ولایت تشریعی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ولایت تشریعی''' حق تشریع یا قانون‌گذاری در حوزه دین. منظور از ولایت تشریعی این است که خدا به پیامبر و امامان، این اختیار را داده است که از جانب خود، احکام شرعی وضع کنند. این مسئله مورداختلاف عالمان شیعه است: گروهی به آن باور دارند و گروهی نمی‌پذیرند و حق تشریع را منحصر در خدا می‌دانند.

ولایت تشریعی معنای دیگری هم دارد که همه عالمان شیعه به آن اعتقاد دارند. آن معنا این است که پیامبر و امامان، صاحب‌اختیار جان و مال انسان‌ها هستند و هرچه گفتند باید اطاعت شود.

در منابع حدیثی، از ولایت تشریعی به معنای نخست، با عنوان «تفویض امور دینی به پیامبر و امامان»، سخن آمده است.