پرش به محتوا

چله‌نشینی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۷
جز
ویرایش جزیی
جز (ویرایش مختصر در شناسه)
جز (ویرایش جزیی)
خط ۱: خط ۱:
'''چِلّه‌نشینی''' یا '''اربعینیه'''، خلوت چهل‌روزه برای ریاضت و عبادت. سنت چله‌نشینی میان مرتاضان و درویشان رواج داشته است. این کار با هدف به فعلیت‌رسیدن استعدادهای لازم برای سیر و سلوک انجام می‌شود. کسانی که به چله‌نشینی باور دارند، غالبا به این روایت [[پیامبر اسلام(ص)]] استناد می‌کنند که هر کس چهل روز خود را برای خداوند خالص، کند خداوند چشمه‌های [[حکمت]] را از قلبش بر زبان جاری خواهد کرد. برخی مخالف چله‌نشینی‌اند و آن را بدعت می‌دانند.
'''چِلّه‌نشینی''' یا '''اربعینیه'''، خلوت چهل‌روزه برای [[ریاضت]] و [[عبادت]]. سنت چله‌نشینی میان مرتاضان و درویشان رواج داشته است. این کار با هدف به فعلیت‌رسیدن استعدادهای لازم برای [[سیر و سلوک]] انجام می‌شود. کسانی که به چله‌نشینی باور دارند، غالبا به این روایت [[پیامبر اسلام(ص)]] استناد می‌کنند که هر کس چهل روز خود را برای خداوند خالص، کند خداوند چشمه‌های [[حکمت]] را از قلبش بر زبان جاری خواهد کرد. برخی مخالف چله‌نشینی‌اند و آن را [[بدعت]] می‌دانند.


اجازه و نظارت استاد، [[طهارت]] بدن، دائم الوضو بودن، سکوت، [[روزه]] یا کم‌خوری، خلوص [[نیت]]، مداومت بر ذکر، [[حضور قلب]] و آمادگی جسمی و روحی، از جمله آداب چله‌نشینی است.
اجازه و نظارت استاد، [[طهارت]] بدن، دائم الوضو بودن، سکوت، [[روزه]] یا کم‌خوری، خلوص [[نیت]]، مداومت بر ذکر، [[حضور قلب]] و آمادگی جسمی و روحی، از جمله آداب چله‌نشینی است.