پرش به محتوا

ذوالکفل: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۴۱۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۹ ژانویهٔ ۲۰۱۸
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
'''ذوالکفل''' شخصیتی [[قرآن|قرآنی]] که او را از صالحان، صابران و نیکان برشمرده‌اند. عموم [[مفسران]] ذوالکفل را از [[انبیاء]] دانسته‌اند. در مورد نام او، اسامی مختلفی همچون حزقیال، یسع و یوشع ذکر شده است. ذوالکفل متعهد شده بود تمام روزها را [[روزه]] بگیرد، تمام شب‌ها را بیدار بوده و [[خداوند]] را [[عبادت]] کند، هرگز عصبانی نشود.
'''ذوالکفل''' شخصیتی [[قرآن|قرآنی]] که او را از صالحان، صابران و نیکان برشمرده‌اند. عموم [[مفسران]] ذوالکفل را از [[انبیاء]] دانسته‌اند. در مورد نام او، اسامی مختلفی همچون حزقیال، یسع و یوشع ذکر شده است. ذوالکفل متعهد شده بود تمام روزها را [[روزه]] بگیرد، تمام شب‌ها را بیدار بوده و [[خداوند]] را [[عبادت]] کند، هرگز عصبانی نشود.
== نام و کنیه ==
== نام و کنیه ==
قرآن در [[سوره انبیاء|سوره انبياء]]<ref>آیات ۸۵-۸۶.</ref> و [[سوره ص]]<ref>آیه۴۸.</ref> از ذوالكفل نام برده است. در قرآن ذوالکفل را از صابران، صالحان، نیکان و داخل در رحمت الهی معرفى کرده است.<ref>حجة التفاسير و بلاغ الإكسير، جلداول‏مقدمه، ص: 46۳</ref> در مورد نام ذوالکفل اختلاف بسیار وجود دارد. برخی او را حزقیال دانسته‌اند.<ref>بيان المعاني، ج‏5، ص: 20۸</ref> قول‌هایی نیز وجود دارد که او را الیاس، یوشع، یسع دانسته‌اند.<ref>تاريخ مدينة دمشق، ج‏17، ص: 370</ref> برخی معتقدند او بشر فرزند [[ایوب (پیامبر)|حضرت ایوب]] بوده است.<ref>روح المعاني في تفسير القرآن العظيم، ج‏9، ص: 7۸.</ref> برخی نیز براساس روایتی نام واقعی او را عويديا دانسته‌اند.<ref>الميزان في تفسير القرآن، ج‏17، ص: 21۶</ref>
قرآن در [[سوره انبیاء|سوره انبياء]]<ref>آیات ۸۵-۸۶.</ref> و [[سوره ص]]<ref>آیه۴۸.</ref> از ذوالكفل نام برده است. در قرآن ذوالکفل را از صابران، صالحان، نیکان و داخل در رحمت الهی معرفى کرده است.<ref>بلاغی، حجة التفاسير و بلاغ الإكسير، ۱۳۸۶ق، ج۱ (مقدمه)، ص۴۶۳.</ref> در مورد نام ذوالکفل اختلاف بسیار وجود دارد. برخی او را حزقیال دانسته‌اند.<ref>ملاحویش، بيان المعانی، ۱۳۸۲ق، ج۵، ص۲۰۸.</ref> قول‌هایی نیز وجود دارد که او را الیاس، یوشع، یسع دانسته‌اند.<ref>ابن عساکر، تاريخ مدينة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۱۷، ص۳۷۰.</ref> برخی معتقدند او بشر فرزند [[ایوب (پیامبر)|حضرت ایوب]] بوده است.<ref>آلوسی، روح المعانی فی تفسير القرآن العظيم، ۱۴۱۵، ج۹، ص۷۸.</ref> برخی نیز براساس روایتی نام واقعی او را عويديا دانسته‌اند.<ref>طباطبائی، الميزان فی تفسير القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۷، ص۲۱۶.</ref>


«الکفل» در دو معنای نصيب و كفالت استفاده شده است.<ref>تفسير نمونه، ج‏13، ص: 48۳</ref> در نتیجه در مورد کنیه ذوالکفل موارد مختلفی ذکر شده است:
«الکفل» در دو معنای نصيب و كفالت استفاده شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۴۸۳.</ref> در نتیجه در مورد کنیه ذوالکفل موارد مختلفی ذکر شده است:
* او را ذوالکفل نامیدند زیرا خداوند در برابر اعمال و [[عبادت|عبادات]] فراوان، نصيب بسیاری از [[ثواب]] و رحمتش را به او داد.<ref>تفسير نمونه، ج‏13، ص: 48۳</ref>
* او را ذوالکفل نامیدند زیرا خداوند در برابر اعمال و [[عبادت|عبادات]] فراوان، نصيب بسیاری از [[ثواب]] و رحمتش را به او داد.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۴۸۳.</ref>
* او را ذوالکفل نامیدند؛ زیرا هفتاد [[نبوت|پیامبر]] که جانشان در خطر بود را کفالت کرده و نجات داد.<ref>بيان المعاني، ج‏5، ص: 20۸</ref>
* او را ذوالکفل نامیدند؛ زیرا هفتاد [[نبوت|پیامبر]] که جانشان در خطر بود را کفالت کرده و نجات داد.<ref>ملاحویش، بيان المعانی، ۱۳۸۲ق، ج۵، ص۲۰۸.</ref>
* تعداد بسیاری از [[بنی‌اسرائیل]] که از دست دشمنان فرار کرده بودند را پناه داده و معیشت آنان را کفالت نمود.<ref>انوار درخشان، ج‏14، ص: 13۷</ref>
* تعداد بسیاری از [[بنی‌اسرائیل]] که از دست دشمنان فرار کرده بودند را پناه داده و معیشت آنان را کفالت نمود.<ref>حسینی همدانی، انوار درخشان، ۱۴۰۴ق، ج۱۴، ص۱۳۷.</ref>
* او متعهد شده بود بر آنچه رضایت الهی است [[صبر]] کند و اخلاق مردم را تحمل نماید. به جهت این تعهد او را ذوالکفل نامیدند.<ref>تفسير الوسيط (الزحيلي)، ج‏2، ص: 1608</ref>
* او متعهد شده بود بر آنچه رضایت الهی است [[صبر]] کند و اخلاق مردم را تحمل نماید. به جهت این تعهد او را ذوالکفل نامیدند.<ref>زحیلی، تفسير الوسيط، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۱۶۰۸.</ref>


== پیامبر ==
== پیامبر ==
مشهور [[علمای اسلام]] ذوالکفل را از جمله پیامبران الهی دانسته‌اند. [[آيات قرآن]] نام او را در کنار نام انبیای دیگر آورده، و برخی ظاهر این آیات را در پیامبر بودن او دانسته‌اند.<ref>تفسير آسان، ج‏12، ص: 33۳</ref>
مشهور [[علمای اسلام]] ذوالکفل را از جمله پیامبران الهی دانسته‌اند. [[آيات قرآن]] نام او را در کنار نام انبیای دیگر آورده، و برخی ظاهر این آیات را در پیامبر بودن او دانسته‌اند.<ref>نجفی خمینی، تفسير آسان، ۱۳۹۸ق، ج۱۲، ص۳۳۳.</ref>


روایتی از [[امام محمد باقر علیه السلام|امام باقر(ع)]] نیز وجود دارد که ذوالکفل را از انبیای بنی‌اسرائیل دانسته که بعد از [[حضرت سلیمان]] بوده و به مانند [[داوود (پیامبر)|داوود]] در میان مردم [[قضاوت]] می‌کرده است.<ref>مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‏7، ص: 9۵</ref>
روایتی از [[امام محمد باقر علیه السلام|امام باقر(ع)]] نیز وجود دارد که ذوالکفل را از انبیای بنی‌اسرائیل دانسته که بعد از [[حضرت سلیمان]] بوده و به مانند [[داوود (پیامبر)|داوود]] در میان مردم [[قضاوت]] می‌کرده است.<ref>طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۹۵.</ref>


برخی از اهل سنت نیز ذو الکفل را از پیامبران بنی‌اسرائیل دانسته‌اند.<ref>بيان المعاني، ج‏5، ص: 20۸</ref> بعثه الله تعالى بعد أبيه رسولا إلى أرض الروم<ref>سعد السعود للنفوس منضود، ص: 24۰</ref>
برخی از اهل سنت نیز ذو الکفل را از پیامبران بنی‌اسرائیل دانسته‌اند.<ref>ملاحویش، بيان المعانی، ۱۳۸۲ق، ج۵، ص۲۰۸.</ref>


[[ابوموسی اشعری]] روایتی از پیامبر اسلام نقل کرده که ذوالکفل از انبیاء نبوده و تنها بنده صالح خداوند بوده است.<ref>جامع البيان في تفسير القرآن، ج‏17، ص: 6۰</ref>
[[ابوموسی اشعری]] روایتی از پیامبر اسلام نقل کرده که ذوالکفل از انبیاء نبوده و تنها بنده صالح خداوند بوده است.<ref>طبری، جامع البيان في تفسير القرآن، ۱۴۱۲ق، ج۱۷، ص۶۰.</ref>


== اخلاق و رفتار ==
== اخلاق و رفتار ==
خط ۲۶: خط ۲۶:
* هر روز را [[روزه]] بگیرد.
* هر روز را [[روزه]] بگیرد.
* تمام شب‌ها را بیدار بوده به [[عبادت]] بگذراند.
* تمام شب‌ها را بیدار بوده به [[عبادت]] بگذراند.
*هرگز عصبانی نشود.<ref>تفسير الوسيط (الزحيلي)، ج‏2، ص: 1608</ref>
*هرگز عصبانی نشود.<ref>زحیلی، تفسير الوسيط، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۱۶۰۸.</ref>


ذوالکفل به این عهد خود وفادار بوده؛ تمام شب‌ها را به نماز سپری می‌کرد. روز‌ها را روزه می‌گرفت و هرگز عصبانی نمی‌شد. برخی منابع داستانی نقل کرده‌اند که [[شیطان]] تلاش در عصبانی کردن ذوالکفل داشت که در این امر موفق نشد.<ref>تفسير الوسيط (الزحيلي)، ج‏2، ص: 1608</ref>
ذوالکفل به این عهد خود وفادار بوده؛ تمام شب‌ها را به نماز سپری می‌کرد. روز‌ها را روزه می‌گرفت و هرگز عصبانی نمی‌شد. برخی منابع داستانی نقل کرده‌اند که [[شیطان]] تلاش در عصبانی کردن ذوالکفل داشت که در این امر موفق نشد.<ref>زحیلی، تفسير الوسيط، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۱۶۰۸.</ref>


ذوالکفل در میان مردم به قضاوت نیز مشغول بود.<ref>تفسير من وحي القرآن، ج‏19، ص: 27۵</ref>
ذوالکفل در میان مردم به قضاوت نیز مشغول بود.<ref>فضل الله، تفسير من وحي القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۱۹، ص۲۷۵.</ref>


== قبر ==
== قبر ==
خط ۳۶: خط ۳۶:
در شهرستان [[دزفول]] قبری وجود دارد که منسوب به حزقیال نبی است و از آنجا که برخی ذوالکفل را همان حزقیال دانسته‌اند، این قبر را قبر ذوالکفل معرفی کرده‌اند.<ref>[http://fa.alkawthartv.com/news/73717 الکوثر: آیا می دانید جد رسول اکرم (ص) در ایران مدفون است؟]</ref>
در شهرستان [[دزفول]] قبری وجود دارد که منسوب به حزقیال نبی است و از آنجا که برخی ذوالکفل را همان حزقیال دانسته‌اند، این قبر را قبر ذوالکفل معرفی کرده‌اند.<ref>[http://fa.alkawthartv.com/news/73717 الکوثر: آیا می دانید جد رسول اکرم (ص) در ایران مدفون است؟]</ref>


در جنوب کشور عراق نیز قبری منسوب به ذوالکفل وجود دارد.<ref>معجم‏البلدان،ج‏3،ص:372</ref>
در جنوب کشور عراق نیز قبری منسوب به ذوالکفل وجود دارد.<ref>یاقوت حموی، معجم‏ البلدان، ۱۹۹۵م، ج۳، ص۳۷۲.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس۲}}
{{پانویس۲}}
==منابع==
==منابع==
ابن عساکر، ابو القاسم علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، دار الفکر، بیروت، 1415ق.
آلوسی، سید محمود، روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم، تحقیق: عطیة، علی عبدالباری، دارالکتب العلمیة، بیروت، چاپ اول، 1415ق.
بلاغی، سید عبد الحجت، حجة التفاسیر و بلاغ الإکسیر، قم، انتشارات حکمت، 1386ق.
حسینی همدانی، سید محمد حسین، انوار درخشان، تحقیق: بهبودی‏، محمد باقر، کتابفروشی لطفی، تهران، چاپ اول، 1404ق.
زحیلی، وهبة بن مصطفی، تفسیر الوسیط، دار الفکر، دمشق، چاپ اول، 1422ق.
طباطبائی، سید محمد حسین‏، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی‏، چاپ پنجم‏، 1417ق.
طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه: بلاغی‏، محمد جواد، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، 1372ش.
طبری، ابو جعفر محمد بن جریر، جامع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار المعرفة، چاپ اول، 1412ق.
فضل الله، سید محمد حسین، تفسیر من وحی القرآن، دار الملاک للطباعة و النشر، بیروت، چاپ دوم، 1419ق.
مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، 1374ش.
ملاحویش آل غازی، عبدالقادر، بیان المعانی، مطبعة الترقی، دمشق، چاپ اول، 1382ق.
نجفی خمینی، محمد جواد، تفسیر آسان، انتشارات اسلامیة، تهران، چاپ اول، 1398ق.
یاقوت حموی، شهاب الدین ابو عبد الله، معجم البلدان، دار صادر، بیروت، چاپ دوم، 1995م.


{{پیامبران در قرآن}}
{{پیامبران در قرآن}}
Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۸۷۷

ویرایش