Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۷۶
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (←پیشینه) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (←پیشینه) |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
== پیشینه== | == پیشینه== | ||
در سال ۱۴۰۰م (قرن نهم قمری)، فردی به نام پیر صدرالدین برای تبلیغ دین اسلام به شهر سِند در هند رفت و با نفوذ در میان زمینداران ثروتمند آنجا، آنها را به دین اسلام متمایل کرد.<ref>روغنی، شیعیان خوجه در آیینه تاریخ، ۱۳۸۷ش، صفحه یازده.</ref> صدرالدین این افراد را «خوجه» مینامید.<ref>روغنی، شیعیان خوجه در آیینه تاریخ، ۱۳۸۷ش، صفحه یازده.</ref> خوجه از واژه فارسی «خواجه» به معنای بزرگ و سرور<ref>فرهنگ فارسی معین، ذیل واژه «خواجه».</ref> گرفته شده است.<ref>روغنی، شیعیان خوجه در آیینه تاریخ، ۱۳۸۷ش، صفحه یازده.</ref> | در سال ۱۴۰۰م<ref>عرباحمدی، شیعیان خوجه اثناعشری در گستره جهان، ۱۳۸۹ش، ص۱۵.</ref> (قرن نهم قمری)، فردی به نام پیر صدرالدین برای تبلیغ دین اسلام به شهر سِند در هند رفت و با نفوذ در میان زمینداران ثروتمند آنجا، آنها را به دین اسلام متمایل کرد.<ref>روغنی، شیعیان خوجه در آیینه تاریخ، ۱۳۸۷ش، صفحه یازده.</ref> صدرالدین این افراد را «خوجه» مینامید.<ref>روغنی، شیعیان خوجه در آیینه تاریخ، ۱۳۸۷ش، صفحه یازده.</ref> خوجه از واژه فارسی «خواجه» به معنای بزرگ و سرور<ref>فرهنگ فارسی معین، ذیل واژه «خواجه».</ref> گرفته شده است.<ref>روغنی، شیعیان خوجه در آیینه تاریخ، ۱۳۸۷ش، صفحه یازده.</ref> | ||
صدرالدین برای جذب آنها از امام علی(ع) را دهمین تجسم خدا یا ویشنو معرفی کرد که آنها در انتظارش هستند.<ref>روغنی، شیعیان خوجه در آیینه تاریخ، ۱۳۸۷ش، صفحه یازده.</ref> | صدرالدین برای جذب آنها از امام علی(ع) را دهمین تجسم خدا یا ویشنو معرفی کرد که آنها در انتظارش هستند.<ref>روغنی، شیعیان خوجه در آیینه تاریخ، ۱۳۸۷ش، صفحه یازده.</ref> درخصوص مذهب صدرالدین گزراشهای متفاوتی هست برخی او را از درویشهای بزرگ ایرانی دانستهاند. برخی هم گفتهاند که وی راهبی هندو بوده است که به جهت دزدی از معبدی هندی ظاهر خودر ا تغییر داده و خود را از داعیان اسماعیلی معرفی کرده است.<ref>عرباحمدی، شیعیان خوجه اثناعشری در گستره جهان، ۱۳۸۹ش، ص۱۵.</ref> | ||
در سال ۱۸۳۹م آقاخان محلاتی به هند رفت و خوجهها را را که در مناطق مختلف هند پراکنده شده بودند، به نمازخواندن و روزهگرفتن | در سال ۱۸۳۹م آقاخان محلاتی به هند رفت و خوجهها را را که در مناطق مختلف هند پراکنده شده بودند، به نمازخواندن و روزهگرفتن و زیارت امامان تشویق کرد و به مذهب شیعه اسماعیلی درآورد.<ref>عرباحمدی، شیعیان خوجه اثناعشری در گستره جهان، ۱۳۸۹ش، ص۱۷.</ref> البته مدتی بعد برخی از خوجهها به جهت سختگیرهای آقاخان به مذهب اهل سنت گرایش پیدا کردند.<ref>عرباحمدی، شیعیان خوجه اثناعشری در گستره جهان، ۱۳۸۹ش، ص۱۸.</ref> در اوایل دهه ۱۸۷۰م هم گروهی از خوجهها در نجف با آیتالله مازندرانی ملاقات کردند و سرانجام به مذهب شیعه دوازدهامامی درآمدند.<ref>عرباحمدی، شیعیان خوجه اثناعشری در گستره جهان، ۱۳۸۹ش، ص۱۹.</ref> | ||
==اعتقادات خوجهها== | ==اعتقادات خوجهها== |