پرش به محتوا

قصد اقامت ده روز: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
ویرایش شناسه
(برداشتن الگوی در دست ویرایش)
جز (ویرایش شناسه)
خط ۱: خط ۱:
{{احکام}}
{{احکام}}
{{مقاله توصیفی فقهی}}
{{مقاله توصیفی فقهی}}
'''قصد اِقامت ده روز'''، به قصد ماندن در جایی به مدت ده روز توسط مسافر، گفته می‌شود. کسی که قصد اقامت می‌کند، در محل اقامت باید [[نماز|نمازها]] را کامل بخواند و [[روزه]] او صحیح است. در قصد اقامت لازم است فرد ده روز را در یک شهر باشد. همچنین باید بخواهد ده روز متوالی در آنجا باشد. اگر فردی قصد اقامت کرد و سپس منصرف شد یا تردید پیدا کرد که ده روز می‌ماند یا خیر، باید نمازهای چهاررکعتی را [[نماز شکسته|شکسته]] بخواند و نمی‌تواند روزه بگیرد؛ اما اگر بعد از خواندن یک نماز چهاررکعتی منصرف یا مردد شد، تا زمانی که در آن محل حضور دارد باید نمازها را کامل بخواند و روزه او نیز صحیح است.
'''قصد اِقامت ده روز'''، قصد ماندن در جایی به مدت ده روز توسط [[مسافر]]. مسافر در محل اقامت باید [[نماز|نمازها]] را کامل بخواند و [[روزه]] او صحیح است. احکام قصد ده روز در [[رساله عملیه|رساله‌های عملیه]] آمده است.


==معنا==
==معنا==
خط ۱۶: خط ۱۶:


===برگشتن از قصد اقامت===
===برگشتن از قصد اقامت===
کسی که قصد اقامت کرده و سپس از قصد خود برگشته یا مردد شده است که در آن محل بماند یا خیر، باید نماز را شکسته بخواند  
کسی که قصد اقامت کرده و سپس از قصد خود برگشته یا مردد شده است که در آن محل بماند یا خیر، باید نماز را شکسته بخواند و نمی‌تواند روزه بگیرد؛ اما اگر بعد از خواندن یک نماز چهاررکعتی منصرف یا مردد شده است، تا زمانی که آنجا است، باید نمازش را کامل بخواند و روزه‌اش در آنجا صحیح است.<ref>توضیح المسائل مراجع، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۹۱۹، ۹۲۰.</ref>
و نمی‌تواند روزه بگیرد؛ اما اگر بعد از خواندن یک نماز چهاررکعتی منصرف یا مردد شده است، تا زمانی که آنجا است، باید نمازش را کامل بخواند و روزه‌اش در آنجا صحیح است.<ref>توضیح المسائل مراجع، ۱۳۹۲ش، ج۱، ص۹۱۹، ۹۲۰.</ref>


==قصد اقامت در بلاد کبیره==
==قصد اقامت در بلاد کبیره==