۱۷٬۲۲۳
ویرایش
جز (←شأن نزول برخی آیات: اصلاح) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←آیه صلح (۶۱): حذف مطالب زائد به دلیل نوشتار اصلی) |
||
خط ۸۹: | خط ۸۹: | ||
</noinclude> | </noinclude> | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
آیه | آیه ۶۱ سوره انفال به آیه صلح یا آیه سَلْم معروف است.<ref>معرفت، التمهید، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۳۵۵.</ref> در این [[آیه]] خداوند به [[پیامبر اسلام(ص)]] فرمان میدهد اگر گروههایی از [[کفر|کفار]] یا دیگرانی مانند [[بنی قریظه]] و [[بنی نضیر]] که پیمان صلح خود را نقض کردند و از در جنگ با [[مسلمانان]] درآمدند، به صلح و روش مسالمتآمیز تمایل نشان دادند تو نیز به عنوان رهبر [[جامعه اسلامی]] در صورت مصلحت با آنان صلح کن.<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۹، ص۱۴۳؛ صادقی تهرانی، الفرقان، ۱۴۰۶ق، ج۱۲، ص۲۷۸</ref> این آیه را، نشاندهنده این میدانند که [[اسلام]] جنگ را اصل قرار نداده و تا جایی که امکان دارد در پی برقراری صلح است و لازم است درخواست صلح از دیگران بپذیرند.<ref>قرشی بنایی، احسن الحدیث، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص۱۶۰.</ref> | ||
در این [[آیه]] خداوند به [[پیامبر اسلام(ص)]] فرمان میدهد اگر گروههایی از [[کفر|کفار]] یا دیگرانی مانند [[بنی قریظه]] و [[بنی نضیر]] که پیمان صلح خود را نقض کردند و از در جنگ با [[مسلمانان]] درآمدند، به صلح و روش مسالمتآمیز تمایل نشان دادند تو نیز به عنوان رهبر [[جامعه اسلامی]] در صورت مصلحت با آنان صلح کن.<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۹، ص۱۴۳؛ صادقی تهرانی، الفرقان، ۱۴۰۶ق، ج۱۲، ص۲۷۸</ref> این آیه | |||
===آیه نصر (۶۲)=== | ===آیه نصر (۶۲)=== |
ویرایش