پرش به محتوا

اهواز: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۵۵۸ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۰ نوامبر ۲۰۱۷
جز
ویرایش
جز (ویرایش)
خط ۱۸: خط ۱۸:
|شخصیت‌ها =[[علی بن مهزیار اهوازی]]، [[حسن و حسین بن سعید بن حماد]] و...
|شخصیت‌ها =[[علی بن مهزیار اهوازی]]، [[حسن و حسین بن سعید بن حماد]] و...
}}
}}
'''اهواز''' مرکز استان [[خوزستان]] در [[ایران]]، از شهرهای قدیمی شیعی است. مهاجرت قبایل شیعی شناخته شده از [[عراق]]، وجود یاران و وکلای [[امامان شیعه|امامان(ع)]]، حضور [[حکومت‌های شیعی]] همچون [[آل بریدی|آل برید]] و [[مشعشعیان|مشعشیان]]، مسجد و [[قدمگاه]] منتسب به [[امام رضا]](ع) و آرامگاه [[علی بن مهزیار]] از جمله دلایل اهمیت این شهر شیعی است.
'''اهواز''' از شهرهای تاریخی شیعه در ایران است. مهاجرت قبایل شیعی شناخته شده از [[عراق]]، وجود یاران و وکلای [[امامان شیعه|امامان(ع)]]، حضور [[حکومت‌های شیعی]] همچون [[آل بریدی|آل برید]] و [[مشعشعیان|مشعشیان]]، مسجد و [[قدمگاه]] منتسب به [[امام رضا]](ع) و آرامگاه [[علی بن مهزیار]] از جمله دلایل اهمیت این شهر شیعی است.


== نمای کلی ==
== نمای کلی ==
[[پرونده:موقعیت_جغرافیایی_شهر_اهواز_در_خوزستان.jpeg|left|242px|موقعیت اهواز در استان خوزستان|thumbnail]]
[[پرونده:موقعیت_جغرافیایی_شهر_اهواز_در_خوزستان.jpeg|left|242px|موقعیت اهواز در استان خوزستان|thumbnail]]


اهواز هفتمین کلان‌شهر در کشور و مرکز استان [[خوزستان]] است. مساحت این شهر ۲۱۹۵۴ هکتار و جمعیت آن بیش از یک‌میلیون و صد هزار نفر است.<ref> [http://stats.ahvaz.ir/ سامانه اطلاعات و آمار شهرداری اهواز]</ref> دو قوم عرب و بختیاری بیشترین جمعیت را در شهر به خود اختصاص داده‌اند.<ref>[http://www.irna.ir/fa/News/82215621 خوزستان تیراژه اقوام، سایت خبری ایرنا]</ref>
اهواز مرکز استان [[خوزستان]] است. مساحت این شهر ۲۱۹۵۴ هکتار و جمعیت آن بیش از یک‌میلیون و صد هزار نفر است.<ref> [http://stats.ahvaz.ir/ سامانه اطلاعات و آمار شهرداری اهواز]</ref> دو قوم عرب و بختیاری بیشترین جمعیت را در شهر به خود اختصاص داده‌اند.<ref>[http://www.irna.ir/fa/News/82215621 خوزستان تیراژه اقوام، سایت خبری ایرنا]</ref> [[حمدالله مستوفی]] جغرافی‌دان قرن هشتم قمری، حدود اهواز را ولایت [[عراق عرب]]، [[کردستان]]، [[لرستان]] و [[فارس]] دانسته است.<ref>مستوفی، نزهه القلوب، ۱۳۶۲ش، ص۱۳۰،</ref>.
[[کارون]] پرآب‌ترین رود ایران با گذر از شهر اهواز آن را به دو نیمه غربی و شرقی تقسیم می‌کند. [[حمدالله مستوفی]] جغرافی‌دان مسلمان قرن هشتم هجری، در ارتباط با اهواز آن را شهری بسیار گرم معرفی کرده که حدودش تا ولایت [[عراق عرب]]، [[کردستان]]، [[لرستان]] و [[فارس]] کشیده شده است.<ref>مستوفی، نزهه القلوب، ۱۳۶۲ش، ص۱۳۰،</ref>.
=== وجه نامگذاری شهر===
=== وجه نامگذاری شهر===
در مورد وجه نام‌گذاری چنین نقل شده که خوجی‌ها یا خوزی‌ها که از طوایف اصیل ایرانی هستند، در اراضی اطراف کارون به کشت نیشکر پرداخته و توانستند محصولات خود را به کشورهای دیگر صادر کنند و به‌واسطه رونق کار نیشکر به خوجستان وازار و هوجستان وازار یعنی بازار خوزی‌ها شهرت یافت. با سقوط [[ساسانیان]]، اعراب، خوجی و هوجی را به جمع مکسر عربی درآورده، «اهواز» نامیدند و گاه نیز آن را سوق الاهواز خطاب می‌کردند.<ref>بارتولد، تذکره جغرافیای تاریخ ایران، ۱۳۷۳ش، ص۱۹۹،</ref>{{یادداشت| درباره چگونگی تأسیس این شهر نقل شده: هرمز اردشیر نام دو شهر است چون اردشیر آن‌ها را بنا کرد هریکی را به نامی مُرکب از نام خود و نام خدا نامید، آنگاه بزرگان و اشراف را دریکی جای داد و بازاریان را در دیگری، لذا شهر بازاریان به «هوجستان وازار» معروف شد اعراب آن را معرب نموده به «سوق الاهواز» و نام شهر دیگر را معرب کرده «هرمشیر» گفتند که آن در فتح اعراب خراب شده و فقط جای بازاریان مانده است (حمزه اصفهانی، تاریخ سنی ملوک الارض و الانبیا، بی‌تا، ص۴۰؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، بی‌تا، ج۱، ص۲۸۴ و ۲۸۵؛ مقدسی، احسن التقاسیم،۱۳۸۵ش، ص۶۰۷}}
در مورد وجه نام‌گذاری چنین نقل شده که خوجی‌ها یا خوزی‌ها که از طوایف اصیل ایرانی هستند، در اراضی اطراف کارون به کشت نیشکر پرداخته و توانستند محصولات خود را به کشورهای دیگر صادر کنند و به‌واسطه رونق کار نیشکر به خوجستان وازار و هوجستان وازار یعنی بازار خوزی‌ها شهرت یافت. با سقوط [[ساسانیان]]، اعراب، خوجی و هوجی را به جمع مکسر عربی درآورده، «اهواز» نامیدند و گاه نیز آن را سوق الاهواز خطاب می‌کردند.<ref>بارتولد، تذکره جغرافیای تاریخ ایران، ۱۳۷۳ش، ص۱۹۹،</ref>{{یادداشت| درباره چگونگی تأسیس این شهر نقل شده: هرمز اردشیر نام دو شهر است چون اردشیر آن‌ها را بنا کرد هریکی را به نامی مُرکب از نام خود و نام خدا نامید، آنگاه بزرگان و اشراف را دریکی جای داد و بازاریان را در دیگری، لذا شهر بازاریان به «هوجستان وازار» معروف شد اعراب آن را معرب نموده به «سوق الاهواز» و نام شهر دیگر را معرب کرده «هرمشیر» گفتند که آن در فتح اعراب خراب شده و فقط جای بازاریان مانده است (حمزه اصفهانی، تاریخ سنی ملوک الارض و الانبیا، بی‌تا، ص۴۰؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، بی‌تا، ج۱، ص۲۸۴ و ۲۸۵؛ مقدسی، احسن التقاسیم،۱۳۸۵ش، ص۶۰۷}}
خط ۳۳: خط ۳۲:
اهواز از شهرهای کهن ایران است و پیشینه تاریخی آن به قرن سوم میلادی بازمی‌گردد.
اهواز از شهرهای کهن ایران است و پیشینه تاریخی آن به قرن سوم میلادی بازمی‌گردد.
=== پیش از اسلام ===
=== پیش از اسلام ===
اهواز یکی از کهن‌ترین شهرهای [[ایران]] است که توسط [[اردشیر]] (۲۲۴ م)<ref> حمزه اصفهانی، تاریخ سنی ملوک الارض و الانبیا، بی‌تا، ص۴۰،</ref> یا شاپور<ref> یاقوت حموی، معجم البلدان، بی‌تا، ج۱، ص۲۸۴</ref>بنا شده است. این شهر در روزگار [[ساسانیان]] از شهرهای عمده [[خوزستان]] به شمار می‌رفت و از مراکز عمده صنایع نساجی در این منطقه بود. این شهر پیش از اسلام یکی از کانون‌های [[مسیحیت]] در ایران و از اسقف‌نشین‌های خوزستان محسوب می‌شد.<ref>همدانی، دائره المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۸۰، ج۱، ص۴۸۲</ref>
اهواز یکی از کهن‌ترین شهرهای [[ایران]] است که توسط [[اردشیر]] (۲۲۴م)<ref> حمزه اصفهانی، تاریخ سنی ملوک الارض و الانبیا، بی‌تا، ص۴۰،</ref> یا شاپور<ref> یاقوت حموی، معجم البلدان، بی‌تا، ج۱، ص۲۸۴</ref>بنا شده است. این شهر در روزگار [[ساسانیان]] از شهرهای عمده [[خوزستان]] به شمار می‌رفت و از مراکز عمده صنایع نساجی در این منطقه بود. این شهر پیش از اسلام یکی از کانون‌های [[مسیحیت]] در ایران و از اسقف‌نشین‌های خوزستان محسوب می‌شد.<ref>همدانی، دائره المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۸۰، ج۱، ص۴۸۲</ref>
در اکثر کتاب‌های تاریخی متقدم از این شهر با نام «هرمز اردشیر»<ref>مقدسی، احسن التقاسیم، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۶۰۷؛ طبری، تاریخ طبری، ۱۳۸۷ ق، ج۲، ص۴۱؛ بلعمی، تاریخ‌نامه طبری، ۱۳۷۳ش، ج۱، ص۶۰۴؛ مستوفی، تاریخ گزیده، ۱۳۶۴ش، ص۱۰۶، مؤلف مجهول، مجمل التواریخ و القصص، بی‌تا، ص۶۳؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، بی‌تا، ج۱، ص۲۸۵</ref> و در بعض دیگر «هوزمسیر»<ref>ابن فقیه، البلدان، ۱۴۱۶ ق، ص۴۰۰؛ بلاذری، فتوح البلدان، ۱۹۸۸م، ص۳۷۲</ref>، یا هرمزدان اردشیر<ref>دینوری، اخبارالطوال،۱۳۶۸ش، ص۴۵.</ref> و یا هرمشیر<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، بی‌تا، ج۱، ص۲۸۴؛ حمزه اصفهانی، تاریخ سنی ملوک الارض و الانبیا، بی‌تا، ص۴۰</ref> و... یادکرده‌اند.
در اکثر کتاب‌های تاریخی متقدم از این شهر با نام «هرمز اردشیر»<ref>مقدسی، احسن التقاسیم، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۶۰۷؛ طبری، تاریخ طبری، ۱۳۸۷ ق، ج۲، ص۴۱؛ بلعمی، تاریخ‌نامه طبری، ۱۳۷۳ش، ج۱، ص۶۰۴؛ مستوفی، تاریخ گزیده، ۱۳۶۴ش، ص۱۰۶، مؤلف مجهول، مجمل التواریخ و القصص، بی‌تا، ص۶۳؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، بی‌تا، ج۱، ص۲۸۵</ref> و در بعض دیگر «هوزمسیر»<ref>ابن فقیه، البلدان، ۱۴۱۶ ق، ص۴۰۰؛ بلاذری، فتوح البلدان، ۱۹۸۸م، ص۳۷۲</ref>، یا هرمزدان اردشیر<ref>دینوری، اخبارالطوال،۱۳۶۸ش، ص۴۵.</ref> و یا هرمشیر<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، بی‌تا، ج۱، ص۲۸۴؛ حمزه اصفهانی، تاریخ سنی ملوک الارض و الانبیا، بی‌تا، ص۴۰</ref> و... یادکرده‌اند.


خط ۴۲: خط ۴۱:


==تشیع در اهواز==
==تشیع در اهواز==
تشیع در اهواز به قدمت تشیع در قم بوده است و ارتباط این دو شهر در منابع روایی و رجالی شیعه قابل اثبات است.<ref>جعفریان، اطلس شیعه، 1387ش، ص۱۹۲</ref> نفوذ [[تشیع]] در اهواز، به سبب کارگزارن معروف و مهاجرت قبایل و خاندان های شیعی و پیوند نزدیک این شهر با کوفه و رفت‌وآمد ساکنان آن به اهواز، از [[قرن اول هجری قمری|قرن اول هجری]] شکل‌ گرفته است.
نفوذ [[تشیع]] در اهواز، به سبب کارگزارن معروف و مهاجرت قبایل و خاندان های شیعی و پیوند نزدیک این شهر با [[کوفه]] و رفت‌وآمد ساکنان آن به اهواز، از [[قرن اول هجری قمری|قرن اول هجری]] شکل‌ گرفته است.{{مدرک}} تشیع در اهواز به قدمت تشیع در [[قم]] بوده است  و از منابع روایی و رجالی شیعه به ارتباط این دو شهر به دست می‌آید.<ref>جعفریان، اطلس شیعه، ۱۳۸۷ش، ص۱۹۲.</ref>


==== کارگزاران معروف ====
==== کارگزاران معروف ====
از شخصیت‌های مشهور شیعه که در این منطقه به جایگاه ولایت و قضاوت رسیده‌اند، می‌توان به [[عبدالله بن عباس]]، که از سوی [[امام علی]](ع)، والی [[بصره]] و نواحی شرقی، از جمله اهواز بود، اشاره کرد<ref>دینوری، الأخبار الطوال، ۱۳۶۸ش، ص۱۵۲.</ref> و یا می‌توان از [[رفاعه بن شداد]]، قاضی منصوب امام در اهواز یاد کرد. همو که بعدها به عنوان یکی از رهبران قیام شیعی توابین مطرح شد. امام (ع)در طی نامه‌ای برای او، نصایحی در زمینه‌های گوناگون ازجمله قضاوت، ارسال می کند.<ref>قاضی نعمان، دعائم الاسلام، ۱۹۶۳م، ج۱، ص۲۲۷ و ج۲، ص۱۷۶</ref>{{یادداشت|بخش‌هایی از این نامه را قاضی نعمان مصری در دعائم الاسلام آورده است. با توجه به نام و موضوع این کتاب، چنان برمی‌آید که این نامه حاوی مطالبی در باب احکام حلال و حرام، اموری در باب قضا و از این قبیل وصایا بوده است}}
[[عبدالله بن عباس]]، از سوی [[امام علی]](ع)، والی [[بصره]] و نواحی شرقی، از جمله اهواز بود<ref>دینوری، الأخبار الطوال، ۱۳۶۸ش، ص۱۵۲.</ref> همچنین [[رفاعه بن شداد]]، قاضی منصوب امام علی در اهواز بود.<ref>قاضی نعمان، دعائم الاسلام، ۱۹۶۳م، ج۱، ص۲۲۷ و ج۲، ص۱۷۶</ref>


در اوائل قرن دوم هم می‌توان به کارگزارانی چون [[سلیمان بن حبیب بن مهلب]] که در زمان [[مروان حمار]]، به‌طرف داری از [[عباسیان]] در اهواز قیام کرد<ref>یعقوبی، تاریخ یعقوبی، بی‌تا، ج۲، ص۳۴۱</ref> و [[عبدالله بن نجاشی]] از قبیله [[بنی اسد]] که از سوی منصور حاکم اهواز بود. انتخاب فرد شیعه مذهب از سوی خلیفه عباسی، غلبه فرهنگ تشیع در اهواز را نمایان می‌سازد. {{یادداشت|وی در زمان حاکمیت بر اهواز نامه‌ای به امام صادق (ع) نوشت و در آن مسائلی پرسید و امام پاسخ او را داد. این پاسخ امام، در منابع با عنوان الرساله الاهوازیه یا رساله عبدالله بن نجاشی شهرت یافته است.}}
در اوائل قرن دوم (در زمان [[مروان حمار]]) [[سلیمان بن حبیب بن مهلب]]، به‌طرف داری از [[عباسیان]] در اهواز قیام کرد<ref>یعقوبی، تاریخ یعقوبی، بی‌تا، ج۲، ص۳۴۱</ref> و [[عبدالله بن نجاشی]] از قبیله [[بنی اسد]] که از سوی منصور حاکم اهواز بود. {{یادداشت|وی در زمان حاکمیت بر اهواز نامه‌ای به امام صادق (ع) نوشت و در آن مسائلی پرسید و امام پاسخ او را داد. این پاسخ امام، در منابع با عنوان الرساله الاهوازیه یا رساله عبدالله بن نجاشی شهرت یافته است.}}


====خاندان‌ها، قبایل و حکومت‌ها====
====خاندان‌ها، قبایل و حکومت‌ها====
از [[قرن اول هجری]] بعضی از قبایل عرب شیعی، از [[عراق]] به‌خصوص [[کوفه]] به اهواز مهاجرت کردند. قبایلی چون [[بنی اسد]]، [[عبدالقیس]] و [[آل رسان]] و... که با انتخاب اهواز به‌عنوان محل سکونت خود زمینه ساز گسترش تشیع در منطقه اهواز شدند<ref>هدایت پناه و خانجانی، مناسبات فکری دو حوزه علمی تشیع قم و اهواز در قرن های دوم و سوم هجری، ص۹</ref> و نقش خاندان‌هایی همچون [[آل مهزیار]] و [[ابن حماد]] و قبیله عبدالقیس، [[آل حضینی]] و آل رسان در پرورش یاران و [[وکلای امامان]]، عالمان و متفکران شیعی، کاملاً مشهود است. همچنین می‌توان به نقش حکومت‌های شیعی چون [[آل بریدی|آل برید]] و [[مشعشعیان|مشعشیان]] که در این منطقه به حکمرانی پرداختند، اشاره نمود.
از [[قرن اول قمری]] بعضی از قبایل عرب شیعی مانند [[بنی‌اسد]]، [[عبدالقیس]] و [[آل رسان]]، از [[عراق]] به‌خصوص [[کوفه]] به اهواز مهاجرت کردند. و زمینه ساز گسترش تشیع در منطقه اهواز شدند<ref>هدایت پناه و خانجانی، مناسبات فکری دو حوزه علمی تشیع قم و اهواز در قرن‌های دوم و سوم هجری، ص۹.</ref> و خاندان‌هایی همچون [[آل مهزیار]] و [[ابن حماد]] و قبیله عبدالقیس، [[آل حضینی]] و آل رسان در پرورش یاران و [[وکلای امامان]]، عالمان و متفکران شیعی نقش داشتند. همچنین حکومت‌های شیعی چون [[آل بریدی|آل برید]] و [[مشعشعیان|مشعشیان]] که در این منطقه حکمرانی کردند.{{مدرک}}


====اصحاب و وکلای امامان====
====اصحاب و وکلای امامان====