استدراج: تفاوت میان نسخه‌ها

'''اِسْتِدْراج''' یا '''اِمْلاء''' یا '''اِمْهال''' از سنت‌های الهی است، به‌معنای نزدیک‌شدن تدریجی به [[عذاب]] الهی. استدراج ویژه [[کفر|کافران]] و [[گناه|گناهکارانی]] است که [[شکر]] نعمت‌های خدا را به‌جا نمی‌آورند و هرچه بیشتر گناه می‌کنند، نعمت‌های بیشتری به آنها داده می‌شود تا از این طریق بر غرور و غفلت‌شان افزوده شود و در نتیجه به عذاب دردناک‌تری مبتلا شوند.  

«استدراج» اصطلاحی است برگرفته از [[قرآن]].<ref>معموری، «بررسی سنت استدراج در قرآن و میراث تفسیری»، ص۱۰۴.</ref> این واژه در لغت نزدیک‌شدن تدریجی به چیزی معنا می‌دهد؛<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۳۴۶.</ref> اما در فرهنگ اسلامی از سنت‌های الهی است، به این معنا که خداوند [[گناه|گناهکاران]] بی‌پروا را به‌تدریج به عذاب گرفتار می‌کند؛ یعنی هرچه بیشتر گناه می‌کنند، نعمت‌های بیشتری به آنها می‌دهد و آنها بدین سبب بیشتر دچار غرور و غفلت می‌شوند و درنتیجه عذاب سخت‌تری خواهند داشت.<ref>نگاه کنید به مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۳۳و۳۴.</ref>