Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۶۷۶
ویرایش
واقعه فیضیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (←فردای واقعه) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
«[[لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی]]»، «حق رأی زنان»، «قسم به کتاب آسمانی به جای قرآن» و «رفراندم انقلاب سفید شاه» از مواردی بود که هر کدام به دلایل و انگیزه‌هایی اعتراض [[روحانیت]] و در رأس ایشان، [[امام خمینی|آیت الله سید روح الله خمینی]] را که اکنون شخصیت طراز اول حوزه به شمار می‌رفت فراهم آورد. | «[[لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی]]»، «حق رأی زنان»، «قسم به کتاب آسمانی به جای قرآن» و «رفراندم انقلاب سفید شاه» از مواردی بود که هر کدام به دلایل و انگیزه‌هایی اعتراض [[روحانیت]] و در رأس ایشان، [[امام خمینی|آیت الله سید روح الله خمینی]] را که اکنون شخصیت طراز اول حوزه به شمار می‌رفت فراهم آورد. | ||
این اعتراضات و زد و خوردها به جایی رسید که آیت الله خمینی طی پیامی در [[چهارشنبه]] [[۳ بهمن]] ۱۳۴۱ش (۲۶ [[شعبان]] ۱۳۸۲ق) به رفتار سرکوب‌گرانه [[پهلوی دوم]] و حمله ساواک و نیروهای شهربانی و ژاندارمری به فیضیه اعتراض کرد. <ref group="یادداشت">در این پیام آمده است: إِنَّا للَّهِ وَ إِنَّا إِلَیه رَاجِعُونَ. بعد از نصایح بسیار و ادای وظیفه روحانیت، نتیجه این شد که... از اوایل روز عده‌ای رجّاله با مأمورین دولت در شهر مقدس قم به راه افتادند و به مردم بی‌پناه قم و طلاب و روحانیون حمله کرده و اهانت نمودند و بسیاری را کتک زدند و به زندان بردند. جمعی از مأمورین و رجاله به [[مدرسه فیضیه]]، مجاور [[آستانه حضرت معصومه|حرم مطهر]]، ریخته و تیراندازی کردند و با چوب و چماق، طلاب مظلوم را کتک زدند؛ و به بازار و خیابان قم ریخته و بعضی دکان‌ها را غارت کردند و درب و پنجره و شیشه مغازه‌ها را شکستند؛ هیچ کس پیدا نشد که به داد مردم متدین و روحانیت برسد. صحیفه امام خمینی (ره)،ج۱، ص۱۴۲ </ref> | این اعتراضات و زد و خوردها به جایی رسید که آیت الله خمینی طی پیامی در [[چهارشنبه]] [[۳ بهمن]] سال [[۱۳۴۱ش]] (۲۶ [[شعبان]] ۱۳۸۲ق) به رفتار سرکوب‌گرانه [[پهلوی دوم]] و حمله ساواک و نیروهای شهربانی و ژاندارمری به فیضیه اعتراض کرد. <ref group="یادداشت">در این پیام آمده است: إِنَّا للَّهِ وَ إِنَّا إِلَیه رَاجِعُونَ. بعد از نصایح بسیار و ادای وظیفه روحانیت، نتیجه این شد که... از اوایل روز عده‌ای رجّاله با مأمورین دولت در شهر مقدس قم به راه افتادند و به مردم بی‌پناه قم و طلاب و روحانیون حمله کرده و اهانت نمودند و بسیاری را کتک زدند و به زندان بردند. جمعی از مأمورین و رجاله به [[مدرسه فیضیه]]، مجاور [[آستانه حضرت معصومه|حرم مطهر]]، ریخته و تیراندازی کردند و با چوب و چماق، طلاب مظلوم را کتک زدند؛ و به بازار و خیابان قم ریخته و بعضی دکان‌ها را غارت کردند و درب و پنجره و شیشه مغازه‌ها را شکستند؛ هیچ کس پیدا نشد که به داد مردم متدین و روحانیت برسد. صحیفه امام خمینی (ره)،ج۱، ص۱۴۲ </ref> | ||
مهم‌ترین خواسته انقلابیان و روحانیت در این مقطع، عزل اسدالله عَلم از مقام نخست‌وزیری به عنوان مجرم اصلی بود.<ref>صحیفه امام خمینی (ره)، ج۱، ص۱۴۳</ref> | مهم‌ترین خواسته انقلابیان و روحانیت در این مقطع، عزل اسدالله عَلم از مقام نخست‌وزیری به عنوان مجرم اصلی بود.<ref>صحیفه امام خمینی (ره)، ج۱، ص۱۴۳</ref> | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
سرانجام شاه تنها با استقبال مأموران دولتی وارد قم شد و نتوانست عصبانیت خود را عدم حضور مردم و روحانیت، پنهان کند. [[محمدرضا پهلوی]] در صحن [[حرم حضرت معصومه]] و درجمعی معدود، سخنرانی کرد و روحانیت را ارتجاع سیاه نامید. | سرانجام شاه تنها با استقبال مأموران دولتی وارد قم شد و نتوانست عصبانیت خود را عدم حضور مردم و روحانیت، پنهان کند. [[محمدرضا پهلوی]] در صحن [[حرم حضرت معصومه]] و درجمعی معدود، سخنرانی کرد و روحانیت را ارتجاع سیاه نامید. | ||
دو روز بعد در [[۶ بهمن]] ۱۳۴۱ش «لوایح ششگانه» شاه با حمایت «کندی»، رئیس جمهور اسبق آمریکا به «تصویب ملّی» گذاشته شد که به آتش اعتراض‌ها و انتقادات، دامن زد. | دو روز بعد در [[۶ بهمن]] سال [[۱۳۴۱ش]] «لوایح ششگانه» شاه با حمایت «کندی»، رئیس جمهور اسبق آمریکا به «تصویب ملّی» گذاشته شد که به آتش اعتراض‌ها و انتقادات، دامن زد. | ||
شاه در اقدام بعدی [[پنجشنبه]] [[۲۳ اسفند]] ۱۳۴۱ش طی سخنانی در «پایگاه وحدتی» [[دزفول]]، از مراجع و روحانیون به زشتی یاد کرد و وعده داد اعتراضات را سرکوب خواهد کرد. آیت الله خمینی نیز متقابلاً با ارسال نامه‌ها و پیام‌هایی به مراجع، علما و متدینین، [[جشن عید نوروز]] ۱۳۴۲را تحریم کرده و نوشت:«هدف اجانب، قرآن و روحانیت است. دست‌های ناپاک اجانب با دست این قبیل دولت‌ها قصد دارد قرآن را از میان بردارد، روحانیت را پایمال کند.... من این عید را برای جامعه مسلمین، عزا اعلام می‌کنم تا مسلمین را از خطرهایی که برای [[قرآن]] و مملکت قرآن در پیش است آگاه کنم.»<ref>صحیفه امام خمینی، ج۱، ص۱۵۳ و ۱۵۴.</ref> | شاه در اقدام بعدی [[پنجشنبه]] [[۲۳ اسفند]] ۱۳۴۱ش طی سخنانی در «پایگاه وحدتی» [[دزفول]]، از مراجع و روحانیون به زشتی یاد کرد و وعده داد اعتراضات را سرکوب خواهد کرد. آیت الله خمینی نیز متقابلاً با ارسال نامه‌ها و پیام‌هایی به مراجع، علما و متدینین، [[جشن عید نوروز]] ۱۳۴۲را تحریم کرده و نوشت:«هدف اجانب، قرآن و روحانیت است. دست‌های ناپاک اجانب با دست این قبیل دولت‌ها قصد دارد قرآن را از میان بردارد، روحانیت را پایمال کند.... من این عید را برای جامعه مسلمین، عزا اعلام می‌کنم تا مسلمین را از خطرهایی که برای [[قرآن]] و مملکت قرآن در پیش است آگاه کنم.»<ref>صحیفه امام خمینی، ج۱، ص۱۵۳ و ۱۵۴.</ref> | ||