پرش به محتوا

ولایت تشریعی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۵۶۷ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۰ ژانویهٔ ۲۰۲۳
جز
خط ۳۵: خط ۳۵:


برخی از عالمان گفته‌اند منظور از تفویض امر دین به پیامبر و ائمه همه ولایت تشریعی، یعنی حق تشریع در احکام دین است؛<ref>عاملی، الولایةُ التکوینیه و التشریعیه، ۱۴۲۸ق، ص۶۰-۶۳.</ref> اما گروهی دیگر می‌گویند منظور از آن، این است که اصل احکام را خدا تشریع و از راه وحی به پیامبر ابلاغ می‌کند؛ اما تعیین برخی از جزئیات احکام را برعهده پیامبر می‌گذارد که آن هم از طریق الهام به او صورت می‌گیرد.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۵، ص۳۴۸.</ref>
برخی از عالمان گفته‌اند منظور از تفویض امر دین به پیامبر و ائمه همه ولایت تشریعی، یعنی حق تشریع در احکام دین است؛<ref>عاملی، الولایةُ التکوینیه و التشریعیه، ۱۴۲۸ق، ص۶۰-۶۳.</ref> اما گروهی دیگر می‌گویند منظور از آن، این است که اصل احکام را خدا تشریع و از راه وحی به پیامبر ابلاغ می‌کند؛ اما تعیین برخی از جزئیات احکام را برعهده پیامبر می‌گذارد که آن هم از طریق الهام به او صورت می‌گیرد.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۵، ص۳۴۸.</ref>
==مباحث معاصر==
در دوره معاصر، مباحثی در زمینه ولایت امامان شیعه و ارتباط آن با [[خاتمیت]] پیامبر(ص) مطرح شده است. برخی معتقدند که اعتقاد به ولایت تشریعی امامان شیعه،با خاتمیت ناسازگار است.<ref>سروش، بسط تجربه نبوی، ۱۳۸۵ش، ص۱۳۴</ref>
در مقابل، پاسخ‌هایی به این ادعا داده‌شده که بر اساس آن، ولایت تشریعی نه‌تنها منافاتی با خاتمیت ندارد، بلکه مهم‌ترین ویژگی امام معصوم است؛ زیرا به واسطه دائمی بودن دین اسلام و کامل بودن دین اسلام و زمان کمی که پیامبر برای تبلیغ اصول و فروع دین داشته است، نیاز به امامی است که سخنش حجت بوده و مردم بتوانند به حرف او اعتماد کنند؛ بنابراین باید دارای ولایت هم در توضیح و تفسیر دین و هم در بین احکام داشته باشد.<ref>سبحانی «خاتمیت و مرجعیت علمی امامان معصوم»،۱۳۸۴ش، قبسات،ش ۳۷، ص۵-۲۶؛ شریف‌زاده، «امامت در سازگاری با خاتمیت»، ۱۳۸۵ش، کتاب نقد، شماره ۳۸، بهار، ص۱۳۳-۱۴۶؛ محقق، «تعارض امامت و خاتمیت»، ۱۳۸۵ش، کتاب نقد، شماره ۳۸، بهار، ص۱۰۶-۱۳۲</ref>


== جستار وابسته==
== جستار وابسته==
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۰۹۹

ویرایش