۱۷٬۲۲۳
ویرایش
محمد بن جعفر الصادق: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (←قیام علیه عباسیان) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''محمد بن جعفر'''، از فرزندان [[امام صادق]](ع). معروف به '''محمد دیباج''' | '''محمد بن جعفر'''، از فرزندان [[امام صادق]](ع).<small>(درگذشت [[سال ۲۰۳ هجری قمری|سال ۲۰۳ق]] در گرگان)</small> معروف به '''محمد دیباج''' که در [[سال ۱۹۹ هجری قمری|سال ۱۹۹ق]] در [[مکه]] و در زمان [[مأمون]]، علیه [[عباسیان]] قیام کرد. اما خلیفه او را دستگیر کرد و نزد خود آورد. محمد در [[خراسان]] درگذشت و [[مأمون]] بر وی [[نماز میت|نماز]] گذارد. | ||
== معرفی == | == معرفی == | ||
محمد پسر امام [[جعفر صادق]](ع) از علمای بزرگ زمان و راویان برجسته احادیث پدرش بود.<ref>ابن الطقطقی، الفخری، ص ۲۱۷</ref> همسر وی [[خدیجه دختر عبدالله بن حسین]] بود. او را به دلیل زیباییش دیباج لقب داده بودند.<ref>مسعودی، مروج الذهب، ج۳، ص ۴۳۹</ref> | محمد پسر امام [[جعفر صادق]](ع) از علمای بزرگ زمان و راویان برجسته احادیث پدرش بود.<ref>ابن الطقطقی، الفخری، ص ۲۱۷</ref> همسر وی [[خدیجه دختر عبدالله بن حسین]] بود. او را به دلیل زیباییش دیباج لقب داده بودند.<ref>مسعودی، مروج الذهب، ج۳، ص ۴۳۹</ref> | ||
| خط ۸: | خط ۶: | ||
== قیام علیه عباسیان == | == قیام علیه عباسیان == | ||
وی در سال ۱۹۹ و بنا بر روایات در سال ۲۰۰ در [[مکه]] علیه [[مأمون]] قیام کرد. بنابر برخی گزارش‌ها او از ابتدا با خروج بر مامون، موافق نبود اما گروهی از یاران و خانواده‌اش وی را به این کار تشویق کردند<ref>ابن الطقطقی، الفخری، ص ۲۱۷</ref> دوران قیام او همزمان است با آشوبی که در آغاز خلافت مامون روی داد و همزمان قیام‌های متعددی از سوی علویان و دیگر مخالفان حکومت عباسی در سرزمین‌های اسلامی اتفاق افتاد. از جمله [[قیام ابن طباطبا]] که موفقیت زیادی در عراق دست آورد در همین دوران بود. | وی در [[سال ۱۹۹ هجری قمری|سال ۱۹۹ق]] و بنا بر روایات در سال ۲۰۰ در [[مکه]] علیه [[مأمون]] قیام کرد. بنابر برخی گزارش‌ها او از ابتدا با خروج بر مامون، موافق نبود اما گروهی از یاران و خانواده‌اش وی را به این کار تشویق کردند<ref>ابن الطقطقی، الفخری، ص ۲۱۷</ref> دوران قیام او همزمان است با آشوبی که در آغاز خلافت مامون روی داد و همزمان قیام‌های متعددی از سوی علویان و دیگر مخالفان حکومت عباسی در سرزمین‌های اسلامی اتفاق افتاد. از جمله [[قیام ابن طباطبا]] که موفقیت زیادی در عراق دست آورد در همین دوران بود. | ||
یک علوی دیگر به نام [[حسین بن حسن افطس]] در مکه قدرت را به دست گرفت. بنابر برخی گزارش‌ها حسین بن افطس که با نارضایتی مردم مواجه شده بود و از سویی شکست قیام‌های دیگر را می‌دید، نزد محمد دیباج آمد و به او پیشنهاد خلافت کرد تا از محبوبیت او استفاده کند. محمد در آغاز نپذیرفت تااینکه به اصرار فرزندش و حسین افطس به این کار راضی شد.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۸، ص ۵۳۷-۵۳۹؛ ابن خلدون، تاریخ، ج ۳، ص ۳۰۶</ref> به گفته مسعودی محمد دیباج در ابتدا پیرو [[ابن طباطبا]] بود و برای او دعوت می‌کرد و پس از مرگ ابن طبا طبا ادعای خلافت کرد و امیرالمومنین خوانده شد.<ref>مسعودی، مروج الذهب، ج۳، ص ۴۳۹</ref> | یک علوی دیگر به نام [[حسین بن حسن افطس]] در مکه قدرت را به دست گرفت. بنابر برخی گزارش‌ها حسین بن افطس که با نارضایتی مردم مواجه شده بود و از سویی شکست قیام‌های دیگر را می‌دید، نزد محمد دیباج آمد و به او پیشنهاد خلافت کرد تا از محبوبیت او استفاده کند. محمد در آغاز نپذیرفت تااینکه به اصرار فرزندش و حسین افطس به این کار راضی شد.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۸، ص ۵۳۷-۵۳۹؛ ابن خلدون، تاریخ، ج ۳، ص ۳۰۶</ref> به گفته مسعودی محمد دیباج در ابتدا پیرو [[ابن طباطبا]] بود و برای او دعوت می‌کرد و پس از مرگ ابن طبا طبا ادعای خلافت کرد و امیرالمومنین خوانده شد.<ref>مسعودی، مروج الذهب، ج۳، ص ۴۳۹</ref> | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۶: | ||
[[پرونده:امامزاده دیباج در دامغان.jpg|thumb|مقبره منسوب به محمد دیباج در شهر دیباج دامغان]] | [[پرونده:امامزاده دیباج در دامغان.jpg|thumb|مقبره منسوب به محمد دیباج در شهر دیباج دامغان]] | ||
== درگذشت == | == درگذشت == | ||
محمد در سال ۲۰۳ در [[خراسان]] و در شهر [[گرگان]] درگذشت<ref>ابن الاثیر، الکامل فی التاریخ، ج۶، ص ۳۵۶</ref> و [[مأمون]] در [[تشییع جنازه]] وی شرکت کرد و بر وی [[نماز میت|نماز]] گذارد.<ref>المفید، ۱۳۸۰ه.ش. صص ۵۵۵-۵۵۶.</ref> | محمد در [[سال ۲۰۳ هجری قمری|سال ۲۰۳ق]] در [[خراسان]] و در شهر [[گرگان]] درگذشت<ref>ابن الاثیر، الکامل فی التاریخ، ج۶، ص ۳۵۶</ref> و [[مأمون]] در [[تشییع جنازه]] وی شرکت کرد و بر وی [[نماز میت|نماز]] گذارد.<ref>المفید، ۱۳۸۰ه.ش. صص ۵۵۵-۵۵۶.</ref> | ||
==مقبره‌های منسوب به او== | ==مقبره‌های منسوب به او== | ||