Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۷۸۵
ویرایش
سید علی حسینی سیستانی: تفاوت میان نسخه‌ها
جابه جایی عکس
بدون خلاصۀ ویرایش |
(جابه جایی عکس) |
||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
آیت الله سیستانی، از [[۵ جمادی‌الثانی]] ۱۴۰۹ قمری، به خواست استاد خود [[آیت الله خویی]]، امام جماعت [[مسجد خضرا]] شد؛ تا پیش از آن، آیت الله خویی امام جماعت مسجد خضرا بود و به دلیل بیماری، آن را به شاگرد خود واگذار کرد. سید علی سیستانی، تا آخرین جمعه ذوالحجه ۱۴۱۴ قمری، و تا پیش از بسته شدن این مسجد از سوی دولت عراق (در زمان صدام حسین)، امام جماعت این مسجد بود.<ref>[http://www.sistani.org/persian/data/3/ «زندگی‌نامه حضرت آیت الله سید علی حسینی سیستانی».]</ref> | آیت الله سیستانی، از [[۵ جمادی‌الثانی]] ۱۴۰۹ قمری، به خواست استاد خود [[آیت الله خویی]]، امام جماعت [[مسجد خضرا]] شد؛ تا پیش از آن، آیت الله خویی امام جماعت مسجد خضرا بود و به دلیل بیماری، آن را به شاگرد خود واگذار کرد. سید علی سیستانی، تا آخرین جمعه ذوالحجه ۱۴۱۴ قمری، و تا پیش از بسته شدن این مسجد از سوی دولت عراق (در زمان صدام حسین)، امام جماعت این مسجد بود.<ref>[http://www.sistani.org/persian/data/3/ «زندگی‌نامه حضرت آیت الله سید علی حسینی سیستانی».]</ref> | ||
سید علی سیستانی، پس از درگذشت [[آیت الله خویی]] در [[۸ صفر]] ۱۴۱۳ قمری، به مرجعیت رسید. درگذشت [[سید عبدالاعلی سبزواری]] و [[سید محمدرضا گلپایگانی]] در سال ۱۴۱۴ قمری، و درگذشت [[محمدعلی اراکی]] و [[سید محمد روحانی]]، بر مقلدان او افزود.<ref>[http://www.sistani.org/persian/data/3/ «زندگی‌نامه حضرت آیت الله سید علی حسینی سیستانی».]</ref> | سید علی سیستانی، پس از درگذشت [[آیت الله خویی]] در [[۸ صفر]] ۱۴۱۳ قمری، به مرجعیت رسید. درگذشت [[سید عبدالاعلی سبزواری]] و [[سید محمدرضا گلپایگانی]] در سال ۱۴۱۴ قمری، و درگذشت [[محمدعلی اراکی]] و [[سید محمد روحانی]]، بر مقلدان او افزود.<ref>[http://www.sistani.org/persian/data/3/ «زندگی‌نامه حضرت آیت الله سید علی حسینی سیستانی».]</ref> | ||
| خط ۸۷: | خط ۸۶: | ||
==نقش‌آفرینی‌های سیاسی و اجتماعی== | ==نقش‌آفرینی‌های سیاسی و اجتماعی== | ||
[[پرونده:Namaze Sistani bar Khoei.jpg|بندانگشتی|220px|نماز آیت الله سیستانی بر جنازه آیت الله خویی]] | |||
'''اقامه نماز بر پیکر آیت الله خویی''': پس از درگذشت [[آیت الله خویی]]، سید علی سیستانی که از مهمترین شاگردان وی بود، [[نماز میت]] را اقامه کرد. بر اساس سنت‌های حوزوی، کسی که بر پیکر مرجع درگذشته نماز می‌گزارد، جانشین اوست.<ref>[http://www.dinonline.com/doc/news/fa/3816/ فتحی، «فقیهی برای همه اعصار».]</ref> گرچه به دلیل شرایط پیچیده و سخت [[شیعیان]] و [[حوزه علمیه نجف]] در دوران صدام و همچنین زنده بودن [[سید عبدالاعلی سبزواری]] تا ۲۵ مرداد ۱۳۷۲ش، مرجعیت آیت الله سیستانی در خاموشی آغاز شد.<ref>[http://www.dinonline.com/doc/interview/fa/4564/ «شیعه با وجود آیت الله سیستانی احساس عزت می‌کند».]</ref> با این حال جعفر نطنزی، یکی از شاگردان [[آیت الله خویی]]، معتقد است که نماز آیت الله سیستانی بر پیکر استاد خود، نمی‌تواند حاوی معنای مذکور باشد؛ چرا که به گفته او «در نجف کسی نمانده بود.» نطنزی همچنین درباره تشییع آیت الله خویی و نماز آیت الله سیستانی بر پیکر او گفته است که «تشییعی نبود که سر و صدا باشد. جنازه آقای خویی را آوردند و ایشان نماز خواند و رفت. بعد هم حرکتی که دلالت بر مرجعیت ایشان بکند نداشت. چون مرد عاقلی است و بعد از ایشان هم آقا سید عبدالاعلی مرجع بود.»<ref>[http://www.dinonline.com/doc/interview/fa/4564/ «شیعه با وجود آیت الله سیستانی احساس عزت می‌کند».]</ref> | '''اقامه نماز بر پیکر آیت الله خویی''': پس از درگذشت [[آیت الله خویی]]، سید علی سیستانی که از مهمترین شاگردان وی بود، [[نماز میت]] را اقامه کرد. بر اساس سنت‌های حوزوی، کسی که بر پیکر مرجع درگذشته نماز می‌گزارد، جانشین اوست.<ref>[http://www.dinonline.com/doc/news/fa/3816/ فتحی، «فقیهی برای همه اعصار».]</ref> گرچه به دلیل شرایط پیچیده و سخت [[شیعیان]] و [[حوزه علمیه نجف]] در دوران صدام و همچنین زنده بودن [[سید عبدالاعلی سبزواری]] تا ۲۵ مرداد ۱۳۷۲ش، مرجعیت آیت الله سیستانی در خاموشی آغاز شد.<ref>[http://www.dinonline.com/doc/interview/fa/4564/ «شیعه با وجود آیت الله سیستانی احساس عزت می‌کند».]</ref> با این حال جعفر نطنزی، یکی از شاگردان [[آیت الله خویی]]، معتقد است که نماز آیت الله سیستانی بر پیکر استاد خود، نمی‌تواند حاوی معنای مذکور باشد؛ چرا که به گفته او «در نجف کسی نمانده بود.» نطنزی همچنین درباره تشییع آیت الله خویی و نماز آیت الله سیستانی بر پیکر او گفته است که «تشییعی نبود که سر و صدا باشد. جنازه آقای خویی را آوردند و ایشان نماز خواند و رفت. بعد هم حرکتی که دلالت بر مرجعیت ایشان بکند نداشت. چون مرد عاقلی است و بعد از ایشان هم آقا سید عبدالاعلی مرجع بود.»<ref>[http://www.dinonline.com/doc/interview/fa/4564/ «شیعه با وجود آیت الله سیستانی احساس عزت می‌کند».]</ref> | ||