حبیب نجار: تفاوت میان نسخه‌ها

==در منابع اسلامی==

نام حبیب نجّار صریحاً در [[قرآن]] نیامده، اما در منابع اسلامی، ضمن نقل ماجرای «اصحاب‌القریة»<ref>رک: یس: آیات ۱۳ تا ۲۹</ref> به وی اشاره شده است. بنابر این آیات، پس از اینکه اصحاب قریه دو رسولی را که برای دعوت آنان به [[توحید]] آمده بودند، تکذیب می‌کنند، مردی شتابان از دور دست شهر می‌آید و مردم را به پیروی از رسولان فرا می‌خواند و ایمان خود را به پروردگار آشکار می‌سازد. پس از مرگ وی، قوم او با صیحه‌ای هلاک می‌گردند. در منابع اسلامی، این مرد مؤمن حبیب نجّار دانسته شده است.

 

در تفاسیر و تواریخ اسلامی این داستان با تفصیل بیشتر و گاه با اختلافاتی نقل شده است. بر این اساس، [[حضرت عیسی|عیسی علیه‌السلام]] دو تن از [[حواریون]] خود را به [[انطاکیه]] که در [[قرآن]] «'''القَرْیة'''» خوانده شده است می‌فرستد. فرستادگان عیسی در حوالی شهر با چوپان پیری روبه‌رو می‌شوند و او را به پرستش [[خدا]] و دین '''عیسی علیه‌السلام''' دعوت می‌کنند. چوپان از آنان درخواست [[معجزه]] می‌کند و ایشان پسر بیمار او را شفا می‌دهند و پیرمرد که همان حبیب نجّار است٬ به گفته‌های آنان ایمان می‌آورد. دلایل دیگری نیز برای ایمان آوردن حبیب نقل شده است، از جمله اینکه رسولان، پسر او را که هفت روز از مرگش می‌گذشت زنده کردند و دیگر اینکه خودِ حبیب را که به جذام و فلج مبتلا بود٬ شفا دادند.<ref>طبرسی٬ مجمع البیان فى تفسیر القرآن، ۱۳۷۲ش٬ ج۸، ص۶۵۵</ref>  

نیز از پیامبر اکرم نقل شده است حبیب نجّار از صدیقان، مقربان الهی و اهل [[بهشت]] و یکی از مصادیق «ثُلَّةٌ من الاَوَّلین»{{یادداشت| منظور آیه شریفه ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ([[سوره واقعه]] آیه ۱۳) است که مقربان الهی معرفی شده اند}} معرفی شده است.<ref>رک: ابن سلیمان، تفسیر مقاتل٬ ج ۳، ص۵۷۸؛ کوفی، تفسیر فرات الکوفی٬ ص۳۵۴، ۴۶۵؛ صدوق، الامالی٬ ص۳۸۵.</ref>