پرش به محتوا

آیه محارم: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۵۵ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۷ آوریل ۲۰۲۱
جز
ویرایش جزیی
جز (ویرایش جزیی)
خط ۸: خط ۸:
| واقع در سوره  =[[سوره نساء|نساء]]
| واقع در سوره  =[[سوره نساء|نساء]]
| شماره آیه      =۲۳
| شماره آیه      =۲۳
| جزء            =۴
| جزء            =چهارم
| شأن نزول      =
| شأن نزول      =ازدواج [[پیامبر(ص)]] با [[زینب بنت حجش]]
| مکان نزول      =مدینه
| مکان نزول      =مدینه
|  موضوع      =    فقهی  
|  موضوع      =    فقهی  
خط ۴۹: خط ۴۹:
*خاله و خاله‌های پدر و مادر.<ref>امام خمینی، تحریر‌الوسیله، ۱۴۳۴ق، ج۲، ص۲۸۳.</ref>
*خاله و خاله‌های پدر و مادر.<ref>امام خمینی، تحریر‌الوسیله، ۱۴۳۴ق، ج۲، ص۲۸۳.</ref>
{{پایان}}
{{پایان}}
*'''رضاع:''' مَحرَمیت رِضاعی، خویشاوندی که بر اثر شیرخوردن کودک از زنی غیر از مادرش ایجاد می‌شود.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۹، ص۲۶۴.</ref> در این آیه فقط به حرمت ازدواج با مادر و خواهران رضاعی اشاره شده است.<ref>فاضل مقداد، کنز العرفان، منشورات المكتبة المرتضویة، ج۲، ص۱۸۲.</ref> فقها با استناد به روایتی از [[پیامبر (ص)]] «هر آنچه به‌واسطه نسب حرام است، به‌واسطه رضاع نیز حرام است»،<ref>مغربی، دعائم‌الاسلام، ۱۳۸۵ق، ج۲، ص۲۴۰.</ref> همه زنانی که به واسطه نسب، ازدواج با آنها حرام است، ازدواج با آنها به واسطه [[رضاع]] را نیز حرام دانسته‌اند.<ref>فاضل مقداد، کنز العرفان، منشورات المكتبة، ج۲، ص۱۸۲؛ مقدس اردبیلی، زبدة‌البیان، المكتبة المرتضوية، ص۵۲۴.</ref>
*'''رضاع:''' مَحرَمیت رِضاعی، خویشاوندی که بر اثر شیرخوردن کودک از زنی غیر از مادرش ایجاد می‌شود.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۹، ص۲۶۴.</ref> در این آیه فقط به حرمت ازدواج با مادر و خواهران رضاعی اشاره شده است.<ref>فاضل مقداد، کنز العرفان، منشورات المكتبة المرتضویة، ج۲، ص۱۸۲.</ref> فقها با استناد به روایتی از [[پیامبر (ص)]] «هر آنچه به‌واسطه نسب حرام است، به‌واسطه رضاع نیز حرام است»،<ref>مغربی، دعائم‌الاسلام، ۱۳۸۵ق، ج۲، ص۲۴۰.</ref> همه زنانی که به‌واسطه نسب، ازدواج با آنها حرام است، ازدواج با آنها به واسطه [[رضاع]] را نیز حرام دانسته‌اند.<ref>فاضل مقداد، کنز العرفان، منشورات المكتبة، ج۲، ص۱۸۲؛ مقدس اردبیلی، زبدة‌البیان، المكتبة المرتضوية، ص۵۲۴.</ref>
*'''سبب:''' با خواندن [[صیغه عقد]]، علاوه بر زن و شوهر، برخی از خویشاوندان مرد و زن بر یکدیگر محرم می‌شوند که به آنها محارم سبَبَی می‌گویند.<ref> شهید ثانی، مسالک‌الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۷، ص۲۸۱.</ref> آیه محارم به چهار مورد از این زنان، اشاره کرده که عبارتند از: مادرِ زن، دخترِ زنی که پس از عقد با او [[آمیزش]] کرده است، زن پسر (عروس) و ازدواج با دو خواهر در زمان واحد.<ref>فاضل مقداد، کنز العرفان، منشورات المكتبة المرتضویة، ج۲، ص۱۸۴.</ref>
*'''سبب:''' با خواندن [[صیغه عقد]]، علاوه بر زن و شوهر، برخی از خویشاوندان مرد و زن بر یکدیگر محرم می‌شوند که به آنها محارم سبَبَی می‌گویند.<ref> شهید ثانی، مسالک‌الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۷، ص۲۸۱.</ref> آیه محارم به چهار مورد از این زنان، اشاره کرده که عبارتند از: مادرِ زن، دخترِ زنی که پس از عقد با او [[آمیزش]] کرده است، زن پسر (عروس) و ازدواج با دو خواهر در زمان واحد.<ref>فاضل مقداد، کنز العرفان، منشورات المكتبة المرتضویة، ج۲، ص۱۸۴.</ref>
==نکته تفسیری==
==نکته تفسیری==
بنا به نظر برخی [[مفسران]]، بخش پایانی آیه «وَأَن تَجْمَعُوا بَيْنَ الْأُخْتَيْنِ إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ؛ [حرام است] جمع بین دو خواهر، مگر آنچه در گذشته رخ داده است...» به این نکته اشاره دارد که ازدواج با دو خواهر در یک زمان، در عصر جاهلیت امری مرسوم بوده و با نازل شدن این آیه، حکم حرمت این عمل تشریع شده است و کسانی که در گذشته چنین ازدواج‌هایی کرده‌اند کیفر و مجازاتی ندارند و البته اکنون باید یکی از دو خواهر را انتخاب کرده و دیگری را رها کنند.<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ج۱۰، ص۳۲؛ طباطبایی، المیزان، ج۴، ص۴۲۳؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۳، ص۴۱۷.</ref>
بنا به نظر برخی [[مفسران]]، عبارت «وَأَن تَجْمَعُوا بَيْنَ الْأُخْتَيْنِ إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ؛ [حرام است] جمع بین دو خواهر، مگر آنچه در گذشته رخ داده است...» به این نکته اشاره دارد که ازدواج با دو خواهر در یک زمان، در [[عصر جاهلیت]] مرسوم بوده است. با نازل شدن این آیه، کسانی که در گذشته چنین ازدواج‌هایی کرده‌اند مجازاتی ندارند اما باید یکی از دو خواهر را انتخاب کرده و دیگری را رها کنند.<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ج۱۰، ص۳۲؛ طباطبایی، المیزان، ج۴، ص۴۲۳؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۳، ص۴۱۷.</ref>


[[سید محمدحسین طباطبایی]] صاحب [[المیزان]] علاوه بر پذیرش این وجهی که ذکر شد، وجه دیگری برای استثناء «إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ» ذکر کرده است.<ref>طبابطایی، المیزان، ج۴، ص۴۲۳.</ref> بنا به نظر او ممکن است استثناء را نه تنها به جمع بین دو خواهر در گذشته؛ بلکه به تمام فقرات مذکور در آیه ارجاع دهیم. در گذشته در میان غیر اعراب امت‌هایی بوده‌اند که سنت‌های مختلفی در مسئله ازدواج داشته‌اند و ازدواج با برخی طوایف از زنان مذکور در آیه ازدواج می‌کرده‌اند، اسلام خواسته است با این استثناء، آن ازدواج‌هایی که قبل از طلوع اسلام و نزول این آیه در بین این امت‌ها بوده است را معتبر شمرده و به حلال‌زادگی فرزندانی که حاصل این ازدواج‌ها بوده، حکم کند و بگوید بعد از آنکه داخل در دین اسلام شدند، محکوم به حلال‌زادگی‌اند.<ref>طبابطایی، المیزان، ج۴، ص۴۲۳.</ref>
[[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] در [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|المیزان]] وجه دیگری برای استثناء «إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ» ذکر کرده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ج۴، ص۴۲۳.</ref> بنا به نظر او ممکن است استثناء را نه تنها به جمع بین دو خواهر در گذشته؛ بلکه به تمام فقرات مذکور در آیه ارجاع شود. چرا که در گذشته در میان غیراعراب امت‌هایی بوده‌اند که با برخی از زنان مذکور در آیه (محارم) ازدواج می‌کرده‌اند، اسلام با این استثناء، آن ازدواج‌های را معتبر شمرده و به [[حلال‌زادگی]] فرزندان حاصل از این ازدواج‌ها حکم کرده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ج۴، ص۴۲۳.</ref>


== آیه مرتبط ==
== آیه مرتبط ==