پرش به محتوا

اولجایتو: تفاوت میان نسخه‌ها

۷۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۳ ژانویهٔ ۲۰۱۹
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (تمیز کاری)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۷: خط ۲۷:
| پس از  = [[غازان‌خان]]
| پس از  = [[غازان‌خان]]
}}
}}
'''غیاث الدین محمد خدابنده'''، مشهور به '''اولْجایتو''' یا '''اُلجایتو''' (۶۸۰ - ۷۱۶ق)، از فرمانروایان سلسله [[ایلخانان]] [[ایران]] که در طول زندگی چند بار مذهب خود را تغییر داد و نخستین کسی بود که در دوران حکومتش به مذهب [[شیعه]] در [[ایران]] رسمیت داد و به نام [[امامان شیعه]] سکه زده و [[خطبه]] خواند.
'''غیاث الدین محمد خدابنده''' مشهور به '''اولْجایتو''' یا '''اُلجایتو''' ([[سال ۶۸۰ هجری قمری|۶۸۰ق]] - [[سال ۷۱۶ هجری قمری|۷۱۶ق]])، از فرمانروایان سلسله [[ایلخانان]] [[ایران]] که در طول زندگی چند بار [[مذهب]] خود را تغییر داد و نخستین کسی بود که در دوران حکومتش به مذهب [[شیعه]] در [[ایران]] رسمیت داد و به نام [[امامان شیعه]] سکه زده و [[خطبه]] خواند.
==زندگی==
==زندگی==
اولجایتو، ابتدا اولجایبوقا‌، سپس ماتمودار‌ و سرانجام خربنده‌ نامیده شده است.<ref>کاشانی، تاریخ اولجایتو، ۱۳۴۸ش، ص۱۷-۱۸.</ref> خربنده، پس از آنکه بر تخت نشست، اولجایتو (مرکب از دو جزء مغولی «‌اولجای‌» یعنی نیکبختی و «‌تو‌» که نشانه مالکیت و نسبت، یعنی دارای نیکبختی) و سپس سلطان محمد خدابنده خوانده شده است.<ref>حافظ ابرو، ذیل جامع التواریخ، ۱۳۵۰ش، ص۶۶.</ref>
اولجایتو، ابتدا اولجایبوقا‌، سپس ماتمودار‌ و سرانجام خربنده‌ نامیده شده است.<ref>کاشانی، تاریخ اولجایتو، ۱۳۴۸ش، ص۱۷-۱۸.</ref> خربنده، پس از آنکه بر تخت نشست، اولجایتو (مرکب از دو جزء مغولی «‌اولجای‌» یعنی نیکبختی و «‌تو‌» که نشانه مالکیت و نسبت، یعنی دارای نیکبختی) و سپس سلطان محمد خدابنده خوانده شده است.<ref>حافظ ابرو، ذیل جامع التواریخ، ۱۳۵۰ش، ص۶۶.</ref>
خط ۳۳: خط ۳۳:
او دومین یا سومین پسر ارغون خان و اروک خاتون دانسته شده و در جایی میان [[مرو]] و [[سرخس]] زاده شده است.<ref>کاشانی، تاریخ اولجایتو، ۱۳۴۸ش، ص۷و۱۶؛ رشیدالدین فضل الله، جامع التواریخ، ۱۳۷۳ش، ج۲، ص۱۱۵۳؛ حمدالله مستوفی، تاریخ گزیده، ۱۳۷۳ش، ص۶۰۶.</ref>
او دومین یا سومین پسر ارغون خان و اروک خاتون دانسته شده و در جایی میان [[مرو]] و [[سرخس]] زاده شده است.<ref>کاشانی، تاریخ اولجایتو، ۱۳۴۸ش، ص۷و۱۶؛ رشیدالدین فضل الله، جامع التواریخ، ۱۳۷۳ش، ج۲، ص۱۱۵۳؛ حمدالله مستوفی، تاریخ گزیده، ۱۳۷۳ش، ص۶۰۶.</ref>


اولجایتو در زمان فرمانروایی [[غازان خان|غازان]] (۶۹۴ -۷۰۲ق)، بنابر سنت ایلخانان، در مقام ولایتعهدی، به امارت خراسان منصوب شد<ref>کاشانی، تاریخ اولجایتو، ۱۳۴۸ش، ص۱۰؛ حافظ ابرو، ذیل جامع التواریخ، ۱۳۵۰ش، ص۶۳.</ref> و در سرکوب امرای شورشی ترک و شاهزادگان مغولی رقیب، کفایت نشان داد.<ref>بناکتی، تاریخ، ۱۳۴۸ش، ص۱۸.</ref>
اولجایتو در زمان فرمانروایی [[غازان خان|غازان]] (۶۹۴ -۷۰۲ق) بنابر سنت ایلخانان، در مقام ولایتعهدی، به امارت خراسان منصوب شد<ref>کاشانی، تاریخ اولجایتو، ۱۳۴۸ش، ص۱۰؛ حافظ ابرو، ذیل جامع التواریخ، ۱۳۵۰ش، ص۶۳.</ref> و در سرکوب امرای شورشی ترک و شاهزادگان مغولی رقیب، کفایت نشان داد.<ref>بناکتی، تاریخ، ۱۳۴۸ش، ص۱۸.</ref>


بعد از درگذشت غازان در شوال ۷۰۳ق (می ۱۳۰۴)، اولجایتو پیش از آنکه خبر مرگ ایلخان را آشکار کند، دو تن از مدعیان و مخالفان احتمالی خود را از میان برداشت. اولجایتو در [[۱۵ ذی‌الحجه]] همان سال بر تخت نشست. سپس سعدالدین و رشیدالدین فضل الله را در وزارت ابقا کرد و قتلغ شاه را به مقام امیرالامرایی گمارد.<ref>حافظ ابرو، ذیل جامع التواریخ، ۱۳۵۰ش، ص۶۳-۶۶؛ کاشانی، تاریخ اولجایتو، ۱۳۴۸ش، ص۲۸-۲۹؛ وصاف، تاریخ، ۱۲۶۹ق، ص۴۷۱-۴۷۲.</ref>
بعد از درگذشت غازان در شوال ۷۰۳ق (می ۱۳۰۴)، اولجایتو پیش از آنکه خبر مرگ ایلخان را آشکار کند، دو تن از مدعیان و مخالفان احتمالی خود را از میان برداشت. اولجایتو در [[۱۵ ذی‌الحجه]] همان سال بر تخت نشست. سپس سعدالدین و رشیدالدین فضل الله را در وزارت ابقا کرد و قتلغ شاه را به مقام امیرالامرایی گمارد.<ref>حافظ ابرو، ذیل جامع التواریخ، ۱۳۵۰ش، ص۶۳-۶۶؛ کاشانی، تاریخ اولجایتو، ۱۳۴۸ش، ص۲۸-۲۹؛ وصاف، تاریخ، ۱۲۶۹ق، ص۴۷۱-۴۷۲.</ref>
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۳٬۹۱۷

ویرایش