پرش به محتوا

محمدعلی جناح: تفاوت میان نسخه‌ها

۸۰۷ بایت حذف‌شده ،  ‏۵ فوریهٔ ۲۰۱۸
جز
تمیزکاری برای ترجمه
جز (تمیزکاری)
جز (تمیزکاری برای ترجمه)
خط ۳۷: خط ۳۷:


== تحصیلات ==
== تحصیلات ==
محمدعلی‌ جناح‌ در ۱۳۰۵ برابر با دسامبر۱۸۸۷م در مدرسه الاسلام‌ سند،{{یادداشت| نخستن مدرسه در سند است که از تلفیق آموزش‌های غربی(انگلیسی) با آموزش‌های سنتی (عربی و دینی) شیوه جدیدی در آموزش اتخاذ کرده بود.}} تحصیل‌ را آغاز کرد. او به آموزش رسمی علاقه نشان نمی‎داند پدرش‌ به این امید که تغییر محیط سبب علاقمندی او به درس شود، مدتی او را به‌ مدرسه انجمن‌ اسلام‌ در بمبئی‌ فرستاد.<ref> برک‌ و قریشی‌، ص۳۴.</ref>  
محمدعلی‌ جناح‌ در دسامبر۱۸۸۷م در مدرسه الاسلام‌ سند،{{یادداشت| نخستن مدرسه در سند است که از تلفیق آموزش‌های غربی(انگلیسی) با آموزش‌های سنتی (عربی و دینی) شیوه جدیدی در آموزش اتخاذ کرده بود.}} تحصیل‌ را آغاز کرد. او به آموزش رسمی علاقه نشان نمی‎داند پدرش‌ به این امید که تغییر محیط سبب علاقمندی او به درس شود، مدتی او را به‌ مدرسه انجمن‌ اسلام‌ در [[بمبئی‌]] فرستاد.<ref> برک‌ و قریشی‌، ص۳۴.</ref>  


محمدعلی‌ در ۱۳۰۸/ ژانویه ۱۸۹۱ مدرسه‌ را ترک‌ کرد و نزد پدرش‌ به‌ بازرگانی‌ پرداخت‌. ولی‌ اندکی‌ بعد این‌ کار را رها کرد و به‌ مدرسه‌ بازگشت‌. سال‌ بعد، پدرش‌ او را برای‌ تکمیل‌ زبان‌ انگلیسی‌ به‌ مدرسه تبلیغی‌ کلیسا فرستاد. جناح‌ تا پایان‌ اکتبر آن سال‌ در این مدرسه درس‌ خواند و در ربیع‌الآخر ۱۳۱۰ قمری برابر با آغاز نوامبر ۱۸۹۲ راهی‌ [[لندن‌]] شد. او مدتی در شرکت‌ تجاری‌ گراهام‌ کارآموزی کرد اما چون موافق‌ طبع‌ او نبود، آنجا را رها کرد و به‌ تحصیل‌ در رشته حقوق‌ و فراگیری‌ وکالت‌ در کانون‌ وکلای‌ لندن‌ (کانون‌ لینکلن‌)، روی‌ آورد و تا شوال‌ ۱۳۱۲ق برابر با آوریل‌ ۱۸۹۵ تحصیلات‌ خود را به‌ پایان‌ رساند. در این‌ سال‌ها، او عضو فعال‌ جامعه مسلمانان‌ نیز انگلستان‌ بود.<ref> برک‌ و قریشی‌، ص۳۴ـ۳۵، ۳۷ـ۳۸، ۴۲؛ احمد، ص۴.</ref>
محمدعلی‌ در ژانویه ۱۸۹۱م مدرسه‌ را ترک‌ کرد و نزد پدرش‌ به‌ بازرگانی‌ پرداخت‌. ولی‌ اندکی‌ بعد این‌ کار را رها کرد و به‌ مدرسه‌ بازگشت‌. سال‌ بعد، پدرش‌ او را برای‌ تکمیل‌ زبان‌ انگلیسی‌ به‌ مدرسه تبلیغی‌ کلیسا فرستاد. جناح‌ تا پایان‌ اکتبر آن سال‌ در این مدرسه درس‌ خواند و آغاز نوامبر ۱۸۹۲م راهی‌ [[لندن‌]] شد. او مدتی در شرکت‌ تجاری‌ گراهام‌ کارآموزی کرد اما چون موافق‌ طبع‌ او نبود، آنجا را رها کرد و به‌ تحصیل‌ در رشته حقوق‌ و فراگیری‌ وکالت‌ در کانون‌ وکلای‌ لندن‌ (کانون‌ لینکلن‌)، روی‌ آورد و آوریل‌ ۱۸۹۵ تحصیلات‌ خود را به‌ پایان‌ رساند. در این‌ سال‌ها، او عضو فعال‌ جامعه مسلمانان‌ نیز انگلستان‌ بود.<ref> برک‌ و قریشی‌، ص۳۴ـ۳۵، ۳۷ـ۳۸، ۴۲؛ احمد، ص۴.</ref>


جناح‌ در ۱۳۱۴/۱۸۹۶، در بیست‌ سالگی‌، به‌ عنوان‌ جوان‌ترین‌ فارغ‌التحصیل‌ هندی‌، به‌ مقام‌ وکالت‌ دست‌ یافت<ref>احمد، ص۴؛ اقبال‌ لاهوری‌، مقدمه سروش‌، ص‌سی‌وسه‌.</ref> وی‌ در همان‌ سال‌ به‌ [[هند]] بازگشت‌ و در کراچی‌ اقامت‌ کرد و در ۱۴ ربیع‌الاول‌ ۱۳۱۴/ ۲۴ اوت‌ ۱۸۹۶، به‌ عنوان‌ تنها وکیل‌ مدافع‌ مسلمان‌، همکاری‌ با دادگاه‌ عالی‌ بمبئی‌ را آغاز کرد. او به‌ سبب‌ شایستگی‌هایش‌ در حرفه وکالت‌، در ۱۳۱۸/ ۱۹۰۰ به‌ عنوان‌ قاضی‌ عالی‌رتبه دیوان‌ عالی‌ بمبئی‌ انتخاب‌ شد، اما این‌ سِمَت‌ را نپذیرفت‌ و به‌ وکالت‌ ادامه‌ داد.<ref> برک‌ و قریشی‌، ص۴۲ـ۴۳؛ منصوری‌، ص۱۱۸.</ref>
جناح‌ در ۱۸۹۶م، در بیست‌ سالگی‌، به‌ عنوان‌ جوان‌ترین‌ فارغ‌التحصیل‌ هندی‌، به‌ مقام‌ وکالت‌ دست‌ یافت.<ref>احمد، ص۴؛ اقبال‌ لاهوری‌، مقدمه سروش‌، ص‌سی‌وسه‌.</ref> وی‌ در همان‌ سال‌ به‌ [[هند]] بازگشت‌ و در کراچی‌ اقامت‌ کرد و در ۲۴ اوت‌ ۱۸۹۶م، به‌ عنوان‌ تنها وکیل‌ مدافع‌ مسلمان‌، همکاری‌ با دادگاه‌ عالی‌ بمبئی‌ را آغاز کرد. او به‌ سبب‌ شایستگی‌هایش‌ در حرفه وکالت‌، در ۱۹۰۰م به‌ عنوان‌ قاضی‌ عالی‌رتبه دیوان‌ عالی‌ بمبئی‌ انتخاب‌ شد، اما این‌ سِمَت‌ را نپذیرفت‌ و به‌ وکالت‌ ادامه‌ داد.<ref> برک‌ و قریشی‌، ص۴۲ـ۴۳؛ منصوری‌، ص۱۱۸.</ref>


== ورود به سیاست ==
== ورود به سیاست ==
جناح‌، هم‌ زمان‌ با بازگشت‌ به‌ هند، عضو کنگره ملی‌ شد و بدین‌ ترتیب‌ به‌ عرصه سیاست‌ هند راه‌ یافت‌. او در ۱۳۲۴/۱۹۰۶ نخستین‌ بار به‌ عنوان‌ منشی‌ مخصوص‌ رئیس‌ کنگره ملی‌ هند (دادا بهای‌ ناروجی‌) در نشست‌ سالانه کنگره‌ در کلکته‌ شرکت‌ کرد<ref>احمد، ص۶؛ برک‌ و قریشی‌، ص۵۲</ref> در <small>۱۳۲۷/۱۹۰۹</small> و به‌ نمایندگی‌ از طرف‌ شورای‌ مسلمانان‌ بمبئی‌ در شورای‌ قانونگذاری‌ [[هند]] انتخاب‌ شد.<ref> منصوری‌، ص۱۱۸</ref>
جناح‌، هم‌ زمان‌ با بازگشت‌ به‌ هند، عضو کنگره ملی‌ شد و از این طریق به‌ عرصه سیاست‌ هند راه‌ یافت‌. او در ۱۹۰۶م نخستین‌ بار به‌ عنوان‌ منشی‌ مخصوص‌ رئیس‌ کنگره ملی‌ هند (دادا بهای‌ ناروجی‌) در نشست‌ سالانه کنگره‌ در کلکته‌ شرکت‌ کرد<ref>احمد، ص۶؛ برک‌ و قریشی‌، ص۵۲.</ref> در  
۱۹۰۹م و به‌ نمایندگی‌ از طرف‌ شورای‌ مسلمانان‌ بمبئی‌ در شورای‌ قانونگذاری‌ [[هند]] انتخاب‌ شد.<ref> منصوری‌، ص۱۱۸</ref> جناح‌ اکتبر ۱۹۱۳م، با حفظ‌ عضویت‌ در کنگره‌، به‌ مسلم لیگ(جامعه مسلمانان‌ سراسر هند) پیوست‌ و در رده بالای‌ این‌ حزب‌ فعالیت‌ کرد و با ایفای‌ نقش‌ میانجی‌، به‌ برقراری‌ سازش‌ میان‌ هندوها و مسلمانان‌ پرداخت‌. در  ۱۹۱۴م وی‌ در رأس‌ هیئت‌ نمایندگی‌ کنگره‌ عازم‌ انگلستان‌ شد و پس‌ از بازگشت‌، چند سالی‌ برای‌ ایجاد حسن‌تفاهم‌ و همکاری‌ بین‌ حزب‌ مسلم‌لیگ‌ و کنگره‌ کوشش‌ کرد و در مذاکراتی‌ که‌ بین‌ مسلم‌لیگ‌ و کنگره‌ در جریان‌ بود و به‌ پیمان‌ لکهنو انجامید، نقش‌ مؤثری‌ ایفا کرد و با تلاش‌ او برنامه اصلاح‌ قانون‌ اساسی‌، که‌ شامل‌ ضمانت‌هایی‌ برای‌ حقوق‌ جامعه مسلمانان‌ بود، پذیرفته‌ شد.<ref> احمد، ص۶ـ۷؛ اظهر، ص۱۱۵؛ منصوری‌، ص۱۱۸.</ref> این‌ پیمان‌ از آن‌رو که‌ رهبران‌ هندو، مسلمانان‌ را به‌ عنوان‌ موجودیتی‌ سیاسی‌ به‌ رسمیت‌ شناختند، برای‌ مسلمانان‌ شبه‌قاره‌ نقطه‌ عطفی‌ بود<ref> گریوال، ص۱۹.</ref> در نتیجه تلاش‌های‌ جناح‌ برای‌ اتحاد هندوها و مسلمانان‌، به‌ او لقبِ سفیر وحدت‌ هندو ـ مسلمان‌داده‌ شد.<ref> احمد، ص۶ـ۷.</ref>


جناح‌ در جمادی‌الآخره ۱۳۳۱ق برابر با اکتبر ۱۹۱۳م، با حفظ‌ عضویت‌ و نفوذ خود در کنگره‌، به‌ جامعه مسلمانان‌ سراسر هند (مسلم‌لیگ‌) پیوست‌ و در رده بالای‌ این‌ حزب‌ فعالیت‌ کرد. و از آن‌ پس‌، با ایفای‌ نقش‌ میانجی‌، به‌ برقراری‌ سازش‌ میان‌ هندوها و مسلمانان‌ پرداخت‌. در  ۱۹۱۴م وی‌ در رأس‌ هیئت‌ نمایندگی‌ کنگره‌ عازم‌ انگلستان‌ شد و پس‌ از بازگشت‌، چند سالی‌ برای‌ ایجاد حسن‌تفاهم‌ و همکاری‌ بین‌ حزب‌ مسلم‌لیگ‌ و کنگره‌ کوشش‌ بسیار کرد و در مذاکراتی‌ که‌ بین‌ مسلم‌لیگ‌ و کنگره‌ در جریان‌ بود و به‌ پیمان‌ لکهنو انجامید، نقش‌ مؤثری‌ ایفا کرد و با تلاش‌ او برنامه اصلاح‌ قانون‌ اساسی‌، که‌ شامل‌ ضمانتهایی‌ برای‌ حقوق‌ جامعه مسلمانان‌ بود، پذیرفته‌ شد.<ref> احمد، ص۶ـ۷؛ اظهر، ص۱۱۵؛ منصوری‌، ص۱۱۸؛ نیز رجوع کنید به جامعه مسلمانان‌ سراسر هند </ref> این‌ پیمان‌ ازآن‌رو که‌ رهبران‌ هندو، مسلمانان‌ را به‌ عنوان‌ موجودیتی‌ سیاسی‌ به‌ رسمیت‌ شناختند، برای‌ مسلمانان‌ شبه‌قاره‌ نقطه‌ عطفی‌ بود<ref> گریوال، ص۱۹</ref> در نتیجه تلاشهای‌ جناح‌ برای‌ اتحاد هندوها و مسلمانان‌، به‌ او لقبِ سفیر وحدت‌ هندو ـ مسلمان‌داده‌ شد.<ref> احمد، ص۶ـ۷</ref>
جناح‌ در ۱۹۱۹م در اعتراض‌ به‌ تصویب‌ لایحه رولات‌ در شورای‌ قانون‌گذاری‌، دایر بر محاکمه شورشیان‌ بدون‌ دادرسی‌، از این‌ شورا استعفا کرد. در سال‌های‌ ۱۹۲۰ تا ۱۹۴۰م، شاخص‌ سیاست‌ هند، خشونت‌ و تندروی‌ میان‌ هندوها و مسلمانان‌ بود. اما جناح‌ می‌کوشید با پرهیز از آمیختگی‌ مسائل‌ سیاسی‌ با مذهب‌، بین‌ هندوها و مسلمانان‌ تفاهم‌ ایجاد کند. در  ۱۹۲۰م جناح‌ با انتقاد از تصویب‌ قطعنامه گاندی‌، به‌ نام‌ «عدم‌ همکاری» با دولت‌، جلسه عمومی‌ کنگره‌ را، که‌ رهبری‌ آن‌ به‌ دست‌ هندوهای‌ تندرو افتاده‌ بود، ترک‌ کرد و از حزب‌ کنگره‌ کناره‌ گرفت‌.<ref> رجوع کنید به کامران‌ مقدّم‌، ص۲۰ـ ۲۸؛ برک‌ و قریشی‌، ص۱۶۶ـ۱۶۷، ۲۰۳ـ۲۰۴؛ عایشه‌ جلال‌، ص۱۰ـ۱۱.</ref>


جناح‌ در ۱۹۱۹م در اعتراض‌ به‌ تصویب‌ لایحه رولات‌ در شورای‌ قانونگذاری‌، دایر بر محاکمه شورشیان‌ بدون‌ دادرسی‌، از این‌ شورا استعفا کرد. در سال‌های‌ ۱۹۲۰ تا ۱۹۴۰م، شاخص‌ سیاست‌ هند، خشونت‌ و تندروی‌ میان‌ هندوها و مسلمانان‌ بود. اما جناح‌ می‌کوشید با پرهیز از آمیختگی‌ مسائل‌ سیاسی‌ با مذهب‌، بین‌ هندوها و مسلمانان‌ تفاهم‌ ایجاد کند. در  ۱۹۲۰م جناح‌ با انتقاد از تصویب‌ قطعنامه گاندی‌، به‌ نام‌ «عدم‌ همکاری» با دولت‌، جلسه عمومی‌ کنگره‌ را، که‌ رهبری‌ آن‌ به‌ دست‌ هندوهای‌ تندرو افتاده‌ بود، ترک‌ کرد و از حزب‌ کنگره‌ کناره‌ گرفت‌.<ref> رجوع کنید به کامران‌ مقدّم‌، ص۲۰ـ ۲۸؛ برک‌ و قریشی‌، ص۱۶۶ـ۱۶۷، ۲۰۳ـ۲۰۴؛ عایشه‌ جلال‌، ص۱۰ـ۱۱</ref>
در ۱۹۳۱م او بر آن‌ شد چند سال‌ در لندن‌ اقامت‌ کند.<ref> برک‌ و قریشی‌، ص۱۹۸</ref> جناح‌ از ۱۹۳۱ـ۱۹۳۴م در لندن‌ به‌ وکالت‌ اشتغال‌ داشت‌. در این‌ مدت‌، سفرهای‌ کوتاهی‌ نیز به‌ هند کرد. در ۱۹۳۵م او به‌ اصرار و تشویق‌ [[اقبال‌ لاهوری‌]] و لیاقت‌ علی‌خان‌، به‌ هند بازگشت‌ و رهبری‌ مسلم‌لیگ‌ را، که‌ دچار ضعف‌ و اختلافات‌ درونی‌ شده‌ بود، بر عهده‌ گرفت‌. با وجود تلاش‌ برای‌ بازسازی‌ و ساماندهی‌ مسلم‌لیگ‌، این‌ حزب‌ نتوانست‌ در انتخابات‌ مجلس‌ قانون‌گذاری‌ در  ۱۹۳۷م، اکثریت‌ کرسی‌های‌ مسلمانان‌ را به‌ دست‌ آورد و عملاً کنگره‌ قدرت‌ را به‌ دست‌ گرفت‌ و هیچیک‌ از اعضای‌ مسلم‌لیگ‌ را به‌ هیئت‌ دولت‌ راه‌ نداد.<ref> رجوع کنید به احمد، ص۹؛ عایشه‌ جلال‌، ص۱۵ـ۴۰؛ کامران‌ مقدّم‌، ص۲۹.</ref>


در ۱۹۳۱م او بر آن‌ شد چند سال‌ در لندن‌ اقامت‌ کند.<ref> برک‌ و قریشی‌، ص۱۹۸</ref> جناح‌ از ۱۹۳۱ـ۱۹۳۴م در لندن‌ به‌ وکالت‌ اشتغال‌ داشت‌. در این‌ مدت‌، سفرهای‌ کوتاهی‌ نیز به‌ هند کرد. در ۱۹۳۵م او به‌ اصرار و تشویق‌ اقبال‌ لاهوری‌ و لیاقت‌ علی‌خان‌، به‌ هند بازگشت‌ و رهبری‌ مسلم‌لیگ‌ را، که‌ دچار ضعف‌ و اختلافات‌ درونی‌ شده‌ بود، بر عهده‌ گرفت‌. با وجود تلاش‌ برای‌ بازسازی‌ و ساماندهی‌ مسلم‌لیگ‌، این‌ حزب‌ نتوانست‌ در انتخابات‌ مجلس‌ قانونگذاری‌ در دی‌ ۱۳۱۵/ دسامبر ۱۹۳۶ ـ ژانویه ۱۹۳۷، اکثریت‌ کرسی‌های‌ مسلمانان‌ را به‌ دست‌ آورد و عملاً کنگره‌ قدرت‌ را به‌ دست‌ گرفت‌ و هیچیک‌ از اعضای‌ مسلم‌لیگ‌ را به‌ هیئت‌ دولت‌ راه‌ نداد.<ref> رجوع کنید به احمد، ص۹؛ عایشه‌ جلال‌، ص۱۵ـ۴۰؛ کامران‌ مقدّم‌، ص۲۹</ref>
خشونت‌ و درگیری‌ بین‌ هندوها و مسلمانان‌ در سال‌های‌ ۱۹۳۷ـ۱۹۳۹م شدت‌ یافت‌. هم‌زمان‌ تجربه ناخوشایند مسلمانان‌ از حکومت‌ هندوها در ایالت‌هایی‌ که‌ کنگره ملی‌ هند قدرت‌ را در دست‌ داشت‌، جناح‌ را به‌ پذیرش‌ «نظریه دو ملت» اقبال‌ لاهوری مجاب‌ کرد و به‌ این‌ نتیجه‌ رساند که‌ اگر مسلمانان‌ بخواهند بر پایه دین‌ و فرهنگ‌ خود آزادانه‌ زندگی‌ کنند، ناگزیرند کشوری‌ مستقل‌ داشته‌ باشند<ref> رجوع کنید به برک‌ و قریشی‌، ص۵۸، ۲۲۲ـ ۲۳۵.</ref> اقبال در ۳۱ خرداد ۱۳۱۶/ ۲۱ ژوئن‌ ۱۹۳۷ در نامه‌ای‌، جناح‌ را تنها مصداق‌ رهبری‌ مسلمانان‌ شبه‌قاره‌ خواند. نظریه دو ملت‌ در قالب‌ «قطعنامه پاکستان» در ۳ فروردین‌ ۱۳۱۹/ ۲۳ مارس‌ ۱۹۴۰ در نشست‌ مسلم‌لیگ‌ به‌ تصویب‌ رسید. از آن‌ پس‌ درخواست‌ قطعنامه‌ برای‌ تشکیل‌ کشور مستقل‌ پاکستان‌ هدف‌ اصلی‌ و علنی‌ وی‌ شد و او تلاش‌ خود را صرف‌ تحقق‌ آن‌ کرد<ref>اقبال‌ لاهوری‌، همان‌ مقدمه‌، ص چهل‌وشش‌؛ برک‌ و قریشی‌، ص۱۸۵؛ احمد، ص‌۱۰.</ref>
 
خشونت‌ و درگیری‌ بین‌ هندوها و مسلمانان‌ در سالهای‌ ۱۳۱۶ـ ۱۳۱۸ ش‌/۱۹۳۷ـ۱۹۳۹ شدت‌ یافت‌. هم‌زمان‌ تجربه ناخوشایند مسلمانان‌ از حکومت‌ هندوها در ایالت‌هایی‌ که‌ کنگره ملی‌ هند قدرت‌ را در دست‌ داشت‌، جناح‌ را به‌ پذیرش‌ «نظریه دو ملت» اقبال‌ لاهوری مجاب‌ کرد و به‌ این‌ نتیجه‌ رساند که‌ اگر مسلمانان‌ بخواهند بر پایه دین‌ و فرهنگ‌ خود آزادانه‌ زندگی‌ کنند، ناگزیرند کشوری‌ مستقل‌ داشته‌ باشند<ref> رجوع کنید به برک‌ و قریشی‌، ص۵۸، ۲۲۲ـ ۲۳۵</ref> اقبال در ۳۱ خرداد ۱۳۱۶/ ۲۱ ژوئن‌ ۱۹۳۷ در نامه‌ای‌، جناح‌ را تنها مصداق‌ رهبری‌ مسلمانان‌ شبه‌قاره‌ خواند. سرانجام‌ نظریه دو ملت‌ در قالب‌ «قطعنامه پاکستان» در ۳ فروردین‌ ۱۳۱۹/ ۲۳ مارس‌ ۱۹۴۰ در نشست‌ مسلم‌لیگ‌ به‌ تصویب‌ رسید. از آن‌ پس‌ درخواست‌ قطعنامه‌ برای‌ تشکیل‌ کشور مستقل‌ پاکستان‌ هدف‌ اصلی‌ و علنی‌ وی‌ شد و او همه تلاش‌ خود را صرف‌ تحقق‌ آن‌ کرد<ref>اقبال‌ لاهوری‌، همان‌ مقدمه‌، ص چهل‌وشش‌؛ برک‌ و قریشی‌، ص۱۸۵؛ احمد، ص‌۱۰؛ نیز رجوع کنید به جامعه مسلمانان‌ سراسر هند</ref>


=== استقلال پاکستان ===
=== استقلال پاکستان ===
جناح، به‌ برنامه خود برای‌ بازسازی‌ تشکیلات‌ و گسترش‌ پایگاه‌ مردمی‌ حزب‌ مسلم‌لیگ‌ در میان‌ مسلمانان‌ شبه ‌قاره‌ ادامه‌ داد و حزب‌ را به‌ جایگاهی‌ رساند که‌ در انتخابات‌ دی‌ ۱۳۲۴ شمسی برابر با دسامبر ۱۹۴۵ ـ ژانویه ۱۹۴۶ تقریباً همه کرسی‌های‌ مسلمانان‌ را به‌ دست‌ آورد.<ref> رجوع کنید به گریوال‌، ص۱۸ـ۱۹؛ عایشه‌ جلال‌، ص۳۵ـ۱۷۳؛ جامعه‌ مسلمانان‌ سراسر هند</ref> او فعالانه‌ در مذاکرات‌ استقلال‌ شرکت‌ کرد و در ۲۲ـ۲۳ مرداد ۱۳۲۶ شمسی برابر با ۱۴ـ۱۵ اوت‌ ۱۹۴۷، تأسیس‌ دولت‌ [[پاکستان]] اعلام‌ شد و جناح‌ فرمانداری‌ کل‌ و ریاست‌ مجمع‌ مؤسسان‌ [[پاکستان‌]] را برعهده‌ گرفت‌. زمانِ کوتاه‌ ریاست‌ و اقتدار وی‌ در دولت‌ پاکستان‌ ۲۳ مرداد ۱۳۲۶  - ۲۰ شهریور ۱۳۲۷ برار با  ۱۵ اوت‌ ۱۹۴۷ ـ ۲۱ سپتامبر ۱۹۴۸ صرف‌ نظارت‌ بر استقرار نهادهای‌ حکومتی‌ شد.<ref> برک‌ و قریشی‌، ص‌۲۳ـ۲۶؛ احمد، ص‌۱۰ـ ۱۱؛ گریوال‌، ص‌۲۲ـ۲۳؛ لودی‌، ص‌۱۵ـ۱۶.</ref>
جناح، به‌ برنامه خود برای‌ بازسازی‌ تشکیلات‌ و گسترش‌ پایگاه‌ مردمی‌ حزب‌ مسلم‌لیگ‌ در میان‌ مسلمانان‌ شبه ‌قاره‌ ادامه‌ داد و حزب‌ را به‌ جایگاهی‌ رساند که‌ در انتخابات‌ دی‌ ۱۳۲۴ شمسی برابر با دسامبر ۱۹۴۵ ـ ژانویه ۱۹۴۶ تقریباً همه کرسی‌های‌ مسلمانان‌ را به‌ دست‌ آورد.<ref> رجوع کنید به گریوال‌، ص۱۸ـ۱۹؛ عایشه‌ جلال‌، ص۳۵ـ۱۷۳.</ref> او فعالانه‌ در مذاکرات‌ استقلال‌ شرکت‌ کرد و در ۲۲ـ۲۳ مرداد ۱۳۲۶ شمسی برابر با ۱۴ـ۱۵ اوت‌ ۱۹۴۷، تأسیس‌ دولت‌ [[پاکستان]] اعلام‌ شد و جناح‌ فرمانداری‌ کل‌ و ریاست‌ مجمع‌ مؤسسان‌ [[پاکستان‌]] را برعهده‌ گرفت‌. زمانِ کوتاه‌ ریاست‌ و اقتدار وی‌ در دولت‌ پاکستان‌ ۲۳ مرداد ۱۳۲۶  - ۲۰ شهریور ۱۳۲۷ برار با  ۱۵ اوت‌ ۱۹۴۷ ـ ۲۱ سپتامبر ۱۹۴۸ صرف‌ نظارت‌ بر استقرار نهادهای‌ حکومتی‌ شد.<ref> برک‌ و قریشی‌، ص‌۲۳ـ۲۶؛ احمد، ص‌۱۰ـ ۱۱؛ گریوال‌، ص‌۲۲ـ۲۳؛ لودی‌، ص‌۱۵ـ۱۶.</ref>


== جناح و جماعت خوجه اثناعشری==
== جناح و جماعت خوجه اثناعشری==
جناح پس از آنکه به مذهب تشیع اثناعشری پیوست<ref> روغنی، شیعیان خوجه در آینه تاریخ، ص۱۴۱</ref> عضو جماعت بمبئی شد و به عنوان یکی از اعضای کمیته مشورتی آن جماعت برگزیده شد.<ref>عرب احمدی، شیعیان خوجه اثناعشری در گستره جهان، ص۳۵۹</ref>
جناح پس از آنکه به مذهب تشیع اثناعشری پیوست<ref> روغنی، شیعیان خوجه در آینه تاریخ، ص۱۴۱</ref> عضو جماعت بمبئی شد و به عنوان یکی از اعضای کمیته مشورتی آن جماعت برگزیده شد.<ref>عرب احمدی، شیعیان خوجه اثناعشری در گستره جهان، ص۳۵۹</ref>


او در ۱۹۱۸ با راتان بای دختر سردینشادپتی، بازرگان پارسی مقیم بمبئی ازدواج کرد. به پیشنهاد او، راتان بای [[اسلام]] آورد. بنا بر سند دست نویس ازدواج که به فارسی نوشته شده است، عقد آن دو را [[ابوالقاسم نجفی|شیخ ابوالقاسم نجفی]]، رهبر وقت شیعیان [[خوجه]] [[بمبئی]] خوانده است.
او در ۱۹۱۸م با راتان بای دختر سردینشادپتی، بازرگان پارسی مقیم بمبئی ازدواج کرد. به پیشنهاد او، راتان بای [[اسلام]] آورد. بنا بر سند دست‌نویس ازدواج که به فارسی نوشته شده است، عقد آن دو را [[ابوالقاسم نجفی|شیخ ابوالقاسم نجفی]]، رهبر وقت شیعیان [[خوجه]] [[بمبئی]] خوانده است. راتان بای ۱۱ سال بعد درگذشت و با توصیه محمدعلی جناح در قبرستان آرام باغ شیعیان خوجه اثناعشری [[دفن]] شد.<ref>عرب احمدی، شیعیان خوجه اثناعشری در گستره جهان، ص۳۵۹</ref>
راتان بای ۱۱ سال بعد درگذشت و با توصیه محمد علی جناح در قبرستان آرام باغ شیعیان خوجه اثناعشری [[دفن]] شد.<ref>عرب احمدی، شیعیان خوجه اثناعشری در گستره جهان، ص۳۵۹</ref>


برخی نویسندگان شیعه مانند زهرا روغنی در شیعیان خوجه در آئینه تاریخ و امیر بهرام عرب احمدی در شیعیان خوجه اثناعشری در گستره جهان او را در شمار شخصیت های سیاسی خوجه های اثناعشری ذکر کرده‌اند.<ref> زهرا روغنی، شیعیان خوجه در آئینه تاریخ، ص۱۴۱؛ عرب احمدی، شیعیان خوجه اثناعشری در گستره جهان، ص۳۵۶-۳۶۲</ref>
برخی نویسندگان شیعه، جناح او را در شمار شخصیت‌های سیاسی [[خوجه اثناعشری]] ذکر کرده‌اند.<ref> زهرا روغنی، شیعیان خوجه در آئینه تاریخ، ص۱۴۱؛ عرب احمدی، شیعیان خوجه اثناعشری در گستره جهان، ص۳۵۶-۳۶۲</ref>


== اظهارنظرهای گوناگون==
== اظهارنظرهای گوناگون==