سوره انفال: تفاوت میان نسخه‌ها

این سوره را '''انفال''' نامیده‌اند؛ زیرا واژه [[انفال]] به معنای غنیمت‌های جنگ و ثروت‌های عمومی دوبار در نخستین آیه سوره به کار رفته و [[احکام]] آن‌را بیان کرده است.<ref>صفوی، «سوره انفال»، ص۶۹۷.</ref> نام دیگر این سوره، '''بدر‌''' است؛ چون درباره [[غزوه بدر|غَزوه بَدر]] نازل شد.<ref>سیوطی، الاتقان، ۱۴۲۱ق، ج۱، ص۱۹۷.</ref> به نظر بعضی از [[مفسران]] این سوره هنگامی نازل شد که در غزوه بدر درباره تقسیم [[غنائم]]، میان [[اسلام|مسلمانان]] اختلاف افتاد.<ref>طبرسی‌، مجمع‌ البیان‌، ۱۳۹۰، ج۲، ص۷۹۵.</ref> نام دیگر سوره انفال را '''سورةالجهاد''' گفته‌اند؛ زیرا پس از نزول آن، پیامبر(ص) در جنگ‌ها برای تقویت روحیه رزمندگان دستور به [[تلاوت]] این سوره می‌داد و در زمان [[خلفاء]] هم این رویه ادامه یافت.<ref>طبری، تاریخ طبری، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۱۹۹.</ref>

سوره انفال جزو [[سوره‌های مدنی]]{{یادداشت|آیات ۳۰ تا ۳۶ سوره انفال را مکی دانسته‌اند، به دلیل این که در آن از رخدادهای [[مکه]] گزارش داده است؛ البته این نظر را صحیح ندانسته‌اند زیرا آیات متعددی وجود دارد که در [[مدینه]] نازل شده اما ناظر به حوادث پیش از [[هجرت]] است.(<ref>حسینی‌زاده، خامه گر، «سوره انفال»، ص۲۴.</ref>)}} و در [[فهرست ترتیبی سوره‌های قرآن|ترتیب نزول]]، هشتاد و هشتمین سوره‌ای است که بر [[پیامبر(ص)]] نازل شده است. این سوره در چینش کنونی [[مصحف|مُصحَف]]، هشتمین سوره است و در [[جزء|جزء‌های]] نهم و دهم [[قرآن]] جای دارد.<ref>معرفت، آموزش علوم قرآن، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۱۶۶.</ref> و در [[جزء (قرآن)|جزء]] نهم و دهم [[قرآن]] جای دارد. این سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره آل عمران نازل شده است اگرچه برخی آن را چهارمین و پنجمین سوره مدنی دانسته‌اند.<ref>حسینی‌زاده، خامه گر، «سوره انفال»، ص۲۴.</ref>

سوره انفال ۷۵ [[آیه]]، ۱۲۴۴ کلمه و ۵۳۸۸ حرف دارد. این سوره از نظر حجمی جزو [[سوره‌های مثانی|سوره‌های مَثانی]] و از سوره‌های متوسط قرآن است که در ردیف سوره‌های بلند قرار گرفته و به اندازه نیم [[جزء]] قرآن را شامل می‌شود.<ref>خرمشاهی، «سوره انفال»، ص۱۲۳۸.</ref> فاصله نشدن [[بسم الله]] میان سوره انفال و [[سوره توبه]] باعث شده برخی این دو را یک [[سوره]] بدانند<ref>آلوسی، روح المعانی، ج۱۰، ص۲۳۰.</ref> و آنها را قرینتین بخوانند.<ref>سیوطی، الدرالمنثور، ج۴، ص۱۲۰.</ref>