استدراج: تفاوت میان نسخه‌ها

'''اِسْتِدْراج''' یا '''اِمْلاء''' یا '''اِمْهال''' از سنت‌های الهی است، به‌معنای نزدیک‌شدن تدریجی به [[عذاب]] الهی. استدراج ویژه [[کفر|کافران]] و [[گناه|گناهکارانی]] است که [[شکر]] نعمت‌های خدا را به‌جا نمی‌آورند و هرچه بیشتر گناه می‌کنند، نعمت‌های بیشتری به آنها داده می‌شود تا از این طریق بر غرور و غفلت‌شان افزوده شود و در نتیجه به عذاب دردناک‌تری مبتلا شوند.  

برخورداری از نعمت‌ها به‌خودی‌خود نشان‌دهنده استدراج نیست؛ بلکه عکس‌العمل انسان دربرابر آنها تعیین می‌کند گرفتار استدراج شده است یا خیر: اگر آدمی به جای [[شکر]] در برابر خدا، [[فسق]] و کفر بورزد اما همچنان نعمتش افزون شود، او گرفتار استدراج شده است.