سازمان وکالت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سازمان وکالت'''، مجموعه ای متشکل از امام [[معصوم]](ع) و عده ای از [[شیعیان]] نزدیک و وفادار به امام(ع)<ref>جباری، سازمان وکالت ص۸</ref> که تقریبا همزمان با روی کار آمدن [[بنی عباس]] (۱۳۲ق.) و عصر [[امام صادق]](ع)تأسیس گردید، و با فرا رسیدن عصر [[غیبت کبرا]] و وفات [[علی بن محمد سمری]] آخرین سفیر [[امام عصر]] علیه‌السلام (۳۲۹ق.) منحل گردید. این سازمان نقش مهم و تعیین کننده‌ای درجهت پیشبرد اهداف امامان معصوم علیهم السلام داشته است. ساختار و شالودۀ این سازمان به ظاهر برای جمع آوری و تحویل وجوه شرعی و پاسخگویی به مسائل و شبهات شیعیان بوجودآمد.

*بسط و گسترش مکتب اهل بیت، گستردگی سرزمینهای اسلامی و پراکندگی جمعیت شیعه و دشواری رفت و آمد و مواصلات از یک سو و نیاز مبرم شیعیان به راهنمایان مورد اعتماد جهت رفع شبهات و نیازهای عقیدتی و فقهی در دنیای آن روز که مملوّ از خطوط و جریانهای رنگارنگ سیاسی و مذهبی بود.

*پیدایش سازمان وکالت همزمان با روی کار آمدن بنی عباس می‌تواند گویای این نکته باشد که سیاست سرکوب و خفقان بنی عباس و برخورد خشن آنان با علویان، به ویژه ائمه معصوم علیهم السلام و پیروانشان، نیز نقش زیادی در پیدایش این تشکیلات به ویژه در کم و کیف این شبکه داشته است؛ چرا که ائمه علیهم السلام در چنین شرایطی نمی‌توانستند به راحتی با شیعیان رابطه برقرار کنند و ایشان را به حضور بپذیرند. پذیرش شیعیان از سوی ائمه و حتی صرف اطلاع حکومت از اعتقاد افراد به تشیع، در بسیاری موارد برای شیعیان خطر جانی و حداقل ضرر مالی در پی داشت؛ همچنان که این امر برای ائمه علیهم السلام نیز بدون دردسر نبود. در این جو خفقان و سرکوب، شبکه وکالت که در بین ایشان شخصیتهای برجسته علمی و مورد اعتماد نیز حضور داشتند، می‌توانست درصد زیادی از ضایعه عدم امکان دسترسی مستقیم و سهل به محضر ائمه را جبران کند.