ثقلین: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ثقلین'''، به معنای دو شیء گران‌بها است. مشهور بودن این کلمه به سبب [[حدیث ثقلین]] است که از پیامبر نقل شده، «دو شیء گران‌بها در میان شما باقی می‌گذارم که اگر آنها را دستاویز قرار دهید، هرگز گمراه نخواهید شد: کتاب خدا و عترتم که اهل بیتم هستند...».

ثَقَلْ در لغت به معنای بار و کالای مسافر<ref>ابن درید، جمهرة اللغة، ۱۹۸۸م، ج۱، ص۴۳۰.</ref> و هر شیء گران‌بها و ارزشمندی است که باید در نگهداری آن کوشش کرد.<ref> ابن منظور، لسان العرب، ج۲، ص۱۱۴.</ref> برخی از اهل لغت، ثِقْل و ثَقَل را به یک معنا دانسته‌اند، اما برخی دیگر میان آن دو تفاوت قائل شده‌اند.<ref>ابراهیم انیس و دیگران، المعجم الوسیط، ۱۳۶۷م، ج۱، ص۹۸.</ref> جمع هر دو واژه اثقال است<ref>ابن درید، جمهرة اللغة، ۱۹۸۸م، ج۱، ص۴۳۰.</ref>  که در چند [[آیه]] از قرآن هم به کار رفته است.<ref> سوره نحل، آیه۷؛ سوره زلزال، آیه۲؛ سوره عنکبوت، آیه۱۳.</ref>  

در یک آیه از قرآن کلمه ثَقَلان به کار رفته است.<ref>سوره الرحمن، آیه۳۱.</ref> که بیشتر [[تفسیر|مفسران]] مراد از آن را دو گروه [[جن]] و [[انس]]<ref>ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۴۴۷؛ ابوالفتوح رازی، تفسیر روض الجنان، ۱۳۸۷ش، ج۱۰، ص۳۹۶.</ref> و تعدادی از آنان هم مراد از ثقلان را قرآن و [[عترت]] (اهل بیت پیامبر) دانسته‌اند.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۳۴۵؛ بحرانی، البرهان، ۱۳۳۴ق، ج۴، ص۲۶۷.</ref>