نماز آیات: تفاوت میان نسخه‌ها

پیشینه واجب شدن نماز آیات به سال دهم هجری قمری برمی‌گردد. هنگامی که [[ابراهیم پسر رسول خدا|ابراهیم فرزند رسول خدا(ص)]] از دنیا رفت خورشیدگرفتگی رخ داد گروهی از مردم خورشیدگرفتگی را با مرگ ابراهیم مرتبط دانستند. رسول خدا (ص) مردم را از این اعتقاد باز داشت و دستور داد که نماز آیات بخوانند و خود با مسلمانان نماز آیات خواند.<ref>حرعاملی، وسائل الشیعة، ۱۴۱۶ق، ج۷، ص۴۸۵.</ref>

* قضای نماز آیات در مورد کسوف و خسوف، هرگاه تمام قرص گرفته باشد [[واجب]] است، بر وقوع آن مطّلع شده باشد و یا مطّلع نشده باشد، ولی هرگاه تمام قرص نگرفته باشد اگر تا بیرون رفتن قرص از آن مطّلع نشده باشد و بعد از آن بفهمد قضای آن بر او واجب نیست امّا اگر در وقت گرفتن قرص بفهمد و آن را ترک کند قضای آن بر او واجب است خواه عمدا ترک کرده باشد و خواه سهواً.<ref>رساله شریفه مجمع الرسائل (المحشَّی)، ج۱، ص۴۱۱. مسأله۱۳۱۰</ref>

* غسل قضای نماز کسوف و خسوف: در [[حدیث|روایات]] به [[غسل]] قضای نماز آیات در خصوص کسوف و خسوف اشاره شده است که برخی از [[فقه|فقها]] آن را مطلقا [[واجب]] و بعضی در صورت گرفتگی کامل و ترک عمدی [[واجب]] دانسته‌اند و عده‌ای نیز آن را [[مستحب]] مؤکد می‌دانند.<ref>محقق سبزواری، ذخیرة المعاد، ۱۲۴۷ق، ج۱، ص۷ و ج۲، ص۳۲۷؛ شیخ انصاری، کتاب الطهارة، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۶۷ ـ ۷۱.</ref>

اگر کسی از وقوع چیزی که نماز آیات برای آن واجب است یقین یا اطمینان  پیدا کند<ref>خمینی، تحریرالوسیله، ج۱، ص۳۴۷؛ بهجت، ج۱، ص۴۸۰</ref> نماز آیات بر وی واجب می‌شود. این وجوب فوری است.<ref>رساله شریفه مجمع الرسائل (المحشَّی)، ج۱، ص۴۱۱. مسأله۱۳۰۸</ref> اگر سبب وجوب نماز آیات در وقت [[نمازهای یومیه]] واقع گردد باید هر یک را که وقت آن تنگ است مقدّم داشت ولی اگر وقت هر دو تنگ باشد باید نماز یومیه را مقدّم بدارد و در صورتی که وقت هر دو وسیع باشد می‌تواند هر کدام را که بخواهد مقدّم بدارد و احوط مقدّم داشتن نماز یومیه است.<ref>رساله شریفه مجمع الرسائل (المحشَّی)، ج۱، ص۴۱۲. مسأله ۱۳۱۲</ref>

پس لرزه‌هایی که بعد از زلزلۀ اصلی رخ می‌دهند، اگر محسوس باشند، سبب واجب شدن نماز آیات می‌شوند.<ref>[http://www.bahjat.org/index.php/ahkam/esteftahat/161-2011-09-06-09-36-57.html «نماز آیات»، مرکز تنظیم و نشر آثار حضرت آیت‌الله بهجت.]</ref> و اگر احساس نشود، نماز آیات واجب نیست.<ref>رساله توضیح المسایل(مراجع)، ج۱، ص۸۲۴.</ref>

* خمینی، روح‌الله، ترجمه تحریرالوسیله، مترجم:اسلامی، علی، مترجم: محمد قاضی‌زاده، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۳۸۳.

* خمینی، روح‌الله، رساله نجاة العباد، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)، تهران.