدالحمید نمیسی، بیروت، دارالکتب العلمیة، چاپ اول، ۱۴۲۰ق.
* مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، 1374ش.
* واحدی نیشابوری، علی بن احمد، اسباب النزول، بیروت، دارالکتب الاسلامیه، ۱۴۱۱ق.
* واقدی، محمد بن عمر، کتاب المغازی، تحقیق: مارسدن جونس، مؤسسة الأعلمی، بیروت، چاپ سوم، 1409ق.
{{حج و عمره}}
{{حج و عمره}}


Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۷۸۵

ویرایش